OELHAF JOACHIM, lekarz, profesor Gimnazjum Akademickiego
(uzupełnienia_BŚ_) |
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 28.01.2019)) |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:2_Joachim_Oelhaf.jpg|thumb|Joachim Oelhaf jako opiekun (praeses) rozprawy ucznia (respondens) Gottschalca Hartmanna, ''Symphoresis assertionum quarundam de peste'', Dantisci 1626]] | [[File:2_Joachim_Oelhaf.jpg|thumb|Joachim Oelhaf jako opiekun (praeses) rozprawy ucznia (respondens) Gottschalca Hartmanna, ''Symphoresis assertionum quarundam de peste'', Dantisci 1626]] | ||
| − | '''JOACHIM OELHAF''' (12 XII 1570 Gdańsk – 20 IV 1630 Gdańsk), lekarz, uczony. Syn Joachima, ojciec [[OELHAF NICOLAUS | Nicolausa Oelhafa]], stryj [[OELHAF PETER | Petera Oelhafa]]. W 1588 roku ukończył [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickie]], studiował w Wittenberdze i Altdorfie, gdzie uzyskał stopień doktora medycyny. W latach 1594–1595 przebywał na dworze króla polskiego Zygmunta III Wazy, następnie kontynuował studia w Padwie i Montpellier, gdzie otrzymał stopień doktora filozofii. W roku 1602 objął stanowisko fizyka (lekarza) miejskiego w Gdańsku ([[FIZYCY MIEJSCY | fizycy miejscy]]), w 1603 został profesorem anatomii i medycyny w Gimnazjum Akademickim ([[KATEDRA ANATOMII GIMNAZJUM AKADEMICKIEGO | Katedra Anatomii]]), w 1607 został seniorem miejskich lekarzy. Zajmował się anatomią i fizjologią, opierając badania na dokonywanych oględzinach i sekcjach zwłok. W roku 1609 dokonał sekcji zwłok gdańskiego uczonego [[KECKERMANN BARTHOLOMÄUS | Bartholomaeusa Keckermanna]], wykazując, iż powodem jego śmierci był zawał serca. W 1613 roku przeprowadził pierwszą w Polsce publiczną sekcję zwłok noworodka. Zainteresowany botaniką, na miejskich wałach założył mały ogródek służący celom medycznym. Zmarł w wyniku szerzącej się w Gdańsku zarazy. Pochowany w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''JOACHIM OELHAF''' (12 XII 1570 Gdańsk – 20 IV 1630 Gdańsk), lekarz, uczony. Syn Joachima, ojciec [[OELHAF NICOLAUS | Nicolausa Oelhafa]], stryj [[OELHAF PETER | Petera Oelhafa]]. W 1588 roku ukończył [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickie]], dzięki stypendium gdańskiej [[RADA MIEJSKA| Rady Miejskiej]] studiował w Wittenberdze, Padwie, Montpellier i Altdorfie, gdzie uzyskał stopień doktora medycyny. W latach 1594–1595 przebywał na dworze króla polskiego Zygmunta III Wazy, następnie kontynuował studia w Padwie i Montpellier, gdzie otrzymał stopień doktora filozofii. W roku 1602 objął stanowisko fizyka (lekarza) miejskiego w Gdańsku ([[FIZYCY MIEJSCY | fizycy miejscy]]), w 1603 został profesorem anatomii i medycyny w Gimnazjum Akademickim ([[KATEDRA ANATOMII GIMNAZJUM AKADEMICKIEGO | Katedra Anatomii]]), w 1607 został seniorem miejskich lekarzy. Zajmował się anatomią i fizjologią, opierając badania na dokonywanych oględzinach i sekcjach zwłok. W roku 1609 dokonał sekcji zwłok gdańskiego uczonego [[KECKERMANN BARTHOLOMÄUS | Bartholomaeusa Keckermanna]], wykazując, iż powodem jego śmierci był zawał serca. W 1613 roku przeprowadził pierwszą w Polsce publiczną sekcję zwłok noworodka. Zainteresowany botaniką, na miejskich wałach założył mały ogródek służący celom medycznym. Zmarł w wyniku szerzącej się w Gdańsku zarazy. Pochowany w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:30, 28 sty 2019
JOACHIM OELHAF (12 XII 1570 Gdańsk – 20 IV 1630 Gdańsk), lekarz, uczony. Syn Joachima, ojciec Nicolausa Oelhafa, stryj Petera Oelhafa. W 1588 roku ukończył Gimnazjum Akademickie, dzięki stypendium gdańskiej Rady Miejskiej studiował w Wittenberdze, Padwie, Montpellier i Altdorfie, gdzie uzyskał stopień doktora medycyny. W latach 1594–1595 przebywał na dworze króla polskiego Zygmunta III Wazy, następnie kontynuował studia w Padwie i Montpellier, gdzie otrzymał stopień doktora filozofii. W roku 1602 objął stanowisko fizyka (lekarza) miejskiego w Gdańsku ( fizycy miejscy), w 1603 został profesorem anatomii i medycyny w Gimnazjum Akademickim ( Katedra Anatomii), w 1607 został seniorem miejskich lekarzy. Zajmował się anatomią i fizjologią, opierając badania na dokonywanych oględzinach i sekcjach zwłok. W roku 1609 dokonał sekcji zwłok gdańskiego uczonego Bartholomaeusa Keckermanna, wykazując, iż powodem jego śmierci był zawał serca. W 1613 roku przeprowadził pierwszą w Polsce publiczną sekcję zwłok noworodka. Zainteresowany botaniką, na miejskich wałach założył mały ogródek służący celom medycznym. Zmarł w wyniku szerzącej się w Gdańsku zarazy. Pochowany w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.
