SIERECKI SŁAWOMIR, publicysta, literat
m |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Sierecki Sławomir.JPG|thumb|Sławomir Sierecki]] | [[File:Sierecki Sławomir.JPG|thumb|Sławomir Sierecki]] | ||
| − | '''SŁAWOMIR SIERECKI''' (15 II 1924 Miedzeszyn koło Warszawy – 27 IX 2012 Gdańsk), publicysta, literat. W czasie wojny żołnierz II Armii Ludowego Wojska Polskiego, brał udział w kampanii w latach 1944–1945. W 1945 roku korespondent „Polski Zbrojnej” i „Żołnierza Polskiego”, w 1946 przeniesiony do Marynarki Wojennej, w stopniu bosmana skierowany do Gdyni, do redakcji „Gazety Morskiej” oraz dwutygodnika ilustrowanego „Marynarz Polski”. Studiował w [[ASP W GDAŃSKU | Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie]] (studiów nie ukończył). W okresie 1947–1950 sekretarz redakcji, następnie redaktor naczelny kwartalnika „Przegląd Morski”. Po demobilizacji w 1950–1952 redaktor naczelny „Morza” i „Młodego Żeglarza”, 1952–1953 redaktor w Wydawnictwie Ministerstwa Obrony Narodowej, 1955–1957 publicysta w dziale kultury [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]], 1958–1986 kierownik działu kultury [[WIECZÓR WYBRZEŻA | „Wieczoru Wybrzeża”]]. Od marca 1986 na emeryturze. Autor recenzji oraz felietonów teatralnych i filmowych, szkiców o plastyce, muzyce i literaturze, artykułów publicystycznych. Jako pisarz zadebiutował w roku 1951 zbiorem szkiców historycznych ''Strażnicy morza''. W 1958 ukazała się jego pierwsza powieść ''Ewangelista''. Wydał ponad 50 książek. Autor scenariuszy filmów telewizyjnych, | + | '''SŁAWOMIR SIERECKI''' (15 II 1924 Miedzeszyn koło Warszawy – 27 IX 2012 Gdańsk), publicysta, literat. W czasie wojny żołnierz II Armii Ludowego Wojska Polskiego, brał udział w kampanii w latach 1944–1945. W 1945 roku korespondent „Polski Zbrojnej” i „Żołnierza Polskiego”, w 1946 przeniesiony do Marynarki Wojennej, w stopniu bosmana skierowany do Gdyni, do redakcji „Gazety Morskiej” oraz dwutygodnika ilustrowanego „Marynarz Polski”. Studiował w [[ASP W GDAŃSKU | Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie]] (studiów nie ukończył). W okresie 1947–1950 sekretarz redakcji, następnie redaktor naczelny kwartalnika „Przegląd Morski”.<br/><br/> |
| + | Po demobilizacji w 1950–1952 redaktor naczelny „Morza” i „Młodego Żeglarza”, 1952–1953 redaktor w Wydawnictwie Ministerstwa Obrony Narodowej, 1955–1957 publicysta w dziale kultury [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]], 1958–1986 kierownik działu kultury [[WIECZÓR WYBRZEŻA | „Wieczoru Wybrzeża”]]. Od marca 1986 na emeryturze.<br/><br/> | ||
| + | Autor recenzji oraz felietonów teatralnych i filmowych, szkiców o plastyce, muzyce i literaturze, artykułów publicystycznych. Jako pisarz zadebiutował w roku 1951 zbiorem szkiców historycznych ''Strażnicy morza''. W 1958 ukazała się jego pierwsza powieść ''Ewangelista'', w tym samym roku drukował w „Głosie Wybrzeża” w odcinkach powieść ''Cieśnina kapitana Kidda''. Wydał ponad 50 książek. Autor scenariuszy filmów telewizyjnych, między innymi ''Człowiek, który przyszedł nocą'', ''Szkatułka z Hongkongu''; słuchowisk radiowych, między innymi ''Blues dla prezydenta''. 12 III 1960 [[TELEWIZJA POLSKA GDAŃSK | gdańska telewizja]] nadała film według jego scenariusza ''Człowiek, który gwizdał'', w reżyserii Ryszarda Rączkowskiego, z aktorami [[TEATR WYBRZEŻE | Teatru Wybrzeże]] ([[ŁUBIEŃSKA KRYSTYNA| Krystyna Łubieńska]], Gwido Trzyward-Rakowski, Zenon Padajewski), z plenerami kręconymi w [[JELITKOWO| Jelitkowie]]. Laureat konkursu SF „Astronautyki” za opowiadanie ''Zapomnijcie o dniu dzisiejszym''.<br/><br/> | ||
