WINIARSKA HALINA, aktorka

{{paper}}

{{paper}}

'''HALINA WINIARSKA''' (ur. 8 X 1933 Chrzanów), aktorka teatralna i filmowa. W 1952 roku ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim i rozpoczęła pracę aktorską w amatorskim teatrze Nurt z Nowej Huty. W latach 1956–1958 występowała w Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku, gdzie w roku 1957, grając rolę Kamy w ''Faraonie'' według Prusa, zdała eksternistyczny egzamin aktorski i otrzymała uprawnienia zawodowego aktora. Występowała w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie (1958–1960), Teatrze Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze (1960–1963) i Teatrze Dramatycznym w Poznaniu (1963–1966). W 1966 związała się z [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrem Wybrzeże]], tam w roku 2003 obchodziła 50-lecie pracy twórczej. Zagrała ponad sto ról teatralnych, kilkanaście filmowych. Zasłynęła jako mistrzyni repertuaru klasycznego, grając m.in. tytułową Elektrę w tragedii Sofoklesa (reż. Jerzy Zegalski), Królową w ''Królu Ryszardzie II'' Shakespeare’a, Ifigenię w ''Ifigenii w Taurydzie'' Goethego, Gertrudę w ''Hamlecie'' Shakespeare’a (reż. Marek Okopiński), tytułowe role w ''Marii Stuart'' Schillera (reż. Jerzy Hoffmann) i w ''Helenie'' Eurypidesa (reż. [[HEBANOWSKI-DOBOROGOYSKI STANISŁAW WALERY FRANCISZEK WALENTY | Stanisław Hebanowski]]), Raniewską w ''Wiśniowym sadzie'' (reż. [[BABICKI KRZYSZTOF | Krzysztof Babicki]]). Do jej najwybitniejszych kreacji w repertuarze współczesnym należą: Molly Bloom w ''Ulissesie'' według Joyce’a (reż. [[HÜBNER ZYGMUNT | Zygmunt Hübner]]), tytułowa rola w ''Matce'' Witkacego (reż. [[MINC TADEUSZ| Tadeusz Minc]]), role w sztukach Albeego w reżyserii S. Hebanowskiego: Marta w ''Kto się boi Virginii Woolf?'' i Alicja w ''Maleńkiej Alicji''. Wystąpiła w kilkudziesięciu przedstawieniach Teatru TV, m.in. jako Pani Alving w ''Upiorach'' Ibsena (1979), Hrabina w ''Wallensteinie'' Schillera (1989) i Klytajmestra w ''Elektrze'' Eurypidesa (1994). W okresie 1977–1985 wykładowca w Studium Aktorskim przy Teatrze Wybrzeże, w gdańskim Biskupim Seminarium Duchownym ([[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Gdańskie Seminarium Duchowne]]) i Liceum Jezuitów w Gdyni. W latach 1961–1981 była członkiem SPATiF-ZASP, 1979–1981 Zarządu Głównego. Od roku 1980 w [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarności]]: wspierała występami w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] strajkujących robotników, uczestniczyła w strajku okupacyjnym pracowników kultury w Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku. Z mężem Jerzym Kiszkisem internowana od 13 XII 1981 do 19 I 1982. Występowała podczas mszy za ojczyznę w gdańskich kościołach (1982–1988) i dla strajkujących w stoczni i porcie gdańskim w sierpniu 1988. W roku 1989 była członkiem Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Gdańsku. Uhonorowana m.in. za całokształt twórczości aktorskiej Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (2007); laureatka [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny”]] (2012). {{author: MAJ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

'''HALINA WINIARSKA''' (ur. 8 X 1933 Chrzanów), aktorka teatralna i filmowa. W 1952 roku ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim i rozpoczęła pracę aktorską w amatorskim teatrze Nurt z Nowej Huty. W latach 1956–1958 występowała w Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku, gdzie w roku 1957, grając rolę Kamy w ''Faraonie'' według Prusa, zdała eksternistyczny egzamin aktorski i otrzymała uprawnienia zawodowego aktora. Występowała w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie (1958–1960), Teatrze Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze (1960–1963) i Teatrze Dramatycznym w Poznaniu (1963–1966). W 1966 związała się z [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrem Wybrzeże]], tam w roku 2003 obchodziła 50-lecie pracy twórczej. Zagrała ponad sto ról teatralnych, kilkanaście filmowych. Zasłynęła jako mistrzyni repertuaru klasycznego, grając m.in. tytułową Elektrę w tragedii Sofoklesa (reż. Jerzy Zegalski), Królową w ''Królu Ryszardzie II'' Shakespeare’a, Ifigenię w ''Ifigenii w Taurydzie'' Goethego, Gertrudę w ''Hamlecie'' Shakespeare’a (reż. Marek Okopiński), tytułowe role w ''Marii Stuart'' Schillera (reż. Jerzy Hoffmann) i w ''Helenie'' Eurypidesa (reż. [[HEBANOWSKI-DOBOROGOYSKI STANISŁAW WALERY FRANCISZEK WALENTY | Stanisław Hebanowski]]), Raniewską w ''Wiśniowym sadzie'' (reż. [[BABICKI KRZYSZTOF | Krzysztof Babicki]]). Do jej najwybitniejszych kreacji w repertuarze współczesnym należą: Molly Bloom w ''Ulissesie'' według Joyce’a (reż. [[HÜBNER ZYGMUNT | Zygmunt Hübner]]), tytułowa rola w ''Matce'' Witkacego (reż. [[MINC TADEUSZ| Tadeusz Minc]]), role w sztukach Albeego w reżyserii S. Hebanowskiego: Marta w ''Kto się boi Virginii Woolf?'' i Alicja w ''Maleńkiej Alicji''. Wystąpiła w kilkudziesięciu przedstawieniach Teatru TV, m.in. jako Pani Alving w ''Upiorach'' Ibsena (1979), Hrabina w ''Wallensteinie'' Schillera (1989) i Klytajmestra w ''Elektrze'' Eurypidesa (1994). W okresie 1977–1985 wykładowca w Studium Aktorskim przy Teatrze Wybrzeże, w gdańskim Biskupim Seminarium Duchownym ([[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Gdańskie Seminarium Duchowne]]) i Liceum Jezuitów w Gdyni. W latach 1961–1981 była członkiem SPATiF-ZASP, 1979–1981 Zarządu Głównego. Od roku 1980 w [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarności]]: wspierała występami w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] strajkujących robotników, uczestniczyła w strajku okupacyjnym pracowników kultury w Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku. Z mężem Jerzym Kiszkisem internowana od 13 XII 1981 do 19 I 1982. Występowała podczas mszy za ojczyznę w gdańskich kościołach (1982–1988) i dla strajkujących w stoczni i porcie gdańskim w sierpniu 1988. W roku 1989 była członkiem Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Gdańsku. Uhonorowana m.in. za całokształt twórczości aktorskiej Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (2007); laureatka [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny”]] (2012). {{author: MAJ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]