AFANASJEW ALINA, pisarka, aktorka, scenograf
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Alina Asfanajew 2016.png|thumb|Alina Afanasjew]] | [[File:Alina Asfanajew 2016.png|thumb|Alina Afanasjew]] | ||
| − | '''ALINA AFANASJEW''' ( | + | |
| + | '''ALINA AFANASJEW''' (27 VI 1930 Wilno – 17 VI 2018 Sopot), scenograf teatralny i telewizyjny, scenarzystka. Siostra aktora Ryszarda Ronczewskiego. Od 1945 roku w Sopocie. W roku 1961 absolwentka Wydziału Malarstwa gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych ([[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademia Sztuk Pięknych]]). Od roku 1957 żona [[AFANASJEW JERZY | Jerzego Afanasjewa]]. W latach 1959–1965 prowadziła z mężem teatr Cyrk Rodziny Afanasjeff. Autorka około 100 projektów scenograficznych, między innymi scenografii do współreżyserowanej z mężem sztuki ''Dobry wieczór, błaźnie'', opartej na tekście ich obojga, wystawionej 26 III 1962. Realizowała projekty kostiumów i scenografię między innymi do wystawionych w [[OPERA BAŁTYCKA | Państwowej Operze Bałtyckiej]] dwóch przedstawień baletowych Juliusza Łuciuka: ''Niobe'' (premiera 20 V 1967) oraz ''Pancernik Potiomkin'' (6 XI 1967), opowieści scenicznej [[JABŁOŃSKI HENRYK HUBERTUS | Henryka Jabłońskiego]] ''Gdańska noc'' (11 XII 1970), opery ''Rita'' Gaetana Donizettiego (8 X 1992). W [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]] była autorką scenografii do ''Don Juana'' Moliera (premiera 5 II 1969), ''Pana Damazego'' Józefa Blizińskiego (5 III 1983), ''Teatru'' Michela de Ghelderode (30 III 1985) i innych. Dla Teatru Muzycznego w Gdyni przygotowała między innymi scenografię do ''Madame Sans-Gêne'' Stefana Kisielewskiego (premiera 23 II 1975; [[MADAME SANS-GÊNE | Madame Sans-Gêne]]), ''Machiavellego'' Jerzego Wasowskiego (13 VII 1975), ''Żołnierza królowej Madagaskaru'' Juliana Tuwima według farsy Stanisława Dobrzańskiego (7 IV 1991). Autorka scenografii do przedstawienia ''Cyrk rodziny Afanasjeff bis'' wyreżyserowanego przez syna, Jerzego Afanasjewa (premiera w [[MIEJSKI TEATR „MINIATURA” | Teatrze Miniatura]] 19 XI 2004). Członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Ofiar Grudnia 1970 w Gdyni (od 1980). W latach 1990–1996 radna Sopotu, przewodniczyła Komisji Kultury. Autorka poświęconej mężowi wystawy ''Afanasjew z Sopotu'' (1993) oraz wystawy ''Sybir Pro Memento'' (2000). W 1999 roku otrzymała Medal Wojewody Pomorskiego, w 2008 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 17:06, 19 cze 2018
ALINA AFANASJEW (27 VI 1930 Wilno – 17 VI 2018 Sopot), scenograf teatralny i telewizyjny, scenarzystka. Siostra aktora Ryszarda Ronczewskiego. Od 1945 roku w Sopocie. W roku 1961 absolwentka Wydziału Malarstwa gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych ( Akademia Sztuk Pięknych). Od roku 1957 żona Jerzego Afanasjewa. W latach 1959–1965 prowadziła z mężem teatr Cyrk Rodziny Afanasjeff. Autorka około 100 projektów scenograficznych, między innymi scenografii do współreżyserowanej z mężem sztuki Dobry wieczór, błaźnie, opartej na tekście ich obojga, wystawionej 26 III 1962. Realizowała projekty kostiumów i scenografię między innymi do wystawionych w Państwowej Operze Bałtyckiej dwóch przedstawień baletowych Juliusza Łuciuka: Niobe (premiera 20 V 1967) oraz Pancernik Potiomkin (6 XI 1967), opowieści scenicznej Henryka Jabłońskiego Gdańska noc (11 XII 1970), opery Rita Gaetana Donizettiego (8 X 1992). W Teatrze Wybrzeże była autorką scenografii do Don Juana Moliera (premiera 5 II 1969), Pana Damazego Józefa Blizińskiego (5 III 1983), Teatru Michela de Ghelderode (30 III 1985) i innych. Dla Teatru Muzycznego w Gdyni przygotowała między innymi scenografię do Madame Sans-Gêne Stefana Kisielewskiego (premiera 23 II 1975; Madame Sans-Gêne), Machiavellego Jerzego Wasowskiego (13 VII 1975), Żołnierza królowej Madagaskaru Juliana Tuwima według farsy Stanisława Dobrzańskiego (7 IV 1991). Autorka scenografii do przedstawienia Cyrk rodziny Afanasjeff bis wyreżyserowanego przez syna, Jerzego Afanasjewa (premiera w Teatrze Miniatura 19 XI 2004). Członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Ofiar Grudnia 1970 w Gdyni (od 1980). W latach 1990–1996 radna Sopotu, przewodniczyła Komisji Kultury. Autorka poświęconej mężowi wystawy Afanasjew z Sopotu (1993) oraz wystawy Sybir Pro Memento (2000). W 1999 roku otrzymała Medal Wojewody Pomorskiego, w 2008 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
