LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, II
m |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Gmach szkoły Pestalozziego, lata 30. XX wieku. Od 1953 II Liceum Ogólnokształcące.JPG|thumb|Gmach szkoły im. Pestalozziego, lata 30. XX wieku. Od 1953 II Liceum Ogólnokształcące]] | [[File:Gmach szkoły Pestalozziego, lata 30. XX wieku. Od 1953 II Liceum Ogólnokształcące.JPG|thumb|Gmach szkoły im. Pestalozziego, lata 30. XX wieku. Od 1953 II Liceum Ogólnokształcące]] | ||
| − | '''II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE im. Władysława Pniewskiego''', pierwsza średnia szkoła ogólnokształcąca na Wybrzeżu, do której organizacji przystąpiły władze polskie po II wojnie światowej. Organizacji podjął się 15 IV 1945 Zbigniew Rynduch, który został też jej pierwszym dyrektorem. Państwowe Gimnazjum i Liceum we Wrzeszczu rozpoczęło zajęcia od 16 maja (jako drugie, po [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, V | V Liceum Ogólnokształcącym]]). Utworzyli je przedwojenni pedagodzy oraz działacze Polonii. Pierwszą siedzibą szkoły był kompleks trzech budynków przy ul. Gołębiej, następnie placówkę przeniesiono na ul. Pniewskiego. 2 XII 1945 nastąpiło uroczyste poświęcenie szkoły i nadanie jej imienia [[PNIEWSKI WŁADYSŁAW | Władysława Pniewskiego]]. W pierwszym roku szkolnym (1945/1946) utworzono 22 klasy, w tym 15 klas gimnazjalnych i liceum oraz 7 klas semestralnych (tzw. ciągi skrócone – dla młodzieży, której edukację przerwała II wojna światowa), łącznie kształcąc 616 uczniów. Pierwszy egzamin dojrzałości przeprowadzono we wrześniu 1945 roku dla uczestników ciągów skróconych; była to jednocześnie pierwsza matura na Wybrzeżu po II wojnie światowej. W sierpniu 1953 roku przeniesione z ul. Pniewskiego na ul. Pestalozziego 7/9 (do budynku przedwojennej [[SZKOŁA IM. PESTALOZZIEGO | Szkoły Pestalozziego]]) i połączono ze znajdującą się tu Szkołą Podstawową nr 17 w jednolitą szkołę 11-letnią Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. W latach 70. XX wieku utworzono pierwsze klasy profilowane; wyraźnie doinwestowano infrastrukturę (m.in. urządzono wiele gabinetów oraz zagospodarowano teren wokół szkoły). Od roku 1976 przyznawana jest coroczna nagroda im. dr. Władysława Pniewskiego dla najlepszego absolwenta szkoły. Oferuje naukę m.in. w klasie dwujęzycznej z wykładowym językiem niemieckim, przy współpracy z Konsulatem RFN w Gdańsku; uczestniczy w wymianach międzynarodowych w ramach programu Sokrates-Comenius. Do absolwentów należą m.in. [[BIELECKI JAN KRZYSZTOF | Jan Krzysztof Bielecki]], [[DANIELEWICZ GABRIELA | Gabriela Danielewicz]], [[KOZŁOWSKI JAN ANDRZEJ | Jan Kozłowski]], [[WOŁEK TOMASZ | Tomasz Wołek]]. Dyrektorem jest obecnie [[NOCNY WALDEMAR | Waldemar Nocny]]. {{author: JWas}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | + | '''II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE im. Władysława Pniewskiego''', pierwsza średnia szkoła ogólnokształcąca na Wybrzeżu, do której organizacji przystąpiły władze polskie po II wojnie światowej. Organizacji podjął się 15 IV 1945 [[RYNDUCH ZBIGNIEW| Zbigniew Rynduch]], który został też jej pierwszym dyrektorem. Państwowe Gimnazjum i Liceum we Wrzeszczu rozpoczęło zajęcia od 16 maja (jako drugie, po [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, V | V Liceum Ogólnokształcącym]]). Utworzyli je przedwojenni pedagodzy oraz działacze Polonii. Pierwszą siedzibą szkoły był kompleks trzech budynków przy ul. Gołębiej, następnie placówkę przeniesiono na ul. Pniewskiego. 