KLAWITTER JOHANN WILHELM, właściciel stoczni, radny
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Klawitter Johann Wilhelm.JPG|thumb|Johann Wilhelm Klawitter]] | [[File: Klawitter Johann Wilhelm.JPG|thumb|Johann Wilhelm Klawitter]] | ||
| − | '''JOHANN WILHELM KLAWITTER''' (7 VII 1801 Gdańsk – 15 IX 1863 Berlin), budowniczy statków, pionier gdańskiego przemysłu stoczniowego. Pochodził z rodziny gdańskich szkutników, występujących w dokumentach cechowych od początku XVIII wieku (1712 Georg). Syn budowniczego okrętów (Schiffsbaumeister) Johanna Jacoba (1766–1829), wykładowcy teorii budowy statków w Królewskiej [[SZKOŁA NAWIGACYJNA | Szkole Nawigacyjnej]]. Od roku 1814 wraz z bratem, Gustawem Davidem (1805–1837) przebywał kilka lat w Anglii, gdzie zapoznał się z nowymi trendami w przemyśle okrętowym. Po powrocie z pomocą ojca założył w 1827 na [[BRABANK | Brabancji]] nowoczesną stocznię ([[STOCZNIA KLAWITTERA | Stocznia Klawittera]]). Początkowo budował statki o kadłubach drewnianych, od roku 1840 statki żelazne i o napędzie mechanicznym. Od 1842 założona przez niego i [[GIBSONE ALEXANDER III | Alexandra Gibsone’a]] spółka Weichsel eksploatowała w gdańskim porcie pierwsze pasażersko-towarowe bocznokołowe statki parowe. W celu budowy statków żelaznych zawiązał w 1840 spółkę z budowniczym statków [[GROTT, rodzina | Ephraimem Peterem Grottem]]. Na zlecenie [[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Stoczni Królewskiej]] kierował budową pierwszej żelaznej korwety parowo-żaglowej ([[DANZIG, korweta (1850) | „Danzig”]], wodowany w 1851). W 1853 roku zbudował pierwszy w Prusach pływający dok drewniany, który przez kilkadziesiąt lat służył do remontu statków. Od 1855 budował pierwsze w Gdańsku żelazne parowce towarowe. Radny gdański w latach 1858–1863, wieloletni członek związku budowniczych statków w Gdańsku i [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Zmarł w czasie podróży służbowej do Berlina. Nagrobek Johanna Wilhelma i innych członków rodziny znajduje się przy [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja) | kościele Bożego Ciała]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''JOHANN WILHELM KLAWITTER''' (7 VII 1801 Gdańsk – 15 IX 1863 Berlin), budowniczy statków, pionier gdańskiego przemysłu stoczniowego. Pochodził z rodziny gdańskich szkutników, występujących w dokumentach cechowych od początku XVIII wieku (1712 Georg). Syn budowniczego okrętów (Schiffsbaumeister) Johanna Jacoba (1766–1829), wykładowcy teorii budowy statków w Królewskiej [[SZKOŁA NAWIGACYJNA | Szkole Nawigacyjnej]]. Od roku 1814 wraz z bratem, Gustawem Davidem (1805–1837) przebywał kilka lat w Anglii, gdzie zapoznał się z nowymi trendami w przemyśle okrętowym. Po powrocie z pomocą ojca założył w 1827 na [[BRABANK | Brabancji]] nowoczesną stocznię ([[STOCZNIA KLAWITTERA | Stocznia Klawittera]]). Początkowo budował statki o kadłubach drewnianych, od roku 1840 statki żelazne i o napędzie mechanicznym. Od 1842 założona przez niego i [[GIBSONE ALEXANDER III | Alexandra Gibsone’a]] spółka Weichsel eksploatowała w gdańskim porcie pierwsze pasażersko-towarowe bocznokołowe statki parowe. W celu budowy statków żelaznych zawiązał w 1840 spółkę z budowniczym statków [[GROTT, rodzina | Ephraimem Peterem Grottem]]. Na zlecenie [[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Stoczni Królewskiej]] kierował budową pierwszej żelaznej korwety parowo-żaglowej ([[DANZIG, korweta (1850) | „Danzig”]], wodowany w 1851). W 1853 roku zbudował pierwszy w Prusach pływający dok drewniany, który przez kilkadziesiąt lat służył do remontu statków. Od 1855 budował pierwsze w Gdańsku żelazne parowce towarowe. Radny gdański w latach 1858–1863, wieloletni członek związku budowniczych statków w Gdańsku i [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Zmarł w czasie podróży służbowej do Berlina. Nagrobek Johanna Wilhelma i innych członków rodziny znajduje się przy [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja) | kościele Bożego Ciała]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 12:27, 4 lip 2014
JOHANN WILHELM KLAWITTER (7 VII 1801 Gdańsk – 15 IX 1863 Berlin), budowniczy statków, pionier gdańskiego przemysłu stoczniowego. Pochodził z rodziny gdańskich szkutników, występujących w dokumentach cechowych od początku XVIII wieku (1712 Georg). Syn budowniczego okrętów (Schiffsbaumeister) Johanna Jacoba (1766–1829), wykładowcy teorii budowy statków w Królewskiej Szkole Nawigacyjnej. Od roku 1814 wraz z bratem, Gustawem Davidem (1805–1837) przebywał kilka lat w Anglii, gdzie zapoznał się z nowymi trendami w przemyśle okrętowym. Po powrocie z pomocą ojca założył w 1827 na Brabancji nowoczesną stocznię ( Stocznia Klawittera). Początkowo budował statki o kadłubach drewnianych, od roku 1840 statki żelazne i o napędzie mechanicznym. Od 1842 założona przez niego i Alexandra Gibsone’a spółka Weichsel eksploatowała w gdańskim porcie pierwsze pasażersko-towarowe bocznokołowe statki parowe. W celu budowy statków żelaznych zawiązał w 1840 spółkę z budowniczym statków Ephraimem Peterem Grottem. Na zlecenie Stoczni Królewskiej kierował budową pierwszej żelaznej korwety parowo-żaglowej ( „Danzig”, wodowany w 1851). W 1853 roku zbudował pierwszy w Prusach pływający dok drewniany, który przez kilkadziesiąt lat służył do remontu statków. Od 1855 budował pierwsze w Gdańsku żelazne parowce towarowe. Radny gdański w latach 1858–1863, wieloletni członek związku budowniczych statków w Gdańsku i Korporacji Kupców. W 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Zmarł w czasie podróży służbowej do Berlina. Nagrobek Johanna Wilhelma i innych członków rodziny znajduje się przy kościele Bożego Ciała.
