GÖTZ EMIL FRIEDRICH II, lekarz
(uzupełnienia MrGl (e-mail z 7.07.2014)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''EMIL FRIEDRICH GÖTZ II''' (18 IV 1855 Kilonia – 4 VII 1926 Gdańsk), lekarz. Syn [[GÖTZ EMIL FRIEDRICH I | Emila Friedricha Götza I]]. Do 1879 roku studiował medycynę na uniwersytetach w Würzburgu i Kilonii, doktor medycyny. W latach 1879–1880 lekarz wojskowy, następnie pracował jako lekarz w Szlezwigu i w Wiedniu. Od roku 1882 w Gdańsku. 3 V 1883 rozpoczął pracę w [[SZPITAL KLINICZNY NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | szpitalu Najświętszej Marii Panny]], gdzie był zatrudniony przez 43 lata. Początkowo asystent dr [[HILDEBRANDT EDUARD | Eduarda Hildebrandta]], od | + | '''EMIL FRIEDRICH GÖTZ II''' (18 IV 1855 Kilonia – 4 VII 1926 Gdańsk), lekarz. Syn [[GÖTZ EMIL FRIEDRICH I | Emila Friedricha Götza I]]. Do 1879 roku studiował medycynę na uniwersytetach w Würzburgu i Kilonii, doktor medycyny. W latach 1879–1880 lekarz wojskowy, następnie pracował jako lekarz w Szlezwigu i w Wiedniu. Od roku 1882 w Gdańsku. 3 V 1883 rozpoczął pracę w [[SZPITAL KLINICZNY NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | szpitalu Najświętszej Marii Panny]], gdzie był zatrudniony przez 43 lata. Początkowo asystent dr [[HILDEBRANDT EDUARD | Eduarda Hildebrandta]], od 1895 roku ordynator oddziału wewnętrznego. Jednocześnie w latach 1882–1926 lekarz prywatny. W czasie I wojny światowej nie podlegał mobilizacji, kierował w szpitalu oddziałem dla rannych żołnierzy. W okresie 1892–1921 mieszkał przy Langer Markt 14 (Długi Targ). Jego syn Adalbert Friedrich Robert (21 IX 1890 Gdańsk – po 1939) po maturze w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]] i studiach medycznych okres I wojny światowej spędził na froncie, od roku 1919 był lekarzem prywatnym w Gdańsku, mieszkał i miał gabinet w roku 1921 przy Ketterhagergasse 11/12 (ul. Zbytki), w 1935 przy Melzergasse 3 (ul. Słodowników). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 22:56, 22 paź 2015
EMIL FRIEDRICH GÖTZ II (18 IV 1855 Kilonia – 4 VII 1926 Gdańsk), lekarz. Syn Emila Friedricha Götza I. Do 1879 roku studiował medycynę na uniwersytetach w Würzburgu i Kilonii, doktor medycyny. W latach 1879–1880 lekarz wojskowy, następnie pracował jako lekarz w Szlezwigu i w Wiedniu. Od roku 1882 w Gdańsku. 3 V 1883 rozpoczął pracę w szpitalu Najświętszej Marii Panny, gdzie był zatrudniony przez 43 lata. Początkowo asystent dr Eduarda Hildebrandta, od 1895 roku ordynator oddziału wewnętrznego. Jednocześnie w latach 1882–1926 lekarz prywatny. W czasie I wojny światowej nie podlegał mobilizacji, kierował w szpitalu oddziałem dla rannych żołnierzy. W okresie 1892–1921 mieszkał przy Langer Markt 14 (Długi Targ). Jego syn Adalbert Friedrich Robert (21 IX 1890 Gdańsk – po 1939) po maturze w Gimnazjum Miejskim i studiach medycznych okres I wojny światowej spędził na froncie, od roku 1919 był lekarzem prywatnym w Gdańsku, mieszkał i miał gabinet w roku 1921 przy Ketterhagergasse 11/12 (ul. Zbytki), w 1935 przy Melzergasse 3 (ul. Słodowników).
