GÓRECKI MARIAN, ksiądz, patron gdańskiej ulicy
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''MARIAN GÓRECKI''' (2 V 1903 Poznań – 22 III 1940 Stutthof), ksiądz. Jako siedemnastolatek ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej. W latach 1923–1928 studiował w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu, święcenia kapłańskie otrzymał 1 VII 1928 roku. Do sierpnia 1929 wikariusz parafii w Lesznie, od września prefekt w Koźminie, w okresie 1932–1933 prefekt Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Wolsztynie. <br/><br/> | + | '''MARIAN GÓRECKI''' (2 V 1903 Poznań – 22 III 1940 Stutthof), ksiądz. Syn Tomasza i Petroneli z domu Szekiełd. Jako siedemnastolatek ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej. W latach 1923–1928 studiował w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu, święcenia kapłańskie otrzymał 1 VII 1928 roku. Do sierpnia 1929 wikariusz parafii w Lesznie, od września prefekt w Koźminie, w okresie 1932–1933 prefekt Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Wolsztynie. <br/><br/> |
Od 1933 roku w Gdańsku, gdzie przybył na prośbę [[O’ROURKE EDUARD | bp. Eduarda O’Rourkego]], rektor polskiej kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej w [[NOWY PORT | Nowym Porcie]], prefekt [[GMINA POLSKA | Gminy Polskiej]], przez dwa lata kapelan pomocniczy Wojskowej Składnicy na [[WESTERPLATTE | Westerplatte]]. Aktywnie pracował z polską młodzieżą. Aresztowany 1 IX 1939 roku, więzień [[OBÓZ STUTTHOF | obozu Stutthof]], rozstrzelany. Zwłoki ekshumowano w roku 1946 i pochowano na [[CMENTARZ NA ZASPIE | cmentarzu na Zaspie]]. Beatyfikowany 13 VI 1999 (w grupie 108 męczenników II wojny światowej). <br/><br/> | Od 1933 roku w Gdańsku, gdzie przybył na prośbę [[O’ROURKE EDUARD | bp. Eduarda O’Rourkego]], rektor polskiej kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej w [[NOWY PORT | Nowym Porcie]], prefekt [[GMINA POLSKA | Gminy Polskiej]], przez dwa lata kapelan pomocniczy Wojskowej Składnicy na [[WESTERPLATTE | Westerplatte]]. Aktywnie pracował z polską młodzieżą. Aresztowany 1 IX 1939 roku, więzień [[OBÓZ STUTTHOF | obozu Stutthof]], rozstrzelany. Zwłoki ekshumowano w roku 1946 i pochowano na [[CMENTARZ NA ZASPIE | cmentarzu na Zaspie]]. Beatyfikowany 13 VI 1999 (w grupie 108 męczenników II wojny światowej). <br/><br/> | ||
Od 25 IX 1990 roku jego imię nosi ulica w Nowym Porcie (wcześniej Kirchenstraße i ul. Kazimierza Łowczyńskiego), 23 II 2002 poświęcono tamże (między ul. Wolności a Marynarki Polskiej) wzniesiony na jego cześć [[POMNIK MARIANA GÓRECKIEGO | pomnik]]. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 25 IX 1990 roku jego imię nosi ulica w Nowym Porcie (wcześniej Kirchenstraße i ul. Kazimierza Łowczyńskiego), 23 II 2002 poświęcono tamże (między ul. Wolności a Marynarki Polskiej) wzniesiony na jego cześć [[POMNIK MARIANA GÓRECKIEGO | pomnik]]. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:59, 3 lip 2019
MARIAN GÓRECKI (2 V 1903 Poznań – 22 III 1940 Stutthof), ksiądz. Syn Tomasza i Petroneli z domu Szekiełd. Jako siedemnastolatek ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej. W latach 1923–1928 studiował w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu, święcenia kapłańskie otrzymał 1 VII 1928 roku. Do sierpnia 1929 wikariusz parafii w Lesznie, od września prefekt w Koźminie, w okresie 1932–1933 prefekt Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Wolsztynie.
Od 1933 roku w Gdańsku, gdzie przybył na prośbę bp. Eduarda O’Rourkego, rektor polskiej kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej w Nowym Porcie, prefekt Gminy Polskiej, przez dwa lata kapelan pomocniczy Wojskowej Składnicy na Westerplatte. Aktywnie pracował z polską młodzieżą. Aresztowany 1 IX 1939 roku, więzień obozu Stutthof, rozstrzelany. Zwłoki ekshumowano w roku 1946 i pochowano na cmentarzu na Zaspie. Beatyfikowany 13 VI 1999 (w grupie 108 męczenników II wojny światowej).
Od 25 IX 1990 roku jego imię nosi ulica w Nowym Porcie (wcześniej Kirchenstraße i ul. Kazimierza Łowczyńskiego), 23 II 2002 poświęcono tamże (między ul. Wolności a Marynarki Polskiej) wzniesiony na jego cześć pomnik.
