CZUBAŁA JERZY, stomatolog, piłkarz
(uzupełnienia BŚ (e-mail z 16.10.2017)) |
|||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
W I lidze (obecnej ekstraklasie) debiutował 15 III 1953 roku we Wrzeszczu w meczu z Cracovią (0:0). 29 IX 1955 grał w finale Pucharu Polski (Legia Warszawa – Lechia 5:0). W 1956 roku zajął z zespołem III miejsce w I lidze. 16 III 1958 roku, po klęsce Lechii w meczu z Polonią Bytom (0:6 na wyjeździe), z powodu kontuzji pachwiny stracił miejsce w wyjściowym składzie. Wypożyczony (w ramach federacji Budowlani) do trzecioligowej Resovii Rzeszów, zdobył dla tego klubu dwie bramki. Po powrocie z wypożyczenia do Lechii w 1959 roku uczestniczył już tylko w trzech spotkaniach w I lidze, wchodząc z ławki rezerwowych. Ostatni mecz, we Wrzeszczu z Ruchem Chorzów (1:3), rozegrał 2 VIII 1959 roku. <br/><br/> | W I lidze (obecnej ekstraklasie) debiutował 15 III 1953 roku we Wrzeszczu w meczu z Cracovią (0:0). 29 IX 1955 grał w finale Pucharu Polski (Legia Warszawa – Lechia 5:0). W 1956 roku zajął z zespołem III miejsce w I lidze. 16 III 1958 roku, po klęsce Lechii w meczu z Polonią Bytom (0:6 na wyjeździe), z powodu kontuzji pachwiny stracił miejsce w wyjściowym składzie. Wypożyczony (w ramach federacji Budowlani) do trzecioligowej Resovii Rzeszów, zdobył dla tego klubu dwie bramki. Po powrocie z wypożyczenia do Lechii w 1959 roku uczestniczył już tylko w trzech spotkaniach w I lidze, wchodząc z ławki rezerwowych. Ostatni mecz, we Wrzeszczu z Ruchem Chorzów (1:3), rozegrał 2 VIII 1959 roku. <br/><br/> | ||
W I lidze zaliczył łącznie 59 meczy, strzelił jedną bramkę (1952 – jeden mecz; 1953 – cztery mecze; 1955 – 16 meczy i bramka; 1956 – 21 meczy; 1957 – 13 meczy; 1958 – jeden mecz; 1959 – trzy mecze). W II lidze z Lechią w 1954 roku rozegrał 17 meczy, strzelił dwie bramki. Łącznie w rozgrywkach ligowych w Lechii rozegrał 76 spotkań, zdobył trzy bramki. Wziął udział w ośmiu meczach Pucharu Polski oraz w sześciu spotkaniach w Pucharze Zlotu Młodzieży Polskiej w 1952 roku, strzelając jedną bramkę. Razem w barwach Lechii na różnym szczeblu rozgrywek rozegrał 90 spotkań, zdobył cztery bramki. Grał też w reprezentacji Gdańska: 21 VII 1953 roku w meczu Gdańsk – Łódź (3:0) oraz 1 V 1956 w meczu Gdańsk – Poznań (3:4). <br/><br/> | W I lidze zaliczył łącznie 59 meczy, strzelił jedną bramkę (1952 – jeden mecz; 1953 – cztery mecze; 1955 – 16 meczy i bramka; 1956 – 21 meczy; 1957 – 13 meczy; 1958 – jeden mecz; 1959 – trzy mecze). W II lidze z Lechią w 1954 roku rozegrał 17 meczy, strzelił dwie bramki. Łącznie w rozgrywkach ligowych w Lechii rozegrał 76 spotkań, zdobył trzy bramki. Wziął udział w ośmiu meczach Pucharu Polski oraz w sześciu spotkaniach w Pucharze Zlotu Młodzieży Polskiej w 1952 roku, strzelając jedną bramkę. Razem w barwach Lechii na różnym szczeblu rozgrywek rozegrał 90 spotkań, zdobył cztery bramki. Grał też w reprezentacji Gdańska: 21 VII 1953 roku w meczu Gdańsk – Łódź (3:0) oraz 1 V 1956 w meczu Gdańsk – Poznań (3:4). <br/><br/> | ||
