RÖDE PETER III, złotnik
(nowe_hasło_11.2017) |
(dodanie logotypów) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | ||
| + | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
PETER RÖDE III (Rohde; 24 I 1659 Gdańsk – 18 I 1717 Gdańsk), złotnik. Młodszy syn [[RÖDE PETER II| Petera Rödego II]]. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Haasego w 1688 roku. W 1689 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE| obywatelstwo miejskie Gdańska]]. Funkcję kompana tutejszego cechu złotników pełnił w 1704, starszego cechu – w 1705 roku. Prace mistrzowskie w jego warsztacie wykonali [[HEIN CONSTANTIN| Constantin Hein]] i [[HOLL JOHANN CHRISTIAN I| Johann Christian Holl I]], a jako czeladnik pracował Daniel Drenckau. Miał syna Abrahama, który od 1697 roku kształcił się w warsztacie ojca, nie uzyskał jednak tytułu mistrzowskiego.<br/><br/> | PETER RÖDE III (Rohde; 24 I 1659 Gdańsk – 18 I 1717 Gdańsk), złotnik. Młodszy syn [[RÖDE PETER II| Petera Rödego II]]. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Haasego w 1688 roku. W 1689 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE| obywatelstwo miejskie Gdańska]]. Funkcję kompana tutejszego cechu złotników pełnił w 1704, starszego cechu – w 1705 roku. Prace mistrzowskie w jego warsztacie wykonali [[HEIN CONSTANTIN| Constantin Hein]] i [[HOLL JOHANN CHRISTIAN I| Johann Christian Holl I]], a jako czeladnik pracował Daniel Drenckau. Miał syna Abrahama, który od 1697 roku kształcił się w warsztacie ojca, nie uzyskał jednak tytułu mistrzowskiego.<br/><br/> | ||
Używał dwóch znaków warsztatowych: do śmierci swego ojca Petera II posługiwał się monogramem I/PR (Peter Röde Junge) w polu trójlistnym, później literami PR w dwuliściu. Liczba zachowanych dzieł świadczy, że prowadził duży, prężnie działający warsztat, co nie zawsze szło w parze z jakością techniczną i artystyczną wykonywanych przedmiotów. Znany jako twórca dekorowanych repusowanymi reliefami kubków (Kunstgewerbemuseum w Berlinie, [[MUZEUM HANZEATYCKIEGO DOMU GDAŃSKIEGO| Museum Haus Hansestadt Danzig]] w Lubece, Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie), flasz (Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze), tac, szkatuł, pucharów (Muzeum Zamkowe w Kórniku), kufli (Ermitaż w Petersburgu, Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze, Röhsska museet w Göteborgu, Badisches Landesmuseum w Karlsruhe), świeczników itp. Wykonywał również sprzęty sakralne: kielichy (Kończewice, dawniej [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY| kościół św. Elżbiety w Gdańsku]]), cyborium (Grabsko). Jego prace trafiały do odbiorców w głębi kraju, także na Wschód (zabytki przypisane złotnikowi posiada Obwodowe Muzeum Historyczne im. W. W. Tarnowskiego w Czernichowie, Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie, Ermitaż w Petersburgu).<br/><br/> | Używał dwóch znaków warsztatowych: do śmierci swego ojca Petera II posługiwał się monogramem I/PR (Peter Röde Junge) w polu trójlistnym, później literami PR w dwuliściu. Liczba zachowanych dzieł świadczy, że prowadził duży, prężnie działający warsztat, co nie zawsze szło w parze z jakością techniczną i artystyczną wykonywanych przedmiotów. Znany jako twórca dekorowanych repusowanymi reliefami kubków (Kunstgewerbemuseum w Berlinie, [[MUZEUM HANZEATYCKIEGO DOMU GDAŃSKIEGO| Museum Haus Hansestadt Danzig]] w Lubece, Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie), flasz (Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze), tac, szkatuł, pucharów (Muzeum Zamkowe w Kórniku), kufli (Ermitaż w Petersburgu, Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze, Röhsska museet w Göteborgu, Badisches Landesmuseum w Karlsruhe), świeczników itp. Wykonywał również sprzęty sakralne: kielichy (Kończewice, dawniej [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY| kościół św. Elżbiety w Gdańsku]]), cyborium (Grabsko). Jego prace trafiały do odbiorców w głębi kraju, także na Wschód (zabytki przypisane złotnikowi posiada Obwodowe Muzeum Historyczne im. W. W. Tarnowskiego w Czernichowie, Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie, Ermitaż w Petersburgu).<br/><br/> | ||
Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 11:14, 30 lis 2017
PETER RÖDE III (Rohde; 24 I 1659 Gdańsk – 18 I 1717 Gdańsk), złotnik. Młodszy syn Petera Rödego II. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Haasego w 1688 roku. W 1689 otrzymał obywatelstwo miejskie Gdańska. Funkcję kompana tutejszego cechu złotników pełnił w 1704, starszego cechu – w 1705 roku. Prace mistrzowskie w jego warsztacie wykonali Constantin Hein i Johann Christian Holl I, a jako czeladnik pracował Daniel Drenckau. Miał syna Abrahama, który od 1697 roku kształcił się w warsztacie ojca, nie uzyskał jednak tytułu mistrzowskiego.
Używał dwóch znaków warsztatowych: do śmierci swego ojca Petera II posługiwał się monogramem I/PR (Peter Röde Junge) w polu trójlistnym, później literami PR w dwuliściu. Liczba zachowanych dzieł świadczy, że prowadził duży, prężnie działający warsztat, co nie zawsze szło w parze z jakością techniczną i artystyczną wykonywanych przedmiotów. Znany jako twórca dekorowanych repusowanymi reliefami kubków (Kunstgewerbemuseum w Berlinie, Museum Haus Hansestadt Danzig w Lubece, Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie), flasz (Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze), tac, szkatuł, pucharów (Muzeum Zamkowe w Kórniku), kufli (Ermitaż w Petersburgu, Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze, Röhsska museet w Göteborgu, Badisches Landesmuseum w Karlsruhe), świeczników itp. Wykonywał również sprzęty sakralne: kielichy (Kończewice, dawniej kościół św. Elżbiety w Gdańsku), cyborium (Grabsko). Jego prace trafiały do odbiorców w głębi kraju, także na Wschód (zabytki przypisane złotnikowi posiada Obwodowe Muzeum Historyczne im. W. W. Tarnowskiego w Czernichowie, Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie, Ermitaż w Petersburgu).
Zob. też złotnictwo.
