JABŁOŃSKI TADEUSZ, dziennikarz
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Jabłoński Tadeusz.JPG|thumb|Tadeusz Jabłoński]] | [[File:Jabłoński Tadeusz.JPG|thumb|Tadeusz Jabłoński]] | ||
| − | '''TADEUSZ JABŁOŃSKI''' (ur. 23 X 1919 Poznań), pseudonim m.in. Paweł Dzianisz, dziennikarz. Od 1945 roku studiował polonistykę na Uniwersytecie Poznańskim (obecnie Uniwersytet Adama Mickiewicza). W latach 1945–1946 dziennikarz „Polski Zachodniej”, 1946–1969 związany z Bydgoszczą, 1946–1959 redaktor sportowy, publicysta w dziale kulturalnym i sekretarz redakcji „Ilustrowanego Kuriera Polskiego”, 1959–1969 sekretarz redakcji „Dziennika Wieczornego”. W 1965 ukończył studium ekonomii i organizacji turystyki w Warszawie. W latach 1969–1981 zastępca sekretarza redakcji (później sekretarz) i kierownik magazynu niedzielnego [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]], w 1976–1980 społeczny redaktor naczelny rocznika Polskiego Związku Żeglarskiego „Świat Żagli”. W 1982 roku przeszedł na wcześniejszą emeryturę i kontynuował pracę dziennikarską. W latach 1983–1989 współpracował z „Polish Maritime News”, 1987–1990 współredagował „Komunikaty Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego”, 1989–1991 w [[TYGODNIK GDAŃSKI | „Tygodniku Gdańskim”]], 1991–1994 sekretarz redakcji [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]]. Publikował cykle felietonów, m.in. ''Z mojego raptularza'' i ''Altana Gutenberga'' w „Dzienniku Bałtyckim”, ''Fakty i zamyślenia'' w „Pielgrzymie”, ''Raptularzyk'' w [[GWIAZDA MORZA | „Gwieździe Morza”]], oraz recenzji: ''Regał regionalny'' w „Pomeranii”. Za całokształt pracy dziennikarskiej uhonorowany w 2004 roku nagrodą Bursztynowego Notesu. Autor szkiców literackich, esejów, reportaży historycznych i biografii: ''Transatlantyckie regaty samotników 1972'' (1974), ''Pierwszy wiatr'' (1979), ''Poruszył wiatr od morza: Bernard Chrzanowski 1861–1944'' (1986), ''Krajobrazy nieodległe: szkice z nadmorza'' (1998), ''Ukraina Conrada'' (1999), ''Dykcyonarzyk pelpliński: ku pamięci i chwale Jana Gutenberga zaczyna się od B – jak Biblia'' (2000), ''Gdańsk trzech wieszczów'' (2000), ''Wokół Conrada'' (2008), ''Godzina przed jutrznią'' (2009), ''Śródziemnomorze Północy'' (2011). Autor, współautor, redaktor folderów i przewodników turystycznych. Opublikował powieści: ''Trzy zielone strzały'' (1984, wyd. 2: 2007, wyd. 3: 2008), ''Przeleciał anioł'' (2007), opowiadania: ''Pochyl się do kolan brzozy: opowieści wędrownicze'' (1974), ''Wojna szalonych cywilów: opowiadania o Powstaniu Wielkopolskim'' (1997). Współautor książek, z Anną Kościelecką: ''Nadbałtyckie spotkania'' (1989; wyd. 2 poprawione i poszerzone: 2004), ''Najpierw do miasta Gdańska'' (1996), ''Wojciechowa Europa: szkice podróżne'' (2000), ''Z krzyżmem i włócznią: wokół ottońskiej drogi do grobu św. Wojciecha w Gnieźnie w Roku Tysięcznym'' (2000), z Danielem Dudą: ''Sanctus Adalbertus – Łódź św. Wojciecha'' (1997). Założyciel Bractwa Kaphorowców, współpomysłodawca ustanowienia prestiżowych nagród żeglarskich: [[REJS ROKU | Rejs Roku]] i Srebrny Sekstant. Zdobywca najwyższego szczytu Kaukazu – Elbrusu, członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich od 1951 roku. