FORSTER ALBERT MARIA, gauleiter Gdańska
(uzupełnienia BŚ (e-mail z 21.07.2016)) |
|||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''ALBERT MARIA FORSTER''' (26 VII 1902 Fürth, Bawaria – przypuszczalnie 28 II 1952 w więzieniu na Mokotowie, Warszawa), działacz polityczny. Syn kierownika więzienia. W latach 1912–1920 uczeń gimnazjum humanistycznego; naukę przerwał po sześciu klasach. Pracownik bankowy, w okresie 1924–1928 bezrobotny. Od 1923 roku członek NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) i SA, od września 1930 roku poseł do Reichstagu z terenu Frankonii. 15 X 1930 mianowany gdańskim gauleiterem (szefem okręgu NSDAP), w Gdańsku od 24 października. Nadał gdańskiemu NSDAP większą dynamikę, przyczynił się w maju 1933 roku do zdobycia przez nią ponad 50% miejsc w [[VOLKSTAG | Volkstagu]]; założył [[DER DANZIGER VORPOSTEN | „Danziger Vorposten”]]. 14 VII 1933 nadano mu [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowe obywatelstwo miasta]]. Zwalczał partie opozycyjne, doprowadził do dymisji prezydenta [[RAUSCHNING HERMANN | Hermanna Rauschninga]]. Zwolennik przyłączenia [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] do Niemiec; od 4 VI 1939 honorowy obywatel Sopotu. 23 VIII 1939 Senat Gdańska ogłosił go głową państwa, co stanowiło złamanie gdańskiej konstytucji. 26 X 1939, w nowo utworzonej prowincji [[OKRĘG RZESZY GDAŃSK-PRUSY ZACHODNIE | Okręg Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie]], został gauleiterem i namiestnikiem Rzeszy. Wobec ludności polskiej prowadził bezwzględną politykę eksterminacyjną ([[OBÓZ STUTTHOF | obóz Stutthof]]). 4 III 1945 roku opuścił Hel (na kutrze), ukrywał się; zatrzymany w sierpniu 1946, został wydany władzom polskim. Po publicznym procesie w Gdańsku ([[OPERA BAŁTYCKA | Państwowa Opera Bałtycka. Budynek]]), trwającym od 5 do 29 IV 1948 roku, Najwyższy Trybunał Narodowy skazał go za zbrodnie ludobójstwa i przestępstwa wojenne na karę śmierci ([[KARA ŚMIERCI W GDAŃSKU 1945–1987 | kara śmierci w Gdańsku 1945–1987]]). Procesowi towarzyszyły między innymi manifestacje i zebrania ludności Gdańska (na przykład 21 III 1948 w [[AKADEMIA MEDYCZNA W GDAŃSKU | Akademii Lekarskiej]]). Motywy odwlekania jego egzekucji nie zostały jednoznacznie wyjaśnione. <br/><br/> Był żonaty z Gertrudą z domu Detz. {{author: MA}} <br/><br/> | '''ALBERT MARIA FORSTER''' (26 VII 1902 Fürth, Bawaria – przypuszczalnie 28 II 1952 w więzieniu na Mokotowie, Warszawa), działacz polityczny. Syn kierownika więzienia. W latach 1912–1920 uczeń gimnazjum humanistycznego; naukę przerwał po sześciu klasach. Pracownik bankowy, w okresie 1924–1928 bezrobotny. Od 1923 roku członek NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) i SA, od września 1930 roku poseł do Reichstagu z terenu Frankonii. 15 X 1930 mianowany gdańskim gauleiterem (szefem okręgu NSDAP), w Gdańsku od 24 października. Nadał gdańskiemu NSDAP większą dynamikę, przyczynił się w maju 1933 roku do zdobycia przez nią ponad 50% miejsc w [[VOLKSTAG | Volkstagu]]; założył [[DER DANZIGER VORPOSTEN | „Danziger Vorposten”]]. 14 VII 1933 nadano mu [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowe obywatelstwo miasta]]. Zwalczał partie opozycyjne, doprowadził do dymisji prezydenta [[RAUSCHNING HERMANN | Hermanna Rauschninga]]. Zwolennik przyłączenia [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] do Niemiec; od 4 VI 1939 honorowy obywatel Sopotu. 23 VIII 1939 Senat Gdańska ogłosił go głową państwa, co stanowiło złamanie gdańskiej konstytucji. 26 X 1939, w nowo utworzonej prowincji [[OKRĘG RZESZY GDAŃSK-PRUSY ZACHODNIE | Okręg Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie]], został gauleiterem i namiestnikiem Rzeszy. Wobec ludności polskiej prowadził bezwzględną politykę eksterminacyjną ([[OBÓZ STUTTHOF | obóz Stutthof]]). 4 III 1945 roku opuścił Hel (na kutrze), ukrywał się; zatrzymany w sierpniu 1946, został wydany władzom polskim. Po publicznym procesie w Gdańsku ([[OPERA BAŁTYCKA | Państwowa Opera Bałtycka. Budynek]]), trwającym od 5 do 29 IV 1948 roku, Najwyższy Trybunał Narodowy skazał go za zbrodnie ludobójstwa i przestępstwa wojenne na karę śmierci ([[KARA ŚMIERCI W GDAŃSKU 1945–1987 | kara śmierci w Gdańsku 1945–1987]]). Procesowi towarzyszyły między innymi manifestacje i zebrania ludności Gdańska (na przykład 21 III 1948 w [[AKADEMIA MEDYCZNA W GDAŃSKU | Akademii Lekarskiej]]). Motywy odwlekania jego egzekucji nie zostały jednoznacznie wyjaśnione. <br/><br/> Był żonaty z Gertrudą z domu Detz. {{author: MA}} <br/><br/> | ||
