KARKOSZKA ALOJZY, I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR
m |
m |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
| − | '''ALOJZY KARKOSZKA''' (15 VI 1929 Roczyny koło Wadowic – 20 VIII 2001 Warszawa), działacz polityczny. Pochodził z rodziny robotniczej, inżynier budownictwa lądowego, absolwent Politechniki Warszawskiej. Podczas II wojny światowej wywieziony do prac przymusowych w Niemczech. W latach 1948–1951 aktywista Związku Młodzieży Polskiej, od 1949 roku w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Ochotniczo wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego, w latach 1951–1954 oficer polityczny. W 1954 roku podjął pracę w Fabryce Samochodów Osobowych na Żeraniu; po kilku miesiącach pracownik polityczny Komitetu Warszawskiego PZPR, 1960–1970 sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR, od 2 VII 1970 do 23 XII 1971 I sekretarz [[KOMITET WOJEWÓDZKI | + | '''ALOJZY KARKOSZKA''' (15 VI 1929 Roczyny koło Wadowic – 20 VIII 2001 Warszawa), działacz polityczny. Pochodził z rodziny robotniczej, inżynier budownictwa lądowego, absolwent Politechniki Warszawskiej. Podczas II wojny światowej wywieziony do prac przymusowych w Niemczech. W latach 1948–1951 aktywista Związku Młodzieży Polskiej, od 1949 roku w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Ochotniczo wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego, w latach 1951–1954 oficer polityczny. W 1954 roku podjął pracę w Fabryce Samochodów Osobowych na Żeraniu; po kilku miesiącach pracownik polityczny Komitetu Warszawskiego PZPR, 1960–1970 sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR, od 2 VII 1970 do 23 XII 1971 I sekretarz [[POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA. KOMITET WOJEWÓDZKI | Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku]]. Za jego kadencji rozpoczęto w Gdańsku budowę [[PORT PÓŁNOCNY | Portu Północnego]], prowadzono prace remontowe związane z przebudową [[BŁĘDNIK, wiadukt | Błędnika]] oraz [[BRAMA OLIWSKA | Bramy Oliwskiej]], doszło też do wydarzeń [[GRUDZIEŃ 1970 | Grudnia 1970]]. Od grudnia 1971 do lipca 1981 roku członek Komitetu Centralnego (KC) PZPR, od grudnia 1971 do maja 1975 minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych, od czerwca 1974 do maja 1975 członek prezydium Rady Ministrów, od maja 1975 do grudnia 1976 wicepremier, od grudnia 1976 do lutego 1980 sekretarz KC PZPR, od grudnia 1976 do listopada 1980 I sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR w Warszawie, od grudnia 1976 do stycznia 1981 przewodniczący Rady Narodowej Miasta Stołecznego Warszawy, od lutego do grudnia 1980 członek Biura Politycznego KC PZPR. Poseł na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1976–1985). {{author: PB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 17:19, 10 gru 2015
ALOJZY KARKOSZKA (15 VI 1929 Roczyny koło Wadowic – 20 VIII 2001 Warszawa), działacz polityczny. Pochodził z rodziny robotniczej, inżynier budownictwa lądowego, absolwent Politechniki Warszawskiej. Podczas II wojny światowej wywieziony do prac przymusowych w Niemczech. W latach 1948–1951 aktywista Związku Młodzieży Polskiej, od 1949 roku w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Ochotniczo wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego, w latach 1951–1954 oficer polityczny. W 1954 roku podjął pracę w Fabryce Samochodów Osobowych na Żeraniu; po kilku miesiącach pracownik polityczny Komitetu Warszawskiego PZPR, 1960–1970 sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR, od 2 VII 1970 do 23 XII 1971 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku. Za jego kadencji rozpoczęto w Gdańsku budowę Portu Północnego, prowadzono prace remontowe związane z przebudową Błędnika oraz Bramy Oliwskiej, doszło też do wydarzeń Grudnia 1970. Od grudnia 1971 do lipca 1981 roku członek Komitetu Centralnego (KC) PZPR, od grudnia 1971 do maja 1975 minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych, od czerwca 1974 do maja 1975 członek prezydium Rady Ministrów, od maja 1975 do grudnia 1976 wicepremier, od grudnia 1976 do lutego 1980 sekretarz KC PZPR, od grudnia 1976 do listopada 1980 I sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR w Warszawie, od grudnia 1976 do stycznia 1981 przewodniczący Rady Narodowej Miasta Stołecznego Warszawy, od lutego do grudnia 1980 członek Biura Politycznego KC PZPR. Poseł na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1976–1985).
