WAPIŃSKI ROMAN, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | ||
'''ROMAN WAPIŃSKI''' (8 III 1931 Nowa Wieś, powiat kłobucki – 14 V 2008 Gdańsk), uczony, historyk. W 1950 roku ukończył liceum w Częstochowie, następnie studiował historię na uniwersytecie w Warszawie, od 1955 podjął pracę w Instytucie Historii [[WSP | WSP]]. Od 1961 doktor, od 1964 doktor habilitowany, od 1971 profesor tytularny, od 1980 profesor zwyczajny. W latach 1965–1967 prorektor WSP, 1968–1970 kierownik Zespołu Katedr Historii WSP. Po utworzeniu [[UG | UG]] (1970) pracował w Instytucie Historii UG, 1970–1972 i 1975–1989 jego dyrektor. W okresie 1972–1975 prorektor UG; 1979–1985 prezes [[GTN | GTN]]. Od 2001 na emeryturze. Od 1954 roku członek PZPR, m.in. I sekretarz Komitetu Uczelnianego PZPR w WSP i członek KW PZPR w Gdańsku. 3 IX 1980 złożył prośbę o skreślenie z ewidencji jej członków. Swoją pozycję polityczną wykorzystał w staraniach o powołanie w Gdańsku uniwersytetu. Członek m.in. PAN, PAU i redakcji wielu periodyków naukowych (m.in. [[ROCZNIK GDAŃSKI | „Rocznika Gdańskiego”]]). Specjalizował się w historii politycznej Polski XX wieku. Pierwsze badania dotyczyły dziejów PPR w województwie gdańskim i życia politycznego województwa pomorskiego w latach 1920–1939. Autor podręczników historii, promotor prac magisterskich m.in. [[HALL ALEKSANDER JAN | Aleksandra Halla]], [[RYBICKI ARKADIUSZ | Arkadiusza Rybickiego]], [[TUSK DONALD FRANCISZEK | Donalda Tuska]], [[WALENDZIAK WIESŁAW | Wiesława Walendziaka]]. Pochowany na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. W 2001 roku odznaczony [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]]. {{author: GB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | '''ROMAN WAPIŃSKI''' (8 III 1931 Nowa Wieś, powiat kłobucki – 14 V 2008 Gdańsk), uczony, historyk. W 1950 roku ukończył liceum w Częstochowie, następnie studiował historię na uniwersytecie w Warszawie, od 1955 podjął pracę w Instytucie Historii [[WSP | WSP]]. Od 1961 doktor, od 1964 doktor habilitowany, od 1971 profesor tytularny, od 1980 profesor zwyczajny. W latach 1965–1967 prorektor WSP, 1968–1970 kierownik Zespołu Katedr Historii WSP. Po utworzeniu [[UG | UG]] (1970) pracował w Instytucie Historii UG, 1970–1972 i 1975–1989 jego dyrektor. W okresie 1972–1975 prorektor UG; 1979–1985 prezes [[GTN | GTN]]. Od 2001 na emeryturze. Od 1954 roku członek PZPR, m.in. I sekretarz Komitetu Uczelnianego PZPR w WSP i członek KW PZPR w Gdańsku. 3 IX 1980 złożył prośbę o skreślenie z ewidencji jej członków. Swoją pozycję polityczną wykorzystał w staraniach o powołanie w Gdańsku uniwersytetu. Członek m.in. PAN, PAU i redakcji wielu periodyków naukowych (m.in. [[ROCZNIK GDAŃSKI | „Rocznika Gdańskiego”]]). Specjalizował się w historii politycznej Polski XX wieku. Pierwsze badania dotyczyły dziejów PPR w województwie gdańskim i życia politycznego województwa pomorskiego w latach 1920–1939. Autor podręczników historii, promotor prac magisterskich m.in. [[HALL ALEKSANDER JAN | Aleksandra Halla]], [[RYBICKI ARKADIUSZ | Arkadiusza Rybickiego]], [[TUSK DONALD FRANCISZEK | Donalda Tuska]], [[WALENDZIAK WIESŁAW | Wiesława Walendziaka]]. Pochowany na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. W 2001 roku odznaczony [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]]. {{author: GB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 19:13, 25 lip 2014
ROMAN WAPIŃSKI (8 III 1931 Nowa Wieś, powiat kłobucki – 14 V 2008 Gdańsk), uczony, historyk. W 1950 roku ukończył liceum w Częstochowie, następnie studiował historię na uniwersytecie w Warszawie, od 1955 podjął pracę w Instytucie Historii WSP. Od 1961 doktor, od 1964 doktor habilitowany, od 1971 profesor tytularny, od 1980 profesor zwyczajny. W latach 1965–1967 prorektor WSP, 1968–1970 kierownik Zespołu Katedr Historii WSP. Po utworzeniu UG (1970) pracował w Instytucie Historii UG, 1970–1972 i 1975–1989 jego dyrektor. W okresie 1972–1975 prorektor UG; 1979–1985 prezes GTN. Od 2001 na emeryturze. Od 1954 roku członek PZPR, m.in. I sekretarz Komitetu Uczelnianego PZPR w WSP i członek KW PZPR w Gdańsku. 3 IX 1980 złożył prośbę o skreślenie z ewidencji jej członków. Swoją pozycję polityczną wykorzystał w staraniach o powołanie w Gdańsku uniwersytetu. Członek m.in. PAN, PAU i redakcji wielu periodyków naukowych (m.in. „Rocznika Gdańskiego”). Specjalizował się w historii politycznej Polski XX wieku. Pierwsze badania dotyczyły dziejów PPR w województwie gdańskim i życia politycznego województwa pomorskiego w latach 1920–1939. Autor podręczników historii, promotor prac magisterskich m.in. Aleksandra Halla, Arkadiusza Rybickiego, Donalda Tuska, Wiesława Walendziaka. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. W 2001 roku odznaczony Medalem św. Wojciecha.
