ŻYLICZ MACIEJ, profesor nauk biologicznych
m |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
| − | '''MACIEJ ŻYLICZ''' (ur. 21 IX 1953 Gdańsk), naukowiec. W latach 1972–1977 studiował na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]] (UG) fizykę doświadczalną i biologię. Doktor w roku 1980 (biochemia), doktor habilitowany w 1986 (z zakresu biologii molekularnej), profesor tytularny od 17 IV 1992. W latach 1980–1999 pracował na UG, tamże prorektor do spraw nauki (1990–1993); ponadto ''visiting professor'' w Instytucie Onkologii w University of Utah (1993–1994). Od roku 1999 kierownik Zakładu Biologii Molekularnej w Międzynarodowym Instytucie Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie. Specjalista w zakresie biologii molekularnej białek szoku termicznego. Jako pierwszy wyizolował i opisał biochemiczne własności białek opiekuńczych. Od 1994 członek korespondent Polskiej Akademii Nauk (od 2007 członek rzeczywisty), członek Polskiej Akademii Umiejętności, Academia Europaea, Europejskiej Organizacji Biologii Molekularnej oraz Amerykańskiego Towarzystwa Biochemii i Biologii Molekularnej. Od 1 IX 2005 prezes Zarządu Fundacji Nauki Polskiej. Doradca społeczny Prezydenta | + | '''MACIEJ ŻYLICZ''' (ur. 21 IX 1953 Gdańsk), naukowiec. W latach 1972–1977 studiował na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]] (UG) fizykę doświadczalną i biologię. Doktor w roku 1980 (biochemia), doktor habilitowany w 1986 (z zakresu biologii molekularnej), profesor tytularny od 17 IV 1992. W latach 1980–1999 pracował na UG, tamże prorektor do spraw nauki (1990–1993); ponadto ''visiting professor'' w Instytucie Onkologii w University of Utah (1993–1994). Od roku 1999 kierownik Zakładu Biologii Molekularnej w Międzynarodowym Instytucie Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie. Specjalista w zakresie biologii molekularnej białek szoku termicznego. Jako pierwszy wyizolował i opisał biochemiczne własności białek opiekuńczych. Od 1994 członek korespondent Polskiej Akademii Nauk (od 2007 członek rzeczywisty), członek Polskiej Akademii Umiejętności, Academia Europaea, Europejskiej Organizacji Biologii Molekularnej oraz Amerykańskiego Towarzystwa Biochemii i Biologii Molekularnej. Od 1 IX 2005 prezes Zarządu Fundacji Nauki Polskiej. Doradca społeczny Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej od września 2010. W 1992 roku otrzymał Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza, w 1999 laureat Nagrody Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, w 2002 nagrody Prezesa Rady Ministrów za osiągnięcia naukowe; doktor honoris causa uniwersytetów: Wrocławskiego (2007), Gdańskiego (2011) i Jagiellońskiego (2013). <br/><br/> Od 1973 roku związany z antykomunistyczną opozycją, m.in. w 1976 sygnatariusz „Listu 66” do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W latach 1980–1989 wiceprzewodniczący i przewodniczący Komisji Zakładowej Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” UG. Po ogłoszeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] stał na czele strajku okupacyjnego na UG (13–15 XII 1981). W roku 2008 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:29, 4 sty 2016
MACIEJ ŻYLICZ (ur. 21 IX 1953 Gdańsk), naukowiec. W latach 1972–1977 studiował na Uniwersytecie Gdańskim (UG) fizykę doświadczalną i biologię. Doktor w roku 1980 (biochemia), doktor habilitowany w 1986 (z zakresu biologii molekularnej), profesor tytularny od 17 IV 1992. W latach 1980–1999 pracował na UG, tamże prorektor do spraw nauki (1990–1993); ponadto visiting professor w Instytucie Onkologii w University of Utah (1993–1994). Od roku 1999 kierownik Zakładu Biologii Molekularnej w Międzynarodowym Instytucie Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie. Specjalista w zakresie biologii molekularnej białek szoku termicznego. Jako pierwszy wyizolował i opisał biochemiczne własności białek opiekuńczych. Od 1994 członek korespondent Polskiej Akademii Nauk (od 2007 członek rzeczywisty), członek Polskiej Akademii Umiejętności, Academia Europaea, Europejskiej Organizacji Biologii Molekularnej oraz Amerykańskiego Towarzystwa Biochemii i Biologii Molekularnej. Od 1 IX 2005 prezes Zarządu Fundacji Nauki Polskiej. Doradca społeczny Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej od września 2010. W 1992 roku otrzymał Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza, w 1999 laureat Nagrody Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, w 2002 nagrody Prezesa Rady Ministrów za osiągnięcia naukowe; doktor honoris causa uniwersytetów: Wrocławskiego (2007), Gdańskiego (2011) i Jagiellońskiego (2013).
Od 1973 roku związany z antykomunistyczną opozycją, m.in. w 1976 sygnatariusz „Listu 66” do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W latach 1980–1989 wiceprzewodniczący i przewodniczący Komisji Zakładowej Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” UG. Po ogłoszeniu stanu wojennego stał na czele strajku okupacyjnego na UG (13–15 XII 1981). W roku 2008 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
