SOŁDEK, statek
(uzupełnienia_BŚ_) |
(uzupełnienia_BŚ_) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:1._Sołdek.jpg|thumb|Stanisław Rolicz, Wodowanie pierwszego rudowęglowca „Sołdek” w Gdańsku, 1948]] | [[File:1._Sołdek.jpg|thumb|Stanisław Rolicz, Wodowanie pierwszego rudowęglowca „Sołdek” w Gdańsku, 1948]] | ||
| − | |||
[[File:Rudowęglowiec Sołdek.JPG|thumb|Rudowęglowiec „Sołdek”]] | [[File:Rudowęglowiec Sołdek.JPG|thumb|Rudowęglowiec „Sołdek”]] | ||
[[File:Doerffer Jerzy Wojciech.JPG|thumb|Jerzy Doerffer, budowniczy „Sołdka”]] | [[File:Doerffer Jerzy Wojciech.JPG|thumb|Jerzy Doerffer, budowniczy „Sołdka”]] | ||
| + | [[File:2_Sołdek.jpg|thumb|Sołdek jako statek-muzeum]] | ||
'''„SOŁDEK”''', prototypowy parowy masowiec typu B-30 zbudowany w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]], oddany do służby 26 X 1949. Pierwszy z serii 6 rudowęglowców zamówionych w 1946 roku przez Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe (GAL) w [[STOCZNIE PO 1945. ZJEDNOCZENIE STOCZNI POLSKICH | Zjednoczeniu Stoczni Polskich]] (ZSP). Statki te miały przewozić węgiel i rudę żelaza pomiędzy portami skandynawskimi i polskimi. Projekt wstępny opracował zespół pod kierunkiem mgr. inż. Henryka Giełdzika, dokumentację warsztatową wykonała na zamówienie ZSP francuska stocznia A. Normand z Hawru. W 1947 roku w [[CENTRALNY ZARZĄD PRZEMYSŁU OKRĘTOWEGO | Centralnym Zarządzie Przemysłu Okrętowego]] zespół kierowany przez Henryka Giełdzika adaptował otrzymaną z Francji dokumentację. Równocześnie inżynierowie pod kierownictwem [[POLAK ADOLF | Adolfa Polaka]] zaprojektowali zespół napędowy dla tego statku. 3 IV 1948 uroczyście położono stępki pod 2 rudowęglowce, pierwszy nit w stępce prototypowego rudowęglowca zakuł ówczesny minister żeglugi Adam Rapacki. Po raz pierwszy (i jak się potem okazało – jedyny) poświęcił pierwsze blachy kadłuba zakonnik, o. Ernest Łasucha z zakonu kapucynów przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościele św. Jakuba]]. Kierownikiem budowy był mgr inż. [[DOERFFER JERZY WOJCIECH | Jerzy Doerffer]], później profesor [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]]. Wodowanie prototypowego rudowęglowca, któremu nadano imię „Sołdek”, przyjętą od nazwiska przodującego trasera Stoczni Gdańskiej [[SOŁDEK STANISŁAW | Stanisława Sołdka]], odbyło się 6 XI 1948. W pierwszy rejs próbny wypłynął 24 IX 1949, po usunięciu usterek w pierwszy rejs pełnomorski z Gdańska do Szczecina wypłynął 22 X 1949. Oficjalne podniesienie bandery odbyło się w Szczecinie 25 X 1949, w pierwszy rejs z ładunkiem węgla do Gandawy wypłynął 30 X 1949. Do roku 1951 eksploatowany przez GAL, port macierzysty Gdynia, formalnie stanowił własność przedsiębiorstwa Żegluga Polska SA. W 1951 przekazany do utworzonej (1 I 1951) Polskiej Żeglugi Morskiej (PŻM) z siedzibą w Szczecinie. Charakterystyka ogólna: długość całkowita 87 m, szerokość na wręgach 12,3 m, zanurzenie 5,35 m, prędkość 11 węzłów (20,4 km/h; nośność 2540 t (DWT). Napęd: czterocylindrowy silnik parowy typu Lenza o dwustopniowym rozprężaniu pary. Moc efektywna 1300 KM (960 kW). 