DWORZEC BRAMA NIZINNA
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Dworzec kolejowy Brama Nizinna, około 1900.JPG|thumb|Dworzec kolejowy Brama Nizinna, około 1900]] | [[File:Dworzec kolejowy Brama Nizinna, około 1900.JPG|thumb|Dworzec kolejowy Brama Nizinna, około 1900]] | ||
| − | '''DWORZEC BRAMA NIZINNA''' (początkowo bez nazwy, następnie określany Danzig Leege Tor – Brama Nizinna, ewentualnie Ostbahnhof – Dworzec Wschodni, Güterbahnhof Leege Tor, Gdańsk Południe), przy Thornscherweg 10 (ul. Toruńska). Pierwszy dworzec kolejowy w Gdańsku ([[KOLEJ | kolej]]), zbudowany przez Pruską Kolej Wschodnią (Preußische Ostbahn) dla obsługi odnogi (od Tczewa) linii Berlin – Kostrzyń – Krzyż – Piła – Bydgoszcz – Tczew – Królewiec ([[KOLEJ | kolej]]). Lokalizację w oddaleniu od centrum wymusiły władze wojskowe, wyrażając zgodę tylko na niewielki wyłom w miejskich [[FORTYFIKACJE | fortyfikacjach]] przy bastionie Żubr (na południe od ul. Toruńskiej), tworząc bramę kolejową z otworami strzelniczymi i wnękami, które w razie konieczności pozwalały na zaryglowanie przejazdu żelaznymi sztabami. Była to stacja końcowa dla pociągów z Tczewa. Zaprojektowany jak dworzec czołowy, w stylu neogotyckim, jako dwupiętrowy budynek z wiatą. Otwarty 5 VIII 1852 roku; wnętrza przebudowano w latach 1871–1872. W 1886 roku uzyskał połączenie tramwajem konnym ([[TRAMWAJE | tramwaje]]) z [[TARG RYBNY | Targiem Rybnym]], w 1884 z dworca poprowadzono bocznicę wzdłuż [[SPICHLERZE | Spichlerzy]], w 1893 bocznicę do Zakładów Mięsnych przy Englischer Damm (ul. Angielska Grobla). Zaprzestał przyjmowania pociągów pasażerskich 1 X 1896; jego funkcję przejął [[DWORZEC CENTRALNY | Dworzec Centralny]]. Obsługiwał odtąd tylko ruch towarowy. Przebudowany podczas I wojny światowej (według projektu z 1913 roku) na biura odpraw towarowych i celnych (Güter- und Zollabfertigungs-Gebäude), pełnił czasowo funkcję Szpitala Polowego Czerwonego Krzyża. W 1945 roku budynek dawnego dworca pasażerskiego uległ zniszczeniu; częściowo odbudowany przyjmował następnie transporty z repatriantami. Potem wykorzystywany do ekspedycji towarowej (PKP, PSK)oraz obsługi prywatnych przesyłek kolejowych, w tym w ruchu zagranicznym, obsługiwanym przez ekspozyturę celną (odprawiano tu bagaże osób udających się na emigrację). Obsługę taboru zabezpieczała niewielka parowozownia. Po roku 1995 zamknięty. {{author: MrGl}} {{author: MZM}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''DWORZEC BRAMA NIZINNA''' (początkowo bez nazwy, następnie określany Danzig Leege Tor – Brama Nizinna, ewentualnie Ostbahnhof – Dworzec Wschodni, Güterbahnhof Leege Tor, Gdańsk Południe), przy Thornscherweg 10 (ul. Toruńska). Pierwszy dworzec kolejowy w