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1972), [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]], „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, laureat Nagrody im. Conrada za publicystykę morską. {{author: MGS}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''TADEUSZ JABŁOŃSKI''' (ur. 23 X 1919 Poznań), pseudonim m.in. Paweł Dzianisz, dziennikarz. Od 1945 roku studiował polonistykę na Uniwersytecie Poznańskim (obecnie Uniwersytet Adama Mickiewicza). W latach 1945–1946 dziennikarz „Polski Zachodniej”, 1946–1969 związany z Bydgoszczą, 1946–1959 redaktor sportowy, publicysta w dziale kulturalnym i sekretarz redakcji „Ilustrowanego Kuriera Polskiego”, 1959–1969 sekretarz redakcji „Dziennika Wieczornego”. W 1965 ukończył studium ekonomii i organizacji turystyki w Warszawie. W latach 1969–1981 zastępca sekretarza redakcji (później sekretarz) i kierownik magazynu niedzielnego [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]], w 1976–1980 społeczny redaktor naczelny rocznika Polskiego Związku Żeglarskiego „Świat Żagli”. W 1982 roku przeszedł na wcześniejszą emeryturę i kontynuował pracę dziennikarską. W latach 1983–1989 współpracował z „Polish Maritime News”, 1987–1990 współredagował „Komunikaty Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego”, 1989–1991 w [[TYGODNIK GDAŃSKI | „Tygodniku Gdańskim”]], 1991–1994 sekretarz redakcji [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]]. Publikował cykle felietonów, m.in. ''Z mojego raptularza'' i ''Altana Gutenberga'' w „Dzienniku Bałtyckim”, ''Fakty i zamyślenia'' w „Pielgrzymie”, ''Raptularzyk'' w [[GWIAZDA MORZA | „Gwieździe Morza”]], oraz recenzji: ''Regał regionalny'' w „Pomeranii”. Za całokształt pracy dziennikarskiej uhonorowany w 2004 roku nagrodą Bursztynowego Notesu. Autor szkiców literackich, esejów, reportaży historycznych i biografii: ''Transatlantyckie regaty samotników 1972'' (1974), ''Pierwszy wiatr'' (1979), ''Poruszył wiatr od morza: Bernard Chrzanowski 1861–1944'' (1986), ''Krajobrazy nieodległe: szkice z nadmorza'' (1998), ''Ukraina Conrada'' (1999), ''Dykcyonarzyk pelpliński: ku pamięci i chwale Jana Gutenberga zaczyna się od B – jak Biblia'' (2000), ''Gdańsk trzech wieszczów'' (2000), ''Wokół Conrada'' (2008), ''Godzina przed jutrznią'' (2009), ''Śródziemnomorze Północy'' (2011). Autor, współautor, redaktor folderów i przewodników turystycznych. Opublikował powieści: ''Trzy zielone strzały'' (1984, wyd. 2: 2007, wyd. 3: 2008), ''Przeleciał anioł'' (2007), opowiadania: ''Pochyl się do kolan brzozy: opowieści wędrownicze'' (1974), ''Wojna szalonych cywilów: opowiadania o Powstaniu Wielkopolskim'' (1997). Współautor książek, z Anną Kościelecką: ''Nadbałtyckie spotkania'' (1989; wyd. 2 poprawione i poszerzone: 2004), ''Najpierw do miasta Gdańska'' (1996), ''Wojciechowa Europa: szkice podróżne'' (2000), ''Z krzyżmem i włócznią: wokół ottońskiej drogi do grobu św. Wojciecha w Gnieźnie w Roku Tysięcznym'' (2000), z Danielem Dudą: ''Sanctus Adalbertus – Łódź św. Wojciecha'' (1997). Założyciel Bractwa Kaphorowców, współpomysłodawca ustanowienia prestiżowych nagród żeglarskich: [[REJS ROKU | Rejs Roku]] i Srebrny Sekstant. Zdobywca najwyższego szczytu Kaukazu – Elbrusu, członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich od 1951 roku. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1972), [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]], „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, laureat Nagrody im. Conrada za publicystykę morską. {{author: MGS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 08:11, 4 lip 2014
