KOŚCIÓŁ ŚW. JADWIGI KRÓLOWEJ
m |
(uzupełnienia_BŚ_) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File:Kosciol_sw._Jadwigi_Krolowej.JPG|thumb|Kościół św. Jadwigi Królowej, 2006]] | ||
| + | |||
'''KOŚCIÓŁ ŚW. JADWIGI KRÓLOWEJ''', Orunia, ul. Krzemowa 3. W 1989 roku na terenie należącym dotąd do parafii przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. IGNACEGO | kościele św. Ignacego]] powstał ośrodek duszpasterski, w roku 1990 przekształcony dekretem [[GOCŁOWSKI TADEUSZ | bp. Tadeusza Gocłowskiego]] w parafię dla nowo powstającej dzielnicy Orunia Górna. Parafia początkowo objęła teren między [[PARK ORUŃSKI | Parkiem Oruńskim]] i jego otuliną a ul. Małomiejską i Świętokrzyską wraz z leżącym na północ od ul. Małomiejskiej niewielkim osiedlem Na Stoku (rejon ul. Królowej Jadwigi). W 2001 to ostatnie osiedle wyłączono z obszaru parafii św. Królowej Jadwigi i włączono do nowej parafii [[KOŚCIÓŁ ŚW. TERESY BENEDYKTY OD KRZYŻA - EDYTY STEIN | kościoła św. Teresy Benedykty (Edyty Stein)]]. Od 1990 przy ul. Krzemowej funkcjonowała tymczasowa kaplica (rozebrana w 2004) z barakiem na zapleczu w charakterze domu parafialnego. W 1995 roku rozpoczęto budowę kościoła docelowego, według projektu przygotowanego przez zespół pod kierunkiem Antoniego Wolańskiego. Kościół ukończony częściowo w 2003 i konsekrowany przez abp. Tadeusza Gocłowskiego. Budowę ukończono w 2011 roku (włącznie z wykonaniem elewacji i ustawieniem krzyża na wieży dzwonnicy). W latach 2004–2009 wzniesiono od strony południowej dom parafialny z klasztorem sióstr [[SERAFITKI | serafitek]], czynnych w tej parafii już od 1992. Kościół na planie owalu z markowanymi nawami bocznymi, o bryle przypominającej okręt z kulminacyjnym punktem (masztem) w wieży od strony wschodniej. We wnętrzu kościoła zwraca uwagę strop tzw. kryształowy. W północnej nawie kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej z oryginalnymi witrażami pt. ''Historia obrazu jasnogórskiego''. W południowej nawie Kaplica Matki Boskiej Nieustającej Pomocy oraz figura Matki Boskiej Fatimskiej, ukoronowana w 2009 roku przez [[GŁÓDŹ SŁAWOJ LESZEK | abp. Sławoja Leszka Głódzia]]. W prezbiterium ołtarz marmurowy z jednolitego bloku skalnego, trzy rzeźby z drzewa lipowego (5-metrowy Chrystus na krzyżu w pozie „dokonało się”, ponadto figury patronki kościoła oraz św. Jana Chrzciciela) autorstwa rzeźbiarza Zygfryda Grossa. Na ścianach nawy głównej autorstwa tego samego artysty Droga Krzyżowa z tego samego materiału (2006). Na chórze trzynastogłosowe organy sprowadzone z niemieckiego Wuppertalu. W kościele od 2007 przy wsparciu obu lokalnych spółdzielni mieszkaniowych odbywają się popularne Oruńskie Koncerty Kameralne. Pierwszym proboszczem od roku 1990 jest ks. Remigiusz Langowski. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]][[Category: Przestrzeń miasta]] | '''KOŚCIÓŁ ŚW. JADWIGI KRÓLOWEJ''', Orunia, ul. Krzemowa 3. W 1989 roku na terenie należącym dotąd do parafii przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. IGNACEGO | kościele św. Ignacego]] powstał ośrodek duszpasterski, w roku 1990 przekształcony dekretem [[GOCŁOWSKI TADEUSZ | bp. Tadeusza Gocłowskiego]] w parafię dla nowo powstającej dzielnicy Orunia Górna. Parafia początkowo objęła teren między [[PARK ORUŃSKI | Parkiem Oruńskim]] i jego otuliną a ul. Małomiejską i Świętokrzyską wraz z leżącym na północ od ul. Małomiejskiej niewielkim osiedlem Na Stoku (rejon ul. Królowej Jadwigi). W 2001 to ostatnie osiedle wyłączono z obszaru parafii św. Królowej Jadwigi i włączono do nowej parafii [[KOŚCIÓŁ ŚW. TERESY BENEDYKTY OD KRZYŻA - EDYTY STEIN | kościoła św. Teresy Benedykty (Edyty Stein)]]. Od 1990 przy ul. Krzemowej funkcjonowała tymczasowa kaplica (rozebrana w 2004) z barakiem na zapleczu w charakterze domu parafialnego. W 1995 roku rozpoczęto budowę kościoła docelowego, według projektu przygotowanego przez zespół pod kierunkiem Antoniego Wolańskiego. Kościół