BJÖRN SÖREN
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''SÖREN BJÖRN''' ( | + | '''SÖREN BJÖRN''' (18 IX 1744 Astruphof, Dania – 26 X 1819 Gdańsk), kapitan żeglugi, syn kupca z Kopenhagi. W Gdańsku od roku 1768, ożenił się z Susanną Konstancją Gebhardt, córką pastora kościoła w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]]. W roku 1778 gospodarz w Juszkowie pod Gdańskiem, od 1784 przedstawiciel władz Gdańska w pozostającym pod pruskimi rządami [[NOWY PORT | Nowym Porcie]]. Od roku 1791 do śmierci inspektor ochrony wybrzeża. Zajmował się pionierskimi doświadczeniami nad wyborem roślin do obsadzania nadbrzeżnych wydm, publikował ich wyniki oraz apele o ochronę brzegu morskiego. Wydał w gdańskiej firmie wydawniczo-księgarskiej [[TROSCHEL ADOLPH HEINRICH FERDINAND | Adolpha Heinricha Ferdinanda Troschela]] ''Über die vortheilhafteste Behandlungs-Methode bei Besamung und Bepflanzung der Kiefern'' (1807), ''Bemerkungen über die vormahlige und gegenwärtige Lage und Beschaffenheit der preußischen und Danziger Südbaltischen Ufer...'' (1808) i w języku polskim ''Rzut oka na pożytki z przyzwoitego traktowania wierzb pruskich wynikające''. Obsadzał przez wiele lat wybranymi roślinami wydmy na brzegu Zatoki Gdańskiej przy wsi [[STOGI | Stogi]]. W latach 1791, 1797 i 1817 inspektor (Kraninspektor) nadzorujący z ramienia władz Gdańska pracę dźwigu portowego w bramie [[SZEROKA, ulica | ul. Szerokiej]] (Krantor, [[ŻURAW | Żuraw]]), gdzie mieszkał. Od roku 1805 radca państwowy. W Stogach, przy [[PUSTY STAW | Pustym Stawie]], zapewne w miejscu późniejszej wiejskiej gospody i następnie domu kuracyjnego przy Seebadstraße (ul. Nowotna 18), założył ogólnodostępny ogród (zob. [[STOGI | Stogi]]). Syn, także Sören (1777–1846), zajmował się handlem, był właścicielem gospody we wsi Stogi. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:43, 5 sie 2016
SÖREN BJÖRN (18 IX 1744 Astruphof, Dania – 26 X 1819 Gdańsk), kapitan żeglugi, syn kupca z Kopenhagi. W Gdańsku od roku 1768, ożenił się z Susanną Konstancją Gebhardt, córką pastora kościoła w Wisłoujściu. W roku 1778 gospodarz w Juszkowie pod Gdańskiem, od 1784 przedstawiciel władz Gdańska w pozostającym pod pruskimi rządami Nowym Porcie. Od roku 1791 do śmierci inspektor ochrony wybrzeża. Zajmował się pionierskimi doświadczeniami nad wyborem roślin do obsadzania nadbrzeżnych wydm, publikował ich wyniki oraz apele o ochronę brzegu morskiego. Wydał w gdańskiej firmie wydawniczo-księgarskiej Adolpha Heinricha Ferdinanda Troschela Über die vortheilhafteste Behandlungs-Methode bei Besamung und Bepflanzung der Kiefern (1807), Bemerkungen über die vormahlige und gegenwärtige Lage und Beschaffenheit der preußischen und Danziger Südbaltischen Ufer... (1808) i w języku polskim Rzut oka na pożytki z przyzwoitego traktowania wierzb pruskich wynikające. Obsadzał przez wiele lat wybranymi roślinami wydmy na brzegu Zatoki Gdańskiej przy wsi Stogi. W latach 1791, 1797 i 1817 inspektor (Kraninspektor) nadzorujący z ramienia władz Gdańska pracę dźwigu portowego w bramie ul. Szerokiej (Krantor, Żuraw), gdzie mieszkał. Od roku 1805 radca państwowy. W Stogach, przy Pustym Stawie, zapewne w miejscu późniejszej wiejskiej gospody i następnie domu kuracyjnego przy Seebadstraße (ul. Nowotna 18), założył ogólnodostępny ogród (zob. Stogi). Syn, także Sören (1777–1846), zajmował się handlem, był właścicielem gospody we wsi Stogi.