22 XII 1980 powrócił z Danii do Szczecina z 1479 rejsu, 30 grudnia, po opuszczeniu bandery, oferowany przez PŻM jako obiekt muzealny Muzeum Narodowemu w Szczecinie. Wobec odmowy, przejęty 27 IV 1981 przez Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku ([[NARODOWE MUZEUM MORSKIE | Narodowe Muzeum Morskie]]). Po okresie postoju w Stoczni Gdańskiej i remoncie adaptacyjnym do funkcji muzealnych w [[GDAŃSKA STOCZNIA REMONTOWA | Gdańskiej Stoczni Remontowej]], udostępniony do zwiedzania 17 VII 1985. Eksponowany przy nabrzeżu [[OŁOWIANKA | Ołowianki]] jako Oddział Narodowego Muzeum Morskiego; funkcjonuje Towarzystwo Przyjaciół Statku-Muzeum „Sołdek”. Patronat nad zabytkiem sprawuje Stocznia Remontowa SA w Gdańsku. {{author: JL}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | '''„SOŁDEK”''', prototypowy parowy masowiec typu B-30 zbudowany w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]], oddany do służby 26 X 1949. Pierwszy z serii 6 rudowęglowców zamówionych w 1946 roku przez Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe (GAL) w [[STOCZNIE PO 1945. ZJEDNOCZENIE STOCZNI POLSKICH | Zjednoczeniu Stoczni Polskich]] (ZSP). Statki te miały przewozić węgiel i rudę żelaza pomiędzy portami skandynawskimi i polskimi. Projekt wstępny opracował zespół pod kierunkiem mgr. inż. Henryka Giełdzika, dokumentację warsztatową wykonała na zamówienie ZSP francuska stocznia A. Normand z Hawru. W 1947 roku w [[CENTRALNY ZARZĄD PRZEMYSŁU OKRĘTOWEGO | Centralnym Zarządzie Przemysłu Okrętowego]] zespół kierowany przez Henryka Giełdzika adaptował otrzymaną z Francji dokumentację. Równocześnie inżynierowie pod kierownictwem [[POLAK ADOLF | Adolfa Polaka]] zaprojektowali zespół napędowy dla tego statku. 3 IV 1948 uroczyście położono stępki pod 2 rudowęglowce, pierwszy nit w stępce prototypowego rudowęglowca zakuł ówczesny minister żeglugi Adam Rapacki. Po raz pierwszy (i jak się potem okazało – jedyny) poświęcił pierwsze blachy kadłuba zakonnik, o. Ernest Łasucha z zakonu kapucynów przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościele św. Jakuba]]. Kierownikiem budowy był mgr inż. [[DOERFFER JERZY WOJCIECH | Jerzy Doerffer]], później profesor [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]]. Wodowanie prototypowego rudowęglowca, któremu nadano imię „Sołdek”, przyjętą od nazwiska przodującego trasera Stoczni Gdańskiej [[SOŁDEK STANISŁAW | Stanisława Sołdka]], odbyło się 6 XI 1948. W pierwszy rejs próbny wypłynął 24 IX 1949, po usunięciu usterek w pierwszy rejs pełnomorski z Gdańska do Szczecina wypłynął 22 X 1949. Oficjalne podniesienie bandery odbyło się w Szczecinie 25 X 1949, w pierwszy rejs z ładunkiem węgla do Gandawy wypłynął 30 X 1949. Do roku 1951 eksploatowany przez GAL, port macierzysty Gdynia, formalnie stanowił własność przedsiębiorstwa Żegluga Polska SA. W 1951 przekazany do utworzonej (1 I 1951) Polskiej Żeglugi Morskiej (PŻM) z siedzibą w Szczecinie. Charakterystyka ogólna: długość całkowita 87 m, szerokość na wręgach 12,3 m, zanurzenie 5,35 m, prędkość 11 węzłów (20,4 km/h; nośność 2540 t (DWT). Napęd: czterocylindrowy silnik parowy typu Lenza o dwustopniowym rozprężaniu pary. Moc efektywna 1300 KM (960 kW). 