| − | W okresie zimowej przerwy w rozgrywkach piłkarskich grał w hokeja na lodzie, początkowo we Włókniarzu Gdańsk (1951), następnie w Gedanii Gdańsk (klasa A), od 1955 roku w Robotniczym Klubie Sportowym Stocznia Północna Gdańsk. W 1957 roku z tym ostatnim zespołem awansował z klasy A do II ligi, w której grał do chwili wycofania gdańskiej drużyny z drugoligowych rozgrywek w marcu 1958 (był w trójce najskuteczniejszych strzelców drużyny). Uprawianie sportu łączył z pracą zawodową stomatologa w gdańskich przychodniach zdrowia. <br/><br/> | + | W okresie zimowej przerwy w rozgrywkach piłkarskich grał w hokeja na lodzie, początkowo we Włókniarzu Gdańsk (1951), następnie w Gedanii Gdańsk (klasa A), Kolejarzu (Unii) Tczew (1953 – klasa A), od 1955 roku w Robotniczym Klubie Sportowym Stocznia Północna Gdańsk. W 1957 roku z tym ostatnim zespołem awansował z klasy A do II ligi, w której grał do chwili wycofania gdańskiej drużyny z drugoligowych rozgrywek w marcu 1958 (był w trójce najskuteczniejszych strzelców drużyny). Uprawianie sportu łączył z pracą zawodową stomatologa w gdańskich przychodniach zdrowia. <br/><br/> |
W 1960 roku, przy pomocy Polskiego Komitetu Olimpijskiego, wyjechał do Australii, do 1962 grał w zespole piłkarzy Polonii Sydney. Po powrocie do Polski występował ponownie w 1963 roku w hokejowym zespole Stoczni Północnej (w klasie A), po dwóch latach zdecydował się na stałą emigrację, od 1964 mieszkał w Wollongong. W Australii zdobył tytuł wicemistrza tego kraju w brydżu w konkurencji par. W 1965 roku (po ukończeniu szkoleń uzupełniających) nostryfikował dyplom stomatologa, od 1966 do 2007 roku prowadził praktykę prywatną. W 1975 roku uczestniczył w zlocie stomatologów w Gdańsku, w 2005 wziął udział w uroczystości odnowienia po 50 latach dyplomu lekarskiego w AMG. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 1960 roku, przy pomocy Polskiego Komitetu Olimpijskiego, wyjechał do Australii, do 1962 grał w zespole piłkarzy Polonii Sydney. Po powrocie do Polski występował ponownie w 1963 roku w hokejowym zespole Stoczni Północnej (w klasie A), po dwóch latach zdecydował się na stałą emigrację, od 1964 mieszkał w Wollongong. W Australii zdobył tytuł wicemistrza tego kraju w brydżu w konkurencji par. W 1965 roku (po ukończeniu szkoleń uzupełniających) nostryfikował dyplom stomatologa, od 1966 do 2007 roku prowadził praktykę prywatną. W 1975 roku uczestniczył w zlocie stomatologów w Gdańsku, w 2005 wziął udział w uroczystości odnowienia po 50 latach dyplomu lekarskiego w AMG. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 11:12, 19 paź 2017
JERZY CZUBAŁA (30 XI 1932 Łazy koło Zawiercia – 22 IV 2017 Wollongong, Australia), stomatolog, piłkarz Gedanii Gdańsk, Lechii Gdańsk, Resovii Rzeszów, Polonii Sydney, hokeista Gedanii i Robotniczego Klubu Sportowego Stocznia Północna Gdańsk. Podczas II wojny światowej mieszkał w Krakowie. Do Gdańska przyjechał w 1945 roku (przed wojną rodzice posiadali dom w Gdyni, zniszczony w trakcie działań wojennych), mieszkał przy ul. Chrzanowskiego. W 1951 roku ukończył Gimnazjum nr 5 (zob. V Liceum Ogólnokształcące) w Gdańsku-Oliwie. Ze względu na stan zdrowia (podejrzenie przepukliny) mimo zdanych egzaminów nie został przyjęty do Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. W 1955 roku ukończył Akademię Medyczną w Gdańsku (AMG) na Oddziale Stomatologicznym Wydziału Lekarskiego, uzyskując tytuł magistra stomatologii.
