BARTH ARTUR, lekarz
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Barth Artur.JPG|thumb|Artur Barth]] | [[File:Barth Artur.JPG|thumb|Artur Barth]] | ||
| − | '''ARTUR BARTH''' (20 II 1858 Untergreisslau koło Weißenfels, Niemcy – 7 V 1927 Schwerin), lekarz. Maturę zdał w gimnazjum w Pforta, medycynę studiował w Marburgu i Berlinie oraz w Jenie, gdzie w roku 1882 uzyskał dyplom. W 1885 odbywał praktykę z zakresu chirurgii w [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpitalu Miejskim (Lazaret przy Bramie Oliwskiej)]] u [[BAUM GEORG WILHELM | Georga Wilhelma Bauma]], w latach | + | '''ARTUR BARTH''' (20 II 1858 Untergreisslau koło Weißenfels, Niemcy – 7 V 1927 Schwerin), lekarz. Syn Friedricha (zm. 1869), lekarza w Naumburgu (Saksonia–Anhalt). Maturę zdał w gimnazjum w Pforta (1877), medycynę studiował w Marburgu i Berlinie oraz w Jenie, gdzie w roku 1882 uzyskał dyplom. |
| + | W latach 1883-1884 pracował jako wolontariusz w klinice chirurgicznej Augusta Hospital w Berlinie.<br/><br/> | ||
| + | Od 1 V 1884 do 1 IX 1885 odbywał praktykę z zakresu chirurgii w [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpitalu Miejskim (Lazaret przy Bramie Oliwskiej)]] u [[BAUM GEORG WILHELM | Georga Wilhelma Bauma]], w latach 1885–1890 pracował w klinice Augusta Hospital w Berlinie, od 189o w Klinice Chirurgicznej uniwersytetu w Marburgu. Od 1892 docent prywatny, w 1896 mianowany profesorem nadzwyczajnym. Po śmierci Georga Wilhelma Bauma powołany 1 X 1896 roku przez władze Gdańska na szefa oddziału chirurgicznego [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Sandgrube) | Szpitala Miejskiego (Lazaretu) przy Sandgrube]]. W roku 1911 (wraz z całym oddziałem) przeniesiony do nowego [[SZPITAL MIEJSKI WE WRZESZCZU | Szpitala Miejskiego we Wrzeszczu]].<br/><br/> Podczas I wojny światowej zmobilizowany, w latach 1914–1915 służył w stopniu generała jako naczelny chirurg z armii niemieckich w Polsce i w Francji. Następnie w Gdańsku był konsultantem i chirurgiem [[SIEDEMNASTY KORPUS ARMIJNY | XVII Korpusu Armijnego]] i w 1916–1918 szefem lazaretu polowego w Szpitalu Miejskim we Wrzeszczu. Od 1 X 1924 (na własną prośbę, z uwagi na stan zdrowia) na emeryturze, wyjechał z Gdańska. Mieszkał przy Sandgrube 9/10 (ul. Rogaczewskiego), następnie przy Delbrückallee 7 (ul. Dębinki).<br/><br/> | ||
| + | Autor prac o nowatorskich operacjach chirurgicznych przy chorobach nowotworowych. Był wpółzałożycielem Niemieckiego Towarzystwa Urologicznego (1907, od 1911 członek Zarządu).<br/><br/> | ||
| + | Za udział w wojnie otrzymał Krzyż Żelazny I i II klasy, w 1916 honorowy tytuł Geheimen Medizinal-Rat (Tajny Radca Medyczny). W testamencie wyraził wolę pochowania w Gdańsku. Pozostawił pamiętniki ''Meine Universitatszeit'' (1930/1931).<br/><br/> | ||
| + | Żonaty był z Charlottą, córka Friedricha Nebelthau z Bremy, senatora. Jeden z jego synów, Helmuth, zginął podczas I wojny światowej. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 20:34, 30 lip 2019
ARTUR BARTH (20 II 1858 Untergreisslau koło Weißenfels, Niemcy – 7 V 1927 Schwerin), lekarz. Syn Friedricha (zm. 1869), lekarza w Naumburgu (Saksonia–Anhalt). Maturę zdał w gimnazjum w Pforta (1877), medycynę studiował w Marburgu i Berlinie oraz w Jenie, gdzie w roku 1882 uzyskał dyplom.
W latach 1883-1884 pracował jako wolontariusz w klinice chirurgicznej Augusta Hospital w Berlinie.
Od 1 V 1884 do 1 IX 1885 odbywał praktykę z zakresu chirurgii w Szpitalu Miejskim (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) u Georga Wilhelma Bauma, w latach 1885–1890 pracował w klinice Augusta Hospital w Berlinie, od 189o w Klinice Chirurgicznej uniwersytetu w Marburgu. Od 1892 docent prywatny, w 1896 mianowany profesorem nadzwyczajnym. Po śmierci Georga Wilhelma Bauma powołany 1 X 1896 roku przez władze Gdańska na szefa oddziału chirurgicznego Szpitala Miejskiego (Lazaretu) przy Sandgrube. W roku 1911 (wraz z całym oddziałem) przeniesiony do nowego Szpitala Miejskiego we Wrzeszczu.
Podczas I wojny światowej zmobilizowany, w latach 1914–1915 służył w stopniu generała jako naczelny chirurg z armii niemieckich w Polsce i w Francji. Następnie w Gdańsku był konsultantem i chirurgiem XVII Korpusu Armijnego i w 1916–1918 szefem lazaretu polowego w Szpitalu Miejskim we Wrzeszczu. Od 1 X 1924 (na własną prośbę, z uwagi na stan zdrowia) na emeryturze, wyjechał z Gdańska. Mieszkał przy Sandgrube 9/10 (ul. Rogaczewskiego), następnie przy Delbrückallee 7 (ul. Dębinki).
Autor prac o nowatorskich operacjach chirurgicznych przy chorobach nowotworowych. Był wpółzałożycielem Niemieckiego Towarzystwa Urologicznego (1907, od 1911 członek Zarządu).
Za udział w wojnie otrzymał Krzyż Żelazny I i II klasy, w 1916 honorowy tytuł Geheimen Medizinal-Rat (Tajny Radca Medyczny). W testamencie wyraził wolę pochowania w Gdańsku. Pozostawił pamiętniki Meine Universitatszeit (1930/1931).
Żonaty był z Charlottą, córka Friedricha Nebelthau z Bremy, senatora. Jeden z jego synów, Helmuth, zginął podczas I wojny światowej.
