ZIMMERMANN GEORG, burmistrz Gdańska
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''GEORG ZIMMERMANN''' (13 IX 1483 Gdańsk – po 1 XII 1547 Anglia), burmistrz. Syn burmistrza [[ZIMMERMANN MATTHIAS | Matthiasa Zimmermanna]]. Po studiach w Tybindze i Wittenberdze od 1503 roku magister, od 1508 sekretarz Rady Miejskiej, w roku 1516 obdarzony przez króla polskiego Zygmunta i Starego w Wilnie tytułem aptekarza królewskiego, mającego prawo założenia i prowadzenia [[APTEKI | aptek]] w każdym mieście podległym królowi. W czasie buntu pospólstwa przeciwko [[FERBER EBERHARD | Eberhardowi Ferberowi]] wybrany przez opozycjonistów w 1525 na burmistrza. Aresztowany z rozkazu króla w Krakowie, gdy na czele delegacji przybył z wyjaśnieniami sytuacji w Gdańsku. W 1526 roku skazany na banicję z Gdańska, oficjalnie pod pretekstem nierozliczenia się przed Radą Miejską Gdańska z otrzymanych środków. W 1527 sekretarz Rady Miejskiej w Toruniu, od 1543 w Niderlandach, następnie w Anglii. {{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''GEORG ZIMMERMANN''' (13 IX 1483 Gdańsk – po 1 XII 1547 Anglia), burmistrz. Syn burmistrza [[ZIMMERMANN MATTHIAS | Matthiasa Zimmermanna]]. Po studiach w Tybindze i Wittenberdze od 1503 roku magister, od 1508 sekretarz Rady Miejskiej, w roku 1516 obdarzony przez króla polskiego Zygmunta i Starego w Wilnie tytułem aptekarza królewskiego, mającego prawo założenia i prowadzenia [[APTEKI | aptek]] w każdym mieście podległym królowi. W czasie buntu pospólstwa przeciwko [[FERBER EBERHARD | Eberhardowi Ferberowi]] wybrany przez opozycjonistów w 1525 na burmistrza. Aresztowany z rozkazu króla w Krakowie, gdy na czele delegacji przybył z wyjaśnieniami sytuacji w Gdańsku. W 1526 roku skazany na banicję z Gdańska, oficjalnie pod pretekstem nierozliczenia się przed Radą Miejską Gdańska z otrzymanych środków. W 1527 sekretarz Rady Miejskiej w Toruniu, od 1543 w Niderlandach, następnie w Anglii. {{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 11:51, 10 lip 2014
GEORG ZIMMERMANN (13 IX 1483 Gdańsk – po 1 XII 1547 Anglia), burmistrz. Syn burmistrza Matthiasa Zimmermanna. Po studiach w Tybindze i Wittenberdze od 1503 roku magister, od 1508 sekretarz Rady Miejskiej, w roku 1516 obdarzony przez króla polskiego Zygmunta i Starego w Wilnie tytułem aptekarza królewskiego, mającego prawo założenia i prowadzenia aptek w każdym mieście podległym królowi. W czasie buntu pospólstwa przeciwko Eberhardowi Ferberowi wybrany przez opozycjonistów w 1525 na burmistrza. Aresztowany z rozkazu króla w Krakowie, gdy na czele delegacji przybył z wyjaśnieniami sytuacji w Gdańsku. W 1526 roku skazany na banicję z Gdańska, oficjalnie pod pretekstem nierozliczenia się przed Radą Miejską Gdańska z otrzymanych środków. W 1527 sekretarz Rady Miejskiej w Toruniu, od 1543 w Niderlandach, następnie w Anglii.