22 XII 1980 powrócił z Danii do Szczecina z 1479 rejsu, 30 grudnia, po opuszczeniu bandery, oferowany przez PŻM jako obiekt muzealny Muzeum Narodowemu w Szczecinie. Wobec odmowy, przejęty 27 IV 1981 przez Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku ([[NARODOWE MUZEUM MORSKIE | Narodowe Muzeum Morskie]]). Po okresie postoju w Stoczni Gdańskiej i remoncie adaptacyjnym do funkcji muzealnych w [[GDAŃSKA STOCZNIA REMONTOWA | Gdańskiej Stoczni Remontowej]], udostępniony do zwiedzania 17 VII 1985. Eksponowany przy nabrzeżu [[OŁOWIANKA | Ołowianki]] jako Oddział Narodowego Muzeum Morskiego; funkcjonuje Towarzystwo Przyjaciół Statku-Muzeum „Sołdek”. Patronat nad zabytkiem sprawuje Stocznia Remontowa SA w Gdańsku. {{author: JL}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Wersja z 09:09, 19 kwi 2018
„SOŁDEK”, prototypowy parowy masowiec typu B-30 zbudowany w Stoczni Gdańskiej, oddany do służby 26 X 1949. Pierwszy z serii 6 rudowęglowców zamówionych w 1946 roku przez Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe (GAL) w Zjednoczeniu Stoczni Polskich (ZSP). Statki te miały przewozić węgiel i rudę żelaza pomiędzy portami skandynawskimi i polskimi. Projekt wstępny opracował zespół pod kierunkiem mgr. inż. Henryka Giełdzika, dokumentację warsztatową wykonała na zamówienie ZSP francuska stocznia A. Normand z Hawru. W 1947 roku w Centralnym Zarządzie Przemysłu Okrętowego zespół kierowany przez Henryka Giełdzika adaptował otrzymaną z Francji dokumentację. Równocześnie inżynierowie pod kierownictwem Adolfa Polaka zaprojektowali zespół napędowy dla tego statku. 3 IV 1948 uroczyście położono stępki pod 2 rudowęglowce, pierwszy nit w stępce prototypowego rudowęglowca zakuł ówczesny minister żeglugi Adam Rapacki. Po raz pierwszy (i jak się potem okazało – jedyny) poświęcił pierwsze blachy kadłuba zakonnik, o. Ernest Łasucha z zakonu kapucynów przy kościele św. Jakuba. Kierownikiem budowy był mgr inż. Jerzy Doerffer, później profesor Politechniki Gdańskiej. Wodowanie prototypowego rudowęglowca, któremu nadano imię „Sołdek”, przyjętą od nazwiska przodującego trasera Stoczni Gdańskiej Stanisława Sołdka, odbyło się 6 XI 1948. W pierwszy rejs próbny wypłynął 24 IX 1949, po usunięciu usterek w pierwszy rejs pełnomorski z Gdańska do Szczecina wypłynął 22 X 1949. Oficjalne podniesienie bandery odbyło się w Szczecinie 25 X 1949, w pierwszy rejs z ładunkiem węgla do Gandawy wypłynął 30 X 1949. Do roku 1951 eksploatowany przez GAL, port macierzysty Gdynia, formalnie stanowił własność przedsiębiorstwa Żegluga Polska SA. W 1951 przekazany do utworzonej (1 I 1951) Polskiej Żeglugi Morskiej (PŻM) z siedzibą w Szczecinie. Charakterystyka ogólna: długość całkowita 87 m, szerokość na wręgach 12,3 m, zanurzenie 5,35 m, prędkość 11 węzłów (20,4 km/h; nośność 2540 t (DWT). Napęd: czterocylindrowy silnik parowy typu Lenza o dwustopniowym rozprężaniu pary. Moc efektywna 1300 KM (960 kW). 22 XII 1980 powrócił z Danii do Szczecina z 1479 rejsu, 30 grudnia, po opuszczeniu bandery, oferowany przez PŻM jako obiekt muzealny Muzeum Narodowemu w Szczecinie. Wobec odmowy, przejęty 27 IV 1981 przez Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku ( Narodowe Muzeum Morskie). Po okresie postoju w Stoczni Gdańskiej i remoncie adaptacyjnym do funkcji muzealnych w Gdańskiej Stoczni Remontowej, udostępniony do zwiedzania 17 VII 1985. Eksponowany przy nabrzeżu Ołowianki jako Oddział Narodowego Muzeum Morskiego; funkcjonuje Towarzystwo Przyjaciół Statku-Muzeum „Sołdek”. Patronat nad zabytkiem sprawuje Stocznia Remontowa SA w Gdańsku.
