HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA OLIVIA
m |
(mail BŚ, 29.09.2016) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Hala Widowiskowo-Sportowa „Olivia”.JPG|thumb|Hala Widowiskowo-Sportowa „Olivia”]] | [[File:Hala Widowiskowo-Sportowa „Olivia”.JPG|thumb|Hala Widowiskowo-Sportowa „Olivia”]] | ||
| − | '''HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA | + | '''HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA "OLIVIA"''', al. Grunwaldzka 470. Decyzja o budowie sztucznego lodowiska w Gdańsku zapadła 27 XI 1961 roku na posiedzeniu Zespołu ds. Oceny Projektów Inwestycyjnych przy Wojewódzkiej Komisji Planowania Przestrzennego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej. Plan zatwierdził w grudniu 1961 Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki, wydając zgodę na budowę sztucznego lodowiska w całkowicie krytej hali. Rozważano jej budowę na [[PLAC ZEBRAŃ LUDOWYCH| Palcu Zebrań Ludowych]] (pomysł odrzucono z uwagi na planowaną przebudowę wiaduktu [[BŁĘDNIK, wiadukt| Błędnik]]), przy al. Zwycięstwa za [[POMNIK-CZOŁG| pomnikiem-czołgiem]] (pomysł odrzucono z uwagi na planowane poszerzenie alei). Pod koniec 1962 zapadła decyzja o jej budowie w Oliwie. Na konkurs, ogłoszony przez Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej i gdański oddział Stowarzyszenia Architektów Polskich, wpłynęło 46 prac, dwie równorzędne nagrody przyznano 18 I 1963 roku zespołom z Warszawy: inżynierom architektom Maciejowi Gintowtowi, Maciejowi Krasińskiemu i Witoldowi Sigalinowi (przy współpracy w kwestii zagadnień konstrukcyjnych inż. Stanisława Kusia) oraz inżynierowi architektowi Arseniuszowi Romanowiczowi (m.in. laureatowi konkursu na projekt architektoniczny Dworca Głównego w Warszawie). Do realizacji skierowano projekt pierwszy, prace konkursowe eksponowane były publicznie w 1963 w Strzelnicy św. Jerzego. Budowę hali rozpoczęto w marcu 1966. W sezonie zimowym 1969/1970 oddano hokeistom RKS [[STOCZNIOWIEC| Stoczniowca Gdańsk]] i ogółowi mieszkańców przylegające od zachodu do budowanej krytej hali otwarte sztuczne lodowisko. Budowę hali krytej przyśpieszyło przekazanie jej w zarząd przez Prezydium WRN 1 I 1971 Zjednoczeniu Przemysłu Okrętowego, które z kolei przekazało ją pod zarząd RKS Stoczniowiec. Nazwę hala otrzymała jesienią 1972, w wyniku konkursu ogłoszonego przez RKS Stoczniowiec (wpłynęło 280 propozycji, 15 X 1972 do finału zakwalifikowano osiem: Balton, Korab, Neptun, Stoczniowiec, Jantar, Lodmor, Olivia, Tormor). Otwarta 16 XII 1972, wstęgę przecinał przewodniczący Prezydium WRN Henryk Śliwowski. Pierwszymi imprezami w hali, w dniu otwarcia, był pokaz jazdy figurowej na lodzie i towarzyski mecz hokeja na lodzie Stoczniowiec Gdańsk (II liga) – Polonia Bydgoszcz (I liga) zakończony wynikiem 4:6. Z uwagi na trwające prace wykończeniowe widownię w pierwszych miesiącach ograniczono do 1450 osób. <br/><br/> |
| + | Hala składa się z dwóch pełnowymiarowych krytych lodowisk (wykorzystywanych także jako boiska lub miejsca widowisk artystycznych: składana podłoga z płyt parkietowych, lodowisko według projektu [[LIPOWICZ ROMAN| Romana Lipowicza]]), odpowiednio: 2660 m² i 2400 m², na 3867 i 800 widzów, z możliwością organizowania w dużej hali imprez na 5,5 tysięcy osób. <br/><br/> | ||
| + | Ma zaplecze sportowo-rekreacyjne, hotelowe (Dom Sportowca „Olivia”: 46 pokoi, apartament) i gastronomiczne. Miejsce ważnych imprez sportowych (m.in. 8–13 III 1976 Mistrzostwa Europy w hokeju na lodzie grupy C, 6–13 VI 1976 Mistrzostwa Świata i Europy juniorów w podnoszeniu ciężarów, 19–22 V 1994 Mistrzostwa Europy w judo, 1994 Mistrzostwa Polski seniorów i juniorów w łyżwiarstwie figurowym). Miejsce zjazdów [[SOLIDARNOŚĆ| NSZZ „Solidarność”]] (od pierwszego zjazdu z 5–10 IX 1981 poczynając); 24 I 2001 – zjazdu założycielskiego Platformy Obywatelskiej; targów, m.in. Międzynarodowych Targów Małych Przedsiębiorstw „Inicjatywa 91”, [[MIĘDZYNARODOWE TARGI GDAŃSKIE PO 1945| Międzynarodowych Targów Gdańskich]] (okresowo) i stale, od 1982 do 2011 roku, [[MIĘDZYNARODOWE TARGI MORSKIE BALTEXPO| Międzynarodowych Targów Morskich Baltexpo]]. W latach 1995–2000 zmodernizowana, 2007–2010 wyremontowano grożący zawaleniem dach (z tego powodu całkowicie zamknięta 11 – 28 XII 2007), w 2014-2015 poddano gruntownemu remontowi wnętrze mniejszej sali, wiosną i latem 2016 odnowiono elewację, wymieniono przeszklenia, zamontowano zewnętrzną iluminację. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 08:59, 17 maj 2017
HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA "OLIVIA", al. Grunwaldzka 470. Decyzja o budowie sztucznego lodowiska w Gdańsku zapadła 27 XI 1961 roku na posiedzeniu Zespołu ds. Oceny Projektów Inwestycyjnych przy Wojewódzkiej Komisji Planowania Przestrzennego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej. Plan zatwierdził w grudniu 1961 Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki, wydając zgodę na budowę sztucznego lodowiska w całkowicie krytej hali. Rozważano jej budowę na Palcu Zebrań Ludowych (pomysł odrzucono z uwagi na planowaną przebudowę wiaduktu Błędnik), przy al. Zwycięstwa za pomnikiem-czołgiem (pomysł odrzucono z uwagi na planowane poszerzenie alei). Pod koniec 1962 zapadła decyzja o jej budowie w Oliwie. Na konkurs, ogłoszony przez Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej i gdański oddział Stowarzyszenia Architektów Polskich, wpłynęło 46 prac, dwie równorzędne nagrody przyznano 18 I 1963 roku zespołom z Warszawy: inżynierom architektom Maciejowi Gintowtowi, Maciejowi Krasińskiemu i Witoldowi Sigalinowi (przy współpracy w kwestii zagadnień konstrukcyjnych inż. Stanisława Kusia) oraz inżynierowi architektowi Arseniuszowi Romanowiczowi (m.in. laureatowi konkursu na projekt architektoniczny Dworca Głównego w Warszawie). Do realizacji skierowano projekt pierwszy, prace konkursowe eksponowane były publicznie w 1963 w Strzelnicy św. Jerzego. Budowę hali rozpoczęto w marcu 1966. W sezonie zimowym 1969/1970 oddano hokeistom RKS Stoczniowca Gdańsk i ogółowi mieszkańców przylegające od zachodu do budowanej krytej hali otwarte sztuczne lodowisko. Budowę hali krytej przyśpieszyło przekazanie jej w zarząd przez Prezydium WRN 1 I 1971 Zjednoczeniu Przemysłu Okrętowego, które z kolei przekazało ją pod zarząd RKS Stoczniowiec. Nazwę hala otrzymała jesienią 1972, w wyniku konkursu ogłoszonego przez RKS Stoczniowiec (wpłynęło 280 propozycji, 15 X 1972 do finału zakwalifikowano osiem: Balton, Korab, Neptun, Stoczniowiec, Jantar, Lodmor, Olivia, Tormor). Otwarta 16 XII 1972, wstęgę przecinał przewodniczący Prezydium WRN Henryk Śliwowski. Pierwszymi imprezami w hali, w dniu otwarcia, był pokaz jazdy figurowej na lodzie i towarzyski mecz hokeja na lodzie Stoczniowiec Gdańsk (II liga) – Polonia Bydgoszcz (I liga) zakończony wynikiem 4:6. Z uwagi na trwające prace wykończeniowe widownię w pierwszych miesiącach ograniczono do 1450 osób.
Hala składa się z dwóch pełnowymiarowych krytych lodowisk (wykorzystywanych także jako boiska lub miejsca widowisk artystycznych: składana podłoga z płyt parkietowych, lodowisko według projektu Romana Lipowicza), odpowiednio: 2660 m² i 2400 m², na 3867 i 800 widzów, z możliwością organizowania w dużej hali imprez na 5,5 tysięcy osób.
Ma zaplecze sportowo-rekreacyjne, hotelowe (Dom Sportowca „Olivia”: 46 pokoi, apartament) i gastronomiczne. Miejsce ważnych imprez sportowych (m.in. 8–13 III 1976 Mistrzostwa Europy w hokeju na lodzie grupy C, 6–13 VI 1976 Mistrzostwa Świata i Europy juniorów w podnoszeniu ciężarów, 19–22 V 1994 Mistrzostwa Europy w judo, 1994 Mistrzostwa Polski seniorów i juniorów w łyżwiarstwie figurowym). Miejsce zjazdów NSZZ „Solidarność” (od pierwszego zjazdu z 5–10 IX 1981 poczynając); 24 I 2001 – zjazdu założycielskiego Platformy Obywatelskiej; targów, m.in. Międzynarodowych Targów Małych Przedsiębiorstw „Inicjatywa 91”, Międzynarodowych Targów Gdańskich (okresowo) i stale, od 1982 do 2011 roku, Międzynarodowych Targów Morskich Baltexpo. W latach 1995–2000 zmodernizowana, 2007–2010 wyremontowano grożący zawaleniem dach (z tego powodu całkowicie zamknięta 11 – 28 XII 2007), w 2014-2015 poddano gruntownemu remontowi wnętrze mniejszej sali, wiosną i latem 2016 odnowiono elewację, wymieniono przeszklenia, zamontowano zewnętrzną iluminację.