TADEUSZ JABŁOŃSKI (ur. 23 X 1919 Poznań), pseudonim m.in. Paweł Dzianisz, dziennikarz. Od 1945 roku studiował polonistykę na Uniwersytecie Poznańskim (obecnie Uniwersytet Adama Mickiewicza). W latach 1945–1946 dziennikarz „Polski Zachodniej”, 1946–1969 związany z Bydgoszczą, 1946–1959 redaktor sportowy, publicysta w dziale kulturalnym i sekretarz redakcji „Ilustrowanego Kuriera Polskiego”, 1959–1969 sekretarz redakcji „Dziennika Wieczornego”. W 1965 ukończył studium ekonomii i organizacji turystyki w Warszawie. W latach 1969–1981 zastępca sekretarza redakcji (później sekretarz) i kierownik magazynu niedzielnego „Głosu Wybrzeża”, w 1976–1980 społeczny redaktor naczelny rocznika Polskiego Związku Żeglarskiego „Świat Żagli”. W 1982 roku przeszedł na wcześniejszą emeryturę i kontynuował pracę dziennikarską. W latach 1983–1989 współpracował z „Polish Maritime News”, 1987–1990 współredagował „Komunikaty Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego”, 1989–1991 w „Tygodniku Gdańskim”, 1991–1994 sekretarz redakcji „Dziennika Bałtyckiego”. Publikował cykle felietonów, m.in. Z mojego raptularza i Altana Gutenberga w „Dzienniku Bałtyckim”, Fakty i zamyślenia w „Pielgrzymie”, Raptularzyk w „Gwieździe Morza”, oraz recenzji: Regał regionalny w „Pomeranii”. Za całokształt pracy dziennikarskiej uhonorowany w 2004 roku nagrodą Bursztynowego Notesu. Autor szkiców literackich, esejów, reportaży historycznych i biografii: Transatlantyckie regaty samotników 1972 (1974), Pierwszy wiatr (1979), Poruszył wiatr od morza: Bernard Chrzanowski 1861–1944 (1986), Krajobrazy nieodległe: szkice z nadmorza (1998), Ukraina Conrada (1999), Dykcyonarzyk pelpliński: ku pamięci i chwale Jana Gutenberga zaczyna się od B – jak Biblia (2000), Gdańsk trzech wieszczów (2000), Wokół Conrada (2008), Godzina przed jutrznią (2009), Śródziemnomorze Północy (2011). Autor, współautor, redaktor folderów i przewodników turystycznych. Opublikował powieści: Trzy zielone strzały (1984, wyd. 2: 2007, wyd. 3: 2008), Przeleciał anioł (2007), opowiadania: Pochyl się do kolan brzozy: opowieści wędrownicze (1974), Wojna szalonych cywilów: opowiadania o Powstaniu Wielkopolskim (1997). Współautor książek, z Anną Kościelecką: Nadbałtyckie spotkania (1989; wyd. 2 poprawione i poszerzone: 2004), Najpierw do miasta Gdańska (1996), Wojciechowa Europa: szkice podróżne (2000), Z krzyżmem i włócznią: wokół ottońskiej drogi do grobu św. Wojciecha w Gnieźnie w Roku Tysięcznym (2000), z Danielem Dudą: Sanctus Adalbertus – Łódź św. Wojciecha (1997). Założyciel Bractwa Kaphorowców, współpomysłodawca ustanowienia prestiżowych nagród żeglarskich: Rejs Roku i Srebrny Sekstant. Zdobywca najwyższego szczytu Kaukazu – Elbrusu, członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich od 1951 roku. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1972), Medalem św. Wojciecha, „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, laureat Nagrody im. Conrada za publicystykę morską.