| − | Jego imię („Albert Forster”) nosił zbudowany w 1937 roku w [[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Danziger Werft]] holownik eksploatowany przez firmę Weichsel-Danziger Dampfschiffahrt und Seebad AG, 23 VI 1947 przejęty w Grangemouth (Anglia) przez Polską Misję Morską. Od lipca 1947 jako „Herkules” pozostawał w służbie Wydziału Ratowniczo-Holowniczego | + | Jego imię („Albert Forster”) nosił zbudowany w 1937 roku w [[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Danziger Werft]] holownik eksploatowany przez firmę Weichsel-Danziger Dampfschiffahrt und Seebad AG, 23 VI 1947 przejęty w Grangemouth (Anglia) przez Polską Misję Morską. Od lipca 1947 jako „Herkules” pozostawał w służbie Wydziału Ratowniczo-Holowniczego Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe, następnie w Żegludze Polskiej, od 1951 w Polskim Ratownictwie Okrętowym. Wycofany ze służby w 1958 roku. {{author: RED}} <br/><br/> |
Zob. też [[FORSTERÓWKA | Forsterówka]]. [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Zob. też [[FORSTERÓWKA | Forsterówka]]. [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:06, 27 paź 2017
ALBERT MARIA FORSTER (26 VII 1902 Fürth, Bawaria – przypuszczalnie 28 II 1952 w więzieniu na Mokotowie, Warszawa), działacz polityczny. Syn kierownika więzienia. W latach 1912–1920 uczeń gimnazjum humanistycznego; naukę przerwał po sześciu klasach. Pracownik bankowy, w okresie 1924–1928 bezrobotny. Od 1923 roku członek NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) i SA, od września 1930 roku poseł do Reichstagu z terenu Frankonii. 15 X 1930 mianowany gdańskim gauleiterem (szefem okręgu NSDAP), w Gdańsku od 24 października. Nadał gdańskiemu NSDAP większą dynamikę, przyczynił się w maju 1933 roku do zdobycia przez nią ponad 50% miejsc w Volkstagu; założył „Danziger Vorposten”. 14 VII 1933 nadano mu honorowe obywatelstwo miasta. Zwalczał partie opozycyjne, doprowadził do dymisji prezydenta Hermanna Rauschninga. Zwolennik przyłączenia II Wolnego Miasta Gdańska do Niemiec; od 4 VI 1939 honorowy obywatel Sopotu. 23 VIII 1939 Senat Gdańska ogłosił go głową państwa, co stanowiło złamanie gdańskiej konstytucji. 26 X 1939, w nowo utworzonej prowincji Okręg Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie, został gauleiterem i namiestnikiem Rzeszy. Wobec ludności polskiej prowadził bezwzględną politykę eksterminacyjną ( obóz Stutthof). 4 III 1945 roku opuścił Hel (na kutrze), ukrywał się; zatrzymany w sierpniu 1946, został wydany władzom polskim. Po publicznym procesie w Gdańsku ( Państwowa Opera Bałtycka. Budynek), trwającym od 5 do 29 IV 1948 roku, Najwyższy Trybunał Narodowy skazał go za zbrodnie ludobójstwa i przestępstwa wojenne na karę śmierci ( kara śmierci w Gdańsku 1945–1987). Procesowi towarzyszyły między innymi manifestacje i zebrania ludności Gdańska (na przykład 21 III 1948 w Akademii Lekarskiej). Motywy odwlekania jego egzekucji nie zostały jednoznacznie wyjaśnione.
Był żonaty z Gertrudą z domu Detz.
Jego imię („Albert Forster”) nosił zbudowany w 1937 roku w Danziger Werft holownik eksploatowany przez firmę Weichsel-Danziger Dampfschiffahrt und Seebad AG, 23 VI 1947 przejęty w Grangemouth (Anglia) przez Polską Misję Morską. Od lipca 1947 jako „Herkules” pozostawał w służbie Wydziału Ratowniczo-Holowniczego Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe, następnie w Żegludze Polskiej, od 1951 w Polskim Ratownictwie Okrętowym. Wycofany ze służby w 1958 roku.
Zob. też Forsterówka.