| + | W 1975 roku wyróżniony nagrodą literacką miasta Gdańska. W 1987 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 1976 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Odznaką Grunwaldzką (1947), ), [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1966), „Zasłużony Działacz Kultury” (1972). W Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich od 1955 do 1982. Od 1959 członek Zarządu Oddziału Gdańskiego Związku Literatów Polskich, w 1969 jego wiceprezes. W Stowarzyszeniu Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej od roku 1982.<br/><br/> | ||
| + | W latach 1947–1948 był członkiem Polskiej Partii Robotniczej, od 1948 roku należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pochowany na [[CMENTARZE NA CHEŁMIE | Nowym Cmentarzu Zbawiciela na Chełmie]]. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 09:05, 26 lip 2019
SŁAWOMIR SIERECKI (15 II 1924 Miedzeszyn koło Warszawy – 27 IX 2012 Gdańsk), publicysta, literat. W czasie wojny żołnierz II Armii Ludowego Wojska Polskiego, brał udział w kampanii w latach 1944–1945. W 1945 roku korespondent „Polski Zbrojnej” i „Żołnierza Polskiego”, w 1946 przeniesiony do Marynarki Wojennej, w stopniu bosmana skierowany do Gdyni, do redakcji „Gazety Morskiej” oraz dwutygodnika ilustrowanego „Marynarz Polski”. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie (studiów nie ukończył). W okresie 1947–1950 sekretarz redakcji, następnie redaktor naczelny kwartalnika „Przegląd Morski”.
Po demobilizacji w 1950–1952 redaktor naczelny „Morza” i „Młodego Żeglarza”, 1952–1953 redaktor w Wydawnictwie Ministerstwa Obrony Narodowej, 1955–1957 publicysta w dziale kultury „Głosu Wybrzeża”, 1958–1986 kierownik działu kultury „Wieczoru Wybrzeża”. Od marca 1986 na emeryturze.
Autor recenzji oraz felietonów teatralnych i filmowych, szkiców o plastyce, muzyce i literaturze, artykułów publicystycznych. Jako pisarz zadebiutował w roku 1951 zbiorem szkiców historycznych Strażnicy morza. W 1958 ukazała się jego pierwsza powieść Ewangelista, w tym samym roku drukował w „Głosie Wybrzeża” w odcinkach powieść Cieśnina kapitana Kidda. Wydał ponad 50 książek. Autor scenariuszy filmów telewizyjnych, między innymi Człowiek, który przyszedł nocą, Szkatułka z Hongkongu; słuchowisk radiowych, między innymi Blues dla prezydenta. 12 III 1960 gdańska telewizja nadała film według jego scenariusza Człowiek, który gwizdał, w reżyserii Ryszarda Rączkowskiego, z aktorami Teatru Wybrzeże ( Krystyna Łubieńska, Gwido Trzyward-Rakowski, Zenon Padajewski), z plenerami kręconymi w Jelitkowie. Laureat konkursu SF „Astronautyki” za opowiadanie Zapomnijcie o dniu dzisiejszym.
W 1975 roku wyróżniony nagrodą literacką miasta Gdańska. W 1987 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 1976 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Odznaką Grunwaldzką (1947), ), „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1966), „Zasłużony Działacz Kultury” (1972). W Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich od 1955 do 1982. Od 1959 członek Zarządu Oddziału Gdańskiego Związku Literatów Polskich, w 1969 jego wiceprezes. W Stowarzyszeniu Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej od roku 1982.
W latach 1947–1948 był członkiem Polskiej Partii Robotniczej, od 1948 roku należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pochowany na Nowym Cmentarzu Zbawiciela na Chełmie.