2 XII 1945 nastąpiło uroczyste poświęcenie szkoły i nadanie jej imienia [[PNIEWSKI WŁADYSŁAW | Władysława Pniewskiego]]. W pierwszym roku szkolnym (1945/1946) utworzono 22 klasy, w tym 15 klas gimnazjalnych i liceum oraz 7 klas semestralnych (tzw. ciągi skrócone – dla młodzieży, której edukację przerwała II wojna światowa), łącznie kształcąc 616 uczniów. Pierwszy egzamin dojrzałości przeprowadzono we wrześniu 1945 roku dla uczestników ciągów skróconych; była to jednocześnie pierwsza matura na Wybrzeżu po II wojnie światowej. W sierpniu 1953 roku przeniesione z ul. Pniewskiego na ul. Pestalozziego 7/9 (do budynku przedwojennej [[SZKOŁA IM. PESTALOZZIEGO | Szkoły Pestalozziego]]) i połączono ze znajdującą się tu Szkołą Podstawową nr 17 w jednolitą szkołę 11-letnią Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. W latach 70. XX wieku utworzono pierwsze klasy profilowane; wyraźnie doinwestowano infrastrukturę (m.in. urządzono wiele gabinetów oraz zagospodarowano teren wokół szkoły). Od roku 1976 przyznawana jest coroczna nagroda im. dr. Władysława Pniewskiego dla najlepszego absolwenta szkoły. Oferuje naukę m.in. w klasie dwujęzycznej z wykładowym językiem niemieckim, przy współpracy z Konsulatem RFN w Gdańsku; uczestniczy w wymianach międzynarodowych w ramach programu Sokrates-Comenius. Do absolwentów należą m.in. [[BIELECKI JAN KRZYSZTOF | Jan Krzysztof Bielecki]], [[DANIELEWICZ GABRIELA | Gabriela Danielewicz]], [[KOZŁOWSKI JAN ANDRZEJ | Jan Kozłowski]], [[WOŁEK TOMASZ | Tomasz Wołek]]. Dyrektorem jest obecnie [[NOCNY WALDEMAR | Waldemar Nocny]]. {{author: JWas}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Wersja z 07:48, 15 lut 2017
II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE im. Władysława Pniewskiego, pierwsza średnia szkoła ogólnokształcąca na Wybrzeżu, do której organizacji przystąpiły władze polskie po II wojnie światowej. Organizacji podjął się 15 IV 1945 Zbigniew Rynduch, który został też jej pierwszym dyrektorem. Państwowe Gimnazjum i Liceum we Wrzeszczu rozpoczęło zajęcia od 16 maja (jako drugie, po V Liceum Ogólnokształcącym). Utworzyli je przedwojenni pedagodzy oraz działacze Polonii. Pierwszą siedzibą szkoły był kompleks trzech budynków przy ul. Gołębiej, następnie placówkę przeniesiono na ul. Pniewskiego. 2 XII 1945 nastąpiło uroczyste poświęcenie szkoły i nadanie jej imienia Władysława Pniewskiego. W pierwszym roku szkolnym (1945/1946) utworzono 22 klasy, w tym 15 klas gimnazjalnych i liceum oraz 7 klas semestralnych (tzw. ciągi skrócone – dla młodzieży, której edukację przerwała II wojna światowa), łącznie kształcąc 616 uczniów. Pierwszy egzamin dojrzałości przeprowadzono we wrześniu 1945 roku dla uczestników ciągów skróconych; była to jednocześnie pierwsza matura na Wybrzeżu po II wojnie światowej. W sierpniu 1953 roku przeniesione z ul. Pniewskiego na ul. Pestalozziego 7/9 (do budynku przedwojennej Szkoły Pestalozziego) i połączono ze znajdującą się tu Szkołą Podstawową nr 17 w jednolitą szkołę 11-letnią Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. W latach 70. XX wieku utworzono pierwsze klasy profilowane; wyraźnie doinwestowano infrastrukturę (m.in. urządzono wiele gabinetów oraz zagospodarowano teren wokół szkoły). Od roku 1976 przyznawana jest coroczna nagroda im. dr. Władysława Pniewskiego dla najlepszego absolwenta szkoły. Oferuje naukę m.in. w klasie dwujęzycznej z wykładowym językiem niemieckim, przy współpracy z Konsulatem RFN w Gdańsku; uczestniczy w wymianach międzynarodowych w ramach programu Sokrates-Comenius. Do absolwentów należą m.in. Jan Krzysztof Bielecki, Gabriela Danielewicz, Jan Kozłowski, Tomasz Wołek. Dyrektorem jest obecnie Waldemar Nocny.