Karierę piłkarską rozpoczął w juniorach Gedanii. W pierwszym zespole seniorów, w rozgrywkach klasy A, debiutował jesienią 1950 roku. Po wywalczeniu przez zespół awansu w roku następnym występował na pozycji napastnika w II lidze. Od 1952 roku był zawodnikiem Lechii Gdańsk, został przesunięty do pomocy. W pierwszym zespole Lechii debiutował (jeśli weźmie się pod uwagę oficjalne zawody, a nie mecze towarzyskie) 6 IV 1952 roku w rozegranym we Wrzeszczu meczu z Wawelem Kraków (0:0), odbywającym się w ramach Pucharu Zlotu Młodzieży Polskiej (rozgrywki ligowe wiosną 1952 zawieszono z powodu przygotowań reprezentacji Polski do udziału w Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach); w Pucharze Zlotu Lechia przegrała mecz o V miejsce z Lechem Poznań 1:2.
W I lidze (obecnej ekstraklasie) debiutował 15 III 1953 roku we Wrzeszczu w meczu z Cracovią (0:0). 29 IX 1955 grał w finale Pucharu Polski (Legia Warszawa – Lechia 5:0). W 1956 roku zajął z zespołem III miejsce w I lidze. 16 III 1958 roku, po klęsce Lechii w meczu z Polonią Bytom (0:6 na wyjeździe), z powodu kontuzji pachwiny stracił miejsce w wyjściowym składzie. Wypożyczony (w ramach federacji Budowlani) do trzecioligowej Resovii Rzeszów, zdobył dla tego klubu dwie bramki. Po powrocie z wypożyczenia do Lechii w 1959 roku uczestniczył już tylko w trzech spotkaniach w I lidze, wchodząc z ławki rezerwowych. Ostatni mecz, we Wrzeszczu z Ruchem Chorzów (1:3), rozegrał 2 VIII 1959 roku.
W I lidze zaliczył łącznie 59 meczy, strzelił jedną bramkę (1952 – jeden mecz; 1953 – cztery mecze; 1955 – 16 meczy i bramka; 1956 – 21 meczy; 1957 – 13 meczy; 1958 – jeden mecz; 1959 – trzy mecze). W II lidze z Lechią w 1954 roku rozegrał 17 meczy, strzelił dwie bramki. Łącznie w rozgrywkach ligowych w Lechii rozegrał 76 spotkań, zdobył trzy bramki. Wziął udział w ośmiu meczach Pucharu Polski oraz w sześciu spotkaniach w Pucharze Zlotu Młodzieży Polskiej w 1952 roku, strzelając jedną bramkę. Razem w barwach Lechii na różnym szczeblu rozgrywek rozegrał 90 spotkań, zdobył cztery bramki. Grał też w reprezentacji Gdańska: 21 VII 1953 roku w meczu Gdańsk – Łódź (3:0) oraz 1 V 1956 w meczu Gdańsk – Poznań (3:4).
W okresie zimowej przerwy w rozgrywkach piłkarskich grał w hokeja na lodzie, początkowo we Włókniarzu Gdańsk (1951), następnie w Gedanii Gdańsk (klasa A), Kolejarzu (Unii) Tczew (1953 – klasa A), od 1955 roku w Robotniczym Klubie Sportowym Stocznia Północna Gdańsk. W 1957 roku z tym ostatnim zespołem awansował z klasy A do II ligi, w której grał do chwili wycofania gdańskiej drużyny z drugoligowych rozgrywek w marcu 1958 (był w trójce najskuteczniejszych strzelców drużyny). Uprawianie sportu łączył z pracą zawodową stomatologa w gdańskich przychodniach zdrowia.
W 1960 roku, przy pomocy Polskiego Komitetu Olimpijskiego, wyjechał do Australii, do 1962 grał w zespole piłkarzy Polonii Sydney. Po powrocie do Polski występował ponownie w 1963 roku w hokejowym zespole Stoczni Północnej (w klasie A), po dwóch latach zdecydował się na stałą emigrację, od 1964 mieszkał w Wollongong. W Australii zdobył tytuł wicemistrza tego kraju w brydżu w konkurencji par. W 1965 roku (po ukończeniu szkoleń uzupełniających) nostryfikował dyplom stomatologa, od 1966 do 2007 roku prowadził praktykę prywatną. W 1975 roku uczestniczył w zlocie stomatologów w Gdańsku, w 2005 wziął udział w uroczystości odnowienia po 50 latach dyplomu lekarskiego w AMG.
