PELLOWSKI GRZEGORZ, mistrz piekarski

{{paper}}

{{paper}}

'''GRZEGORZ PELLOWSKI''' (ur. 1 VIII 1956 Gdańsk), mistrz piekarski i cukierniczy, Starszy Cechu Piekarzy i Cukierników w Gdańsku, członek Zarządu Pomorskiej Izby Rzemieślniczej Małych i Średnich Przedsiębiorstw w Gdańsku (przedstawiciel cechów miasta Gdańska), właściciel firmy rodzinnej Piekarnia-Cukiernia „Pellowski”, którą prowadzi z żoną Katarzyną i czwórką dzieci: Łukaszem, Jakubem oraz bliźniętami – Mateuszem i Karoliną. W roku 1974 ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Pruszczu Gdańskim i podjął naukę zawodu u ojca Józefa. Początki firmy Pellowski sięgają roku 1922; dziadek Grzegorza Pellowskiego, Stanisław Pellowski, otworzył piekarnię w Wejherowie (obecnie prowadzi ją kuzyn G. Pellowskiego, Janusz). W roku 1946 S. Pellowski z synem Józefem nabyli plac ze zrujnowanym budynkiem u zbiegu ulic Igielnickiej i Podwale Staromiejskie w Gdańsku. S. Pellowski odbudował budynek i postawił obok piekarnię, którą przejął następnie J. Pellowski. Nękany przez władze komunistyczne domiarami i kontrolami, po upaństwowieniu firmy i włączeniu jej do Gdańskich Zakładów Przemysłu Piekarniczego w roku 1949 J. Pellowski podjął próbę nielegalnego przedostania się do Szwecji na barce z węglem. Ujęty, po ciężkim śledztwie w Urzędzie Bezpieczeństwa, został skazany na 2 lata; wyrok odbywał m.in. w kopalni uranu pod Głuchołazami. Po wyjściu na wolność J. Pellowski otrzymał nakaz pracy w piekarniach GS „Samopomoc Chłopska” w Jastarni, Juracie, Wierzchucinie koło Krokowej. Piekarnię i sklep w Gdańsku udało mu się odzyskać w roku 1968. Firma zatrudniała kilkanaście osób, asortyment ograniczał się do pszenno-żytnich chlebów praskiego i sandomierskiego, bułek maślanych, drożdżówek i pączków, przy wydajności 2–3 ton pieczywa na dobę. W [[SIERPIEŃ 1980 | sierpniu 1980]] G. Pellowski firmowym Żukiem przewoził do [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] tony chleba ofiarowywane strajkującym stoczniowcom. W 1989 roku przejął firmę. Na początku lat 90. odzyskał pozostałą część nieruchomości przy ul. Podwale Staromiejskie 82, gdzie mieści się główna siedziba firmy; zbudował budynek przy ul. Rajskiej 5. Obecnie przedsiębiorstwo Pellowski – obejmujące macierzystą piekarnię, 15 sklepów firmowych, 5 kawiarni-cukierni i catering – zatrudnia około 200 pracowników, dostarcza pieczywo do sieci sklepów partnerskich. Asortyment obejmuje około 750 pozycji. G. Pellowski wydaje miesięcznik „Kuryer Gdański”, jest laureatem [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalu Księcia Mściwoja II]] w roku 2009 za rozwijanie i upowszechnianie najpiękniejszych tradycji dawnego gdańskiego piekarnictwa oraz bezinteresowne zaangażowanie w sprawy edukacji młodzieży. {{author: MST}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

'''GRZEGORZ PELLOWSKI''' (ur. 1 VIII 1956 Gdańsk), mistrz piekarski i cukierniczy, Starszy Cechu Piekarzy i Cukierników w Gdańsku, członek Zarządu Pomorskiej Izby Rzemieślniczej Małych i Średnich Przedsiębiorstw w Gdańsku (przedstawiciel cechów miasta Gdańska), właściciel firmy rodzinnej Piekarnia-Cukiernia „Pellowski”, którą prowadzi z żoną Katarzyną i czwórką dzieci: Łukaszem, Jakubem oraz bliźniętami – Mateuszem i Karoliną. W roku 1974 ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Pruszczu Gdańskim i podjął naukę zawodu u ojca Józefa. Początki firmy Pellowski sięgają roku 1922; dziadek Grzegorza Pellowskiego, Stanisław Pellowski, otworzył piekarnię w Wejherowie (obecnie prowadzi ją kuzyn G. Pellowskiego, Janusz). W roku 1946 S. Pellowski z synem Józefem nabyli plac ze zrujnowanym budynkiem u zbiegu ulic Igielnickiej i Podwale Staromiejskie w Gdańsku. S. Pellowski odbudował budynek i postawił obok piekarnię, którą przejął następnie J. Pellowski. Nękany przez władze komunistyczne domiarami i kontrolami, po upaństwowieniu firmy i włączeniu jej do Gdańskich Zakładów Przemysłu Piekarniczego w roku 1949 J. Pellowski podjął próbę nielegalnego przedostania się do Szwecji na barce z węglem. Ujęty, po ciężkim śledztwie w Urzędzie Bezpieczeństwa, został skazany na 2 lata; wyrok odbywał m.in. w kopalni uranu pod Głuchołazami. Po wyjściu na wolność J. Pellowski otrzymał nakaz pracy w piekarniach GS „Samopomoc Chłopska” w Jastarni, Juracie, Wierzchucinie koło Krokowej. Piekarnię i sklep w Gdańsku udało mu się odzyskać w roku 1968. Firma zatrudniała kilkanaście osób, asortyment ograniczał się do pszenno-żytnich chlebów praskiego i sandomierskiego, bułek maślanych, drożdżówek i pączków, przy wydajności 2–3 ton pieczywa na dobę. W [[SIERPIEŃ 1980 | sierpniu 1980]] G. Pellowski firmowym Żukiem przewoził do [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] tony chleba ofiarowywane strajkującym stoczniowcom. W 1989 roku przejął firmę. Na początku lat 90. odzyskał pozostałą część nieruchomości przy ul. Podwale Staromiejskie 82, gdzie mieści się główna siedziba firmy; zbudował budynek przy ul. Rajskiej 5. Obecnie przedsiębiorstwo Pellowski – obejmujące macierzystą piekarnię, 15 sklepów firmowych, 5 kawiarni-cukierni i catering – zatrudnia około 200 pracowników, dostarcza pieczywo do sieci sklepów partnerskich. Asortyment obejmuje około 750 pozycji. G. Pellowski wydaje miesięcznik „Kuryer Gdański”, jest laureatem [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalu Księcia Mściwoja II]] w roku 2009 za rozwijanie i upowszechnianie najpiękniejszych tradycji dawnego gdańskiego piekarnictwa oraz bezinteresowne zaangażowanie w sprawy edukacji młodzieży. {{author: MST}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]