ukończony częściowo w 2003 i konsekrowany przez abp. Tadeusza Gocłowskiego. Budowę ukończono w 2011 roku (włącznie z wykonaniem elewacji i ustawieniem krzyża na wieży dzwonnicy). W latach 2004–2009 wzniesiono od strony południowej dom parafialny z klasztorem sióstr [[SERAFITKI | serafitek]], czynnych w tej parafii już od 1992. Kościół na planie owalu z markowanymi nawami bocznymi, o bryle przypominającej okręt z kulminacyjnym punktem (masztem) w wieży od strony wschodniej. We wnętrzu kościoła zwraca uwagę strop tzw. kryształowy. W północnej nawie kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej z oryginalnymi witrażami pt. ''Historia obrazu jasnogórskiego''. W południowej nawie Kaplica Matki Boskiej Nieustającej Pomocy oraz figura Matki Boskiej Fatimskiej, ukoronowana w 2009 roku przez [[GŁÓDŹ SŁAWOJ LESZEK | abp. Sławoja Leszka Głódzia]]. W prezbiterium ołtarz marmurowy z jednolitego bloku skalnego, trzy rzeźby z drzewa lipowego (5-metrowy Chrystus na krzyżu w pozie „dokonało się”, ponadto figury patronki kościoła oraz św. Jana Chrzciciela) autorstwa rzeźbiarza Zygfryda Grossa. Na ścianach nawy głównej autorstwa tego samego artysty Droga Krzyżowa z tego samego materiału (2006). Na chórze trzynastogłosowe organy sprowadzone z niemieckiego Wuppertalu. W kościele od 2007 przy wsparciu obu lokalnych spółdzielni mieszkaniowych odbywają się popularne Oruńskie Koncerty Kameralne. Pierwszym proboszczem od roku 1990 jest ks. Remigiusz Langowski. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]][[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 10:47, 19 kwi 2018
KOŚCIÓŁ ŚW. JADWIGI KRÓLOWEJ, Orunia, ul. Krzemowa 3. W 1989 roku na terenie należącym dotąd do parafii przy kościele św. Ignacego powstał ośrodek duszpasterski, w roku 1990 przekształcony dekretem bp. Tadeusza Gocłowskiego w parafię dla nowo powstającej dzielnicy Orunia Górna. Parafia początkowo objęła teren między Parkiem Oruńskim i jego otuliną a ul. Małomiejską i Świętokrzyską wraz z leżącym na północ od ul. Małomiejskiej niewielkim osiedlem Na Stoku (rejon ul. Królowej Jadwigi). W 2001 to ostatnie osiedle wyłączono z obszaru parafii św. Królowej Jadwigi i włączono do nowej parafii kościoła św. Teresy Benedykty (Edyty Stein). Od 1990 przy ul. Krzemowej funkcjonowała tymczasowa kaplica (rozebrana w 2004) z barakiem na zapleczu w charakterze domu parafialnego. W 1995 roku rozpoczęto budowę kościoła docelowego, według projektu przygotowanego przez zespół pod kierunkiem Antoniego Wolańskiego. Kościół ukończony częściowo w 2003 i konsekrowany przez abp. Tadeusza Gocłowskiego. Budowę ukończono w 2011 roku (włącznie z wykonaniem elewacji i ustawieniem krzyża na wieży dzwonnicy). W latach 2004–2009 wzniesiono od strony południowej dom parafialny z klasztorem sióstr serafitek, czynnych w tej parafii już od 1992. Kościół na planie owalu z markowanymi nawami bocznymi, o bryle przypominającej okręt z kulminacyjnym punktem (masztem) w wieży od strony wschodniej. We wnętrzu kościoła zwraca uwagę strop tzw. kryształowy. W północnej nawie kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej z oryginalnymi witrażami pt. Historia obrazu jasnogórskiego. W południowej nawie Kaplica Matki Boskiej Nieustającej Pomocy oraz figura Matki Boskiej Fatimskiej, ukoronowana w 2009 roku przez abp. Sławoja Leszka Głódzia. W prezbiterium ołtarz marmurowy z jednolitego bloku skalnego, trzy rzeźby z drzewa lipowego (5-metrowy Chrystus na krzyżu w pozie „dokonało się”, ponadto figury patronki kościoła oraz św. Jana Chrzciciela) autorstwa rzeźbiarza Zygfryda Grossa. Na ścianach nawy głównej autorstwa tego samego artysty Droga Krzyżowa z tego samego materiału (2006). Na chórze trzynastogłosowe organy sprowadzone z niemieckiego Wuppertalu. W kościele od 2007 przy wsparciu obu lokalnych spółdzielni mieszkaniowych odbywają się popularne Oruńskie Koncerty Kameralne. Pierwszym proboszczem od roku 1990 jest ks. Remigiusz Langowski.
