POMNIK ZAŁOGI JACHTU „POŚWIST”
(wstawienie ilustracji (e-mail z 2.01.2019)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''POMNIK ZAŁOGI JACHTU „POŚWIST”''', przed wjazdem do twierdzy w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]]. Upamiętnia tragedię jachtu „Poświst” z [[AKADEMICKI ZWIĄZEK MORSKI | Akademickiego Związku Morskiego]] (Akademicki Klub Morski) z 3 VIII 1948 roku. Jacht wyszedł z bazy w Wisłoujściu z przypadkowo dobraną załogą żeńsko-męską z kolejnego turnusu obozu żeglarskiego pod dowództwem sternika | + | |
| + | [[File:1_Pomnik_załogi_jachtu_Poswist.jpg|thumb|Jacht „Poświst” w Gdyni, 1935-1939]] | ||
| + | [[File:2_Pomnik_zalogi_jachtu_Poswist.JPG|thumb|Pomnik, widok ogólny, 2018]] | ||
| + | [[File:3_Pomnik_zalogi_jachtu_Pswist.JPG|thumb|Tablica na pomniku, 2018]] | ||
| + | |||
| + | '''POMNIK ZAŁOGI JACHTU „POŚWIST”''', przed wjazdem do twierdzy w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]]. Upamiętnia tragedię jachtu „Poświst” z [[AKADEMICKI ZWIĄZEK MORSKI | Akademickiego Związku Morskiego]] (Akademicki Klub Morski) z 3 VIII 1948 roku. Jacht (slup), zbudowany w 1919 roku w Skandynawii (→ żeglarstwo), jednomasztowy (37 m² żagla), remontowany w 1946, wyszedł z bazy w Wisłoujściu z przypadkowo dobraną załogą żeńsko-męską z kolejnego turnusu obozu żeglarskiego pod dowództwem sternika Jerzego Kawałkowskiego (studenta [[POLITECHNIKA GDAŃSKA| Politechniki Gdańskiej]]). Około godziny 20.00, 8–9 mil od brzegu, jacht przewrócił się w czasie silnego wiatru z powodu utraty falszkilu z balastem. Młodzi żeglarze, w obawie, aby wiatr nie zniósł jednostki na pełne morze, postanowili w kamizelkach ratunkowych oraz z kołami ratunkowymi dopłynąć wpław w ciemnościach do brzegu (odległość około 15 km), udało się to tylko dwóm osobom (Wanda Biernacka zmarła w drodze do szpitala), śmierć poniósł dowódca i trzy żeglarki (studentki Uniwersytetu Warszawskiego). Przyczyną ich śmierci była deszczowa pogoda, wychłodzenie organizmu i wyczerpanie fizyczne. Prasa gdańska pominęła wydarzenie milczeniem, przebieg znany jest z relacji ocalałego dwudziestodwuletniego Bolesława Trochimowicza, wówczas studenta Akademii Handlowej w Szczecinie. Dopłynął on do brzegu w rejonie Górki Zachodnie-Stogi, dotarł do siedzib ludzkich, skąd został odwieziony do szpitala (relacja w zbiorach [[MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA GDAŃSKA | Muzeum Historycznego Miasta Gdańska]]). Dryfujący jacht po kilku dniach odnaleziono na plaży na Mierzei Wiślanej, już po stronie ZSRR, uszczelniony i przeholowany do lat 80. XX wieku składowany był w hangarze na terenie przystani klubowej w Wisłoujściu. Następnie wystawiony na zewnątrz, w latach 90. XX wieku został stopniowo rozebrany przez klubowiczów na opał (zabezpieczono jedynie fragment burty).<br /><br /> | ||
| + | |||
| + | Władze klubu upamiętniły wydarzenie kamiennym obeliskiem z tablicą pamiątkową z napisem: KOLEGOM Z AZM / ZAŁODZE JACHTU POŚWIST / KAWAŁKOWSKIEMU JERZEMU / BIERNACKIEJ WANDZIE / POTULICKIEJ ANNIE / ZAKRZEWSKIEJ MAGDALENIE / KTÓRZY DNIA 3 VIII 48 / ZGINĘLI ŚMIERCIĄ / ŻEGLARZY. Obecnie pozbawiony otaczających go kotwicznych łańcuchów. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 10:00, 2 sty 2019
POMNIK ZAŁOGI JACHTU „POŚWIST”, przed wjazdem do twierdzy w Wisłoujściu. Upamiętnia tragedię jachtu „Poświst” z Akademickiego Związku Morskiego (Akademicki Klub Morski) z 3 VIII 1948 roku. Jacht (slup), zbudowany w 1919 roku w Skandynawii (→ żeglarstwo), jednomasztowy (37 m² żagla), remontowany w 1946, wyszedł z bazy w Wisłoujściu z przypadkowo dobraną załogą żeńsko-męską z kolejnego turnusu obozu żeglarskiego pod dowództwem sternika Jerzego Kawałkowskiego (studenta Politechniki Gdańskiej). Około godziny 20.00, 8–9 mil od brzegu, jacht przewrócił się w czasie silnego wiatru z powodu utraty falszkilu z balastem. Młodzi żeglarze, w obawie, aby wiatr nie zniósł jednostki na pełne morze, postanowili w kamizelkach ratunkowych oraz z kołami ratunkowymi dopłynąć wpław w ciemnościach do brzegu (odległość około 15 km), udało się to tylko dwóm osobom (Wanda Biernacka zmarła w drodze do szpitala), śmierć poniósł dowódca i trzy żeglarki (studentki Uniwersytetu Warszawskiego). Przyczyną ich śmierci była deszczowa pogoda, wychłodzenie organizmu i wyczerpanie fizyczne. Prasa gdańska pominęła wydarzenie milczeniem, przebieg znany jest z relacji ocalałego dwudziestodwuletniego Bolesława Trochimowicza, wówczas studenta Akademii Handlowej w Szczecinie. Dopłynął on do brzegu w rejonie Górki Zachodnie-Stogi, dotarł do siedzib ludzkich, skąd został odwieziony do szpitala (relacja w zbiorach Muzeum Historycznego Miasta Gdańska). Dryfujący jacht po kilku dniach odnaleziono na plaży na Mierzei Wiślanej, już po stronie ZSRR, uszczelniony i przeholowany do lat 80. XX wieku składowany był w hangarze na terenie przystani klubowej w Wisłoujściu. Następnie wystawiony na zewnątrz, w latach 90. XX wieku został stopniowo rozebrany przez klubowiczów na opał (zabezpieczono jedynie fragment burty).
Władze klubu upamiętniły wydarzenie kamiennym obeliskiem z tablicą pamiątkową z napisem: KOLEGOM Z AZM / ZAŁODZE JACHTU POŚWIST / KAWAŁKOWSKIEMU JERZEMU / BIERNACKIEJ WANDZIE / POTULICKIEJ ANNIE / ZAKRZEWSKIEJ MAGDALENIE / KTÓRZY DNIA 3 VIII 48 / ZGINĘLI ŚMIERCIĄ / ŻEGLARZY. Obecnie pozbawiony otaczających go kotwicznych łańcuchów.
