BEHREND HEINRICH THEODOR, kupiec, radny
(poprawki, mail BŚ 20.10.2016) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''HEINRICH THEODOR BEHREND''' (26 IV 1817 Gdańsk – 10 III 1893 Sopot), kupiec. Syn [[BEHREND WILHELM MICHAEL THEODOR | Wilhelma Michaela Theodora Behrenda]]. Do szkoły chodził w miejscowości Schulpforta (obecnie Schulpforte, część miasta Naumburg w Saksonii-Anhalt), przez rok studiował na uniwersytecie w Berlinie, odbył trzyletnią podróż po Ameryce Południowej. 1 I 1844 został udziałowcem w firmie ojca Th. Behrend. Otrzymany od ojca kapitał zainwestował wraz z bratem [[BEHREND MAXIMILIAN | Maximilianem Behrendem]], kupując 1 V 1849 roku [[FABRYKA KARABINÓW | fabrykę karabinów]] od Emila H. Burruckera. Przedsięwzięcie to zakończyło się w roku 1853 plajtą. Po śmierci ojca bracia utworzyli 1 VIII 1861 spółkę handlową Th. Behrend & Co., której upadłość ogłoszono 17 VII 1863. W Berlinie zlicytowano cenną kolekcję odziedziczonych po ojcu obrazów, Behrend musiał sprzedać willę Hochwasser w Karlikowie koło Sopotu, powozy i konie, a także kamienicę przy | + | '''HEINRICH THEODOR BEHREND''' (26 IV 1817 Gdańsk – 10 III 1893 Sopot), kupiec. Syn [[BEHREND WILHELM MICHAEL THEODOR | Wilhelma Michaela Theodora Behrenda]]. Do szkoły chodził w miejscowości Schulpforta (obecnie Schulpforte, część miasta Naumburg w Saksonii-Anhalt), przez rok studiował na uniwersytecie w Berlinie, odbył trzyletnią podróż po Ameryce Południowej. 1 I 1844 został udziałowcem w firmie ojca Th. Behrend. Otrzymany od ojca kapitał zainwestował wraz z bratem [[BEHREND MAXIMILIAN | Maximilianem Behrendem]], kupując 1 V 1849 roku [[FABRYKA KARABINÓW | fabrykę karabinów]] od Emila H. Burruckera. Przedsięwzięcie to zakończyło się w roku 1853 plajtą. Po śmierci ojca bracia utworzyli 1 VIII 1861 spółkę handlową Th. Behrend & Co., której upadłość ogłoszono 17 VII 1863. W Berlinie zlicytowano cenną kolekcję odziedziczonych po ojcu obrazów, Behrend musiał sprzedać willę Hochwasser w Karlikowie koło Sopotu, powozy i konie, a także kamienicę przy Brotbänkengasse 6 (ul. Chlebnicka) w której mieszkał w latach 1854–1863. Nie odgrywał już później znaczącej roli w działalności handlowej w Gdańsku. W latach 1844–1865 członek [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], 1856–1863 gdański poseł do sejmiku prowincji Prusy w Królewcu. W 1846 członek [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. W roku 1863 wraz z rodziną wyjechał do Szwajcarii, gdzie pracował jako dyrektor jednego z banków. Powrócił do Gdańska około roku 1885. Pochowany w rodzinnym grobie na cmentarzu Zbawiciela ([[CMENTARZE NA CHEŁMIE | cmentarze na Chełmie]]). <br/><br/> |
| − | W sierpniu 1843 roku w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] zawarł związek małżeński z panną Johanną Heleną | + | W sierpniu 1843 roku w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] zawarł związek małżeński z panną Johanną Heleną Erdmuth (1824 Starzyno koło Pucka – 1 X 1885 Gdańsk-Wrzeszcz), córką Gustava von Grassa, właściciela ziemskiego. Miał synów: Victora Heinricha Theodora (29 III 1846 Gdańsk – 12 VII 1867 Genewa, w obecności rodziców na febrę nerwową) i Paula Gerharda (1853–1905), który w 1885 roku jako doktor filozofii i chemik był profesorem wyższej szkoły rolniczej w Hopenheim koło Stuttgartu w Wirttembergii, a w 1904 został profesorem [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule]] w Gdańsku. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 11:19, 2 paź 2017
HEINRICH THEODOR BEHREND (26 IV 1817 Gdańsk – 10 III 1893 Sopot), kupiec. Syn Wilhelma Michaela Theodora Behrenda. Do szkoły chodził w miejscowości Schulpforta (obecnie Schulpforte, część miasta Naumburg w Saksonii-Anhalt), przez rok studiował na uniwersytecie w Berlinie, odbył trzyletnią podróż po Ameryce Południowej. 1 I 1844 został udziałowcem w firmie ojca Th. Behrend. Otrzymany od ojca kapitał zainwestował wraz z bratem Maximilianem Behrendem, kupując 1 V 1849 roku fabrykę karabinów od Emila H. Burruckera. Przedsięwzięcie to zakończyło się w roku 1853 plajtą. Po śmierci ojca bracia utworzyli 1 VIII 1861 spółkę handlową Th. Behrend & Co., której upadłość ogłoszono 17 VII 1863. W Berlinie zlicytowano cenną kolekcję odziedziczonych po ojcu obrazów, Behrend musiał sprzedać willę Hochwasser w Karlikowie koło Sopotu, powozy i konie, a także kamienicę przy Brotbänkengasse 6 (ul. Chlebnicka) w której mieszkał w latach 1854–1863. Nie odgrywał już później znaczącej roli w działalności handlowej w Gdańsku. W latach 1844–1865 członek Rady Miejskiej, 1856–1863 gdański poseł do sejmiku prowincji Prusy w Królewcu. W 1846 członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. W roku 1863 wraz z rodziną wyjechał do Szwajcarii, gdzie pracował jako dyrektor jednego z banków. Powrócił do Gdańska około roku 1885. Pochowany w rodzinnym grobie na cmentarzu Zbawiciela ( cmentarze na Chełmie).
W sierpniu 1843 roku w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny zawarł związek małżeński z panną Johanną Heleną Erdmuth (1824 Starzyno koło Pucka – 1 X 1885 Gdańsk-Wrzeszcz), córką Gustava von Grassa, właściciela ziemskiego. Miał synów: Victora Heinricha Theodora (29 III 1846 Gdańsk – 12 VII 1867 Genewa, w obecności rodziców na febrę nerwową) i Paula Gerharda (1853–1905), który w 1885 roku jako doktor filozofii i chemik był profesorem wyższej szkoły rolniczej w Hopenheim koło Stuttgartu w Wirttembergii, a w 1904 został profesorem Technische Hochschule w Gdańsku.
