POMNIK PUŁKU GRENADIERÓW NR 5, plac Wałowy
(dodanie fotografii) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[File:Pomnik_Regimentu_Grenadierów_Nr_5.jpg|thumb|Pomnik Regimentu Grenadierów | + | [[File:Pomnik_Regimentu_Grenadierów_Nr_5.jpg|thumb|Pomnik Regimentu Grenadierów nr 5]] |
| − | '''POMNIK REGIMENTU GRENADIERÓW | + | '''POMNIK REGIMENTU GRENADIERÓW NR 5''' (4. Ostpreußisches), na obecnym [[PLAC WAŁOWY | pl. Wałowym]], przed gmachem Koszar Wiebego, poświęcony pamięci poległym w wojnie prusko-francuskiej w latach 1870–1871. Wykonany z szarego granitu w formie ośmiokątnego cokołu na trzystopniowym podwyższeniu i stojącej na nim ośmiokątnej kolumny zwieńczonej urną z żelaznym krzyżem. Na kolumnie, na ośmiu marmurowych tablicach ozdobionych wieńcami z liści dębowych i nazwami pół bitewnych (Metz, Colombey-Noilly, Noisseville, Amiens, Quertieux, Hallue, Peronne, Poncilly i St. Quentin), umieszczono nazwiska poległych w wojnie grenadierów. Po bokach podwyższenia ustawiono dwa moździerze na lawetach z czterema kulami przy każdym. Po 1945 roku, mimo protestów [[PELCZAR MARIAN | Mariana Pelczara]] o pozostawienie pomnika (argumentowano, że 2/3 upamiętnionych nosiło polsko brzmiące nazwiska), pozbawiony tablic i moździerzy, w maju 1969 roku zniszczony. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] |
Wersja z 12:32, 31 sie 2016
POMNIK REGIMENTU GRENADIERÓW NR 5 (4. Ostpreußisches), na obecnym pl. Wałowym, przed gmachem Koszar Wiebego, poświęcony pamięci poległym w wojnie prusko-francuskiej w latach 1870–1871. Wykonany z szarego granitu w formie ośmiokątnego cokołu na trzystopniowym podwyższeniu i stojącej na nim ośmiokątnej kolumny zwieńczonej urną z żelaznym krzyżem. Na kolumnie, na ośmiu marmurowych tablicach ozdobionych wieńcami z liści dębowych i nazwami pół bitewnych (Metz, Colombey-Noilly, Noisseville, Amiens, Quertieux, Hallue, Peronne, Poncilly i St. Quentin), umieszczono nazwiska poległych w wojnie grenadierów. Po bokach podwyższenia ustawiono dwa moździerze na lawetach z czterema kulami przy każdym. Po 1945 roku, mimo protestów Mariana Pelczara o pozostawienie pomnika (argumentowano, że 2/3 upamiętnionych nosiło polsko brzmiące nazwiska), pozbawiony tablic i moździerzy, w maju 1969 roku zniszczony.
