GREISER ARTHUR KARL, prezydent Senatu
m |
(wstawienie ilustracji (e-mail z 10.07.2018)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File:1_Arthur_Karl_Greiser.jpg|thumb|Premier RP Janusz Jędrzejewicz (z lewej) i Arthur Karl Greiser w Ratuszu Głównego Miasta Gdańska, wrzesień 1933]] | ||
| + | [[File:2_Arthur_Karl_Greiser.jpg|thumb|Arthur Greiser (z lewej) i jego żona Marie Korfer w Genewie, w przerwie Sesji Rady i Zgromadzenia Ligi Narodów, czerwiec 1936]] | ||
[[File:Manifestacja przedwyborcza gdańskiej NSDAP, na pierwszym planie od lewej – Arthur Greiser, Erich von dem Bach-Zelewski, Albert Forster, 1938–1939.JPG|thumb|Manifestacja przedwyborcza gdańskiej NSDAP, na pierwszym planie od lewej: Arthur Greiser, Erich von dem Bach-Zelewski, Albert Forster, 1938–1939]] | [[File:Manifestacja przedwyborcza gdańskiej NSDAP, na pierwszym planie od lewej – Arthur Greiser, Erich von dem Bach-Zelewski, Albert Forster, 1938–1939.JPG|thumb|Manifestacja przedwyborcza gdańskiej NSDAP, na pierwszym planie od lewej: Arthur Greiser, Erich von dem Bach-Zelewski, Albert Forster, 1938–1939]] | ||
'''ARTHUR KARL GREISER''' (22 I 1897 Środa Wielkopolska – 21 VII 1946 Poznań), prezydent [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu II Wolnego Miasta Gdańska]], polityk nazistowski. Ukończył Królewskie-Pruskie Gimnazjum w Inowrocławiu, w czasie I wojny światowej dosłużył się stopnia oficerskiego w lotnictwie morskim, ranny w roku 1918, leczył się w Gdańsku, gdzie pozostał. Zajmował się pracą dorywczą, w 1924 założyciel organizacji Stahlhelm, skupiającej byłych niemieckich żołnierzy frontowych (wystąpił z niej w 1926). W 1929 roku wstąpił do NSDAP, w 1930 poseł z jej listy do [[VOLKSTAG | Volkstagu]] i przewodniczący frakcji poselskiej. Od roku 1930 zastępca gauleitera [[FORSTER ALBERT MARIA | Alberta Forstera]]. W czerwcu 1933 wybrany wiceprezydentem Senatu, podlegały mu sprawy wewnętrzne. Od 28 XI 1934 następca [[RAUSCHNING HERMANN | Hermanna Rauschninga]] na stanowisku prezydenta Senatu. Zwalczał demokratyczną opozycję i nie dopuścił 7 IV 1935 do obiektywnych wyborów do Volkstagu. Na stanowisku prezydenta pozostawał do 1 IX 1939. Od 26 X 1939 roku namiestnik III Rzeszy w Kraju Warty, w 1945 aresztowany przez Amerykanów i wydany Polsce, od 21 VI do 7 VII 1946 sądzony przez polski Najwyższy Trybunał Narodowy i 9 VII 1946 skazany na śmierć przez powieszenie. Wyrok wykonano publicznie na stokach poznańskiej cytadeli (ostatnia publiczna egzekucja w Polsce). {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | '''ARTHUR KARL GREISER''' (22 I 1897 Środa Wielkopolska – 21 VII 1946 Poznań), prezydent [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu II Wolnego Miasta Gdańska]], polityk nazistowski. Ukończył Królewskie-Pruskie Gimnazjum w Inowrocławiu, w czasie I wojny światowej dosłużył się stopnia oficerskiego w lotnictwie morskim, ranny w roku 1918, leczył się w Gdańsku, gdzie pozostał. Zajmował się pracą dorywczą, w 1924 założyciel organizacji Stahlhelm, skupiającej byłych niemieckich żołnierzy frontowych (wystąpił z niej w 1926). W 1929 roku wstąpił do NSDAP, w 1930 poseł z jej listy do [[VOLKSTAG | Volkstagu]] i przewodniczący frakcji poselskiej. Od roku 1930 zastępca gauleitera [[FORSTER ALBERT MARIA | Alberta Forstera]]. W czerwcu 1933 wybrany wiceprezydentem Senatu, podlegały mu sprawy wewnętrzne. Od 28 XI 1934 następca [[RAUSCHNING HERMANN | Hermanna Rauschninga]] na stanowisku prezydenta Senatu. Zwalczał demokratyczną opozycję i nie dopuścił 7 IV 1935 do obiektywnych wyborów do Volkstagu. Na stanowisku prezydenta pozostawał do 1 IX 1939. Od 26 X 1939 roku namiestnik III Rzeszy w Kraju Warty, w 1945 aresztowany przez Amerykanów i wydany Polsce, od 21 VI do 7 VII 1946 sądzony przez polski Najwyższy Trybunał Narodowy i 9 VII 1946 skazany na śmierć przez powieszenie. Wyrok wykonano publicznie na stokach poznańskiej cytadeli (ostatnia publiczna egzekucja w Polsce). {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:30, 10 lip 2018
ARTHUR KARL GREISER (22 I 1897 Środa Wielkopolska – 21 VII 1946 Poznań), prezydent Senatu II Wolnego Miasta Gdańska, polityk nazistowski. Ukończył Królewskie-Pruskie Gimnazjum w Inowrocławiu, w czasie I wojny światowej dosłużył się stopnia oficerskiego w lotnictwie morskim, ranny w roku 1918, leczył się w Gdańsku, gdzie pozostał. Zajmował się pracą dorywczą, w 1924 założyciel organizacji Stahlhelm, skupiającej byłych niemieckich żołnierzy frontowych (wystąpił z niej w 1926). W 1929 roku wstąpił do NSDAP, w 1930 poseł z jej listy do Volkstagu i przewodniczący frakcji poselskiej. Od roku 1930 zastępca gauleitera Alberta Forstera. W czerwcu 1933 wybrany wiceprezydentem Senatu, podlegały mu sprawy wewnętrzne. Od 28 XI 1934 następca Hermanna Rauschninga na stanowisku prezydenta Senatu. Zwalczał demokratyczną opozycję i nie dopuścił 7 IV 1935 do obiektywnych wyborów do Volkstagu. Na stanowisku prezydenta pozostawał do 1 IX 1939. Od 26 X 1939 roku namiestnik III Rzeszy w Kraju Warty, w 1945 aresztowany przez Amerykanów i wydany Polsce, od 21 VI do 7 VII 1946 sądzony przez polski Najwyższy Trybunał Narodowy i 9 VII 1946 skazany na śmierć przez powieszenie. Wyrok wykonano publicznie na stokach poznańskiej cytadeli (ostatnia publiczna egzekucja w Polsce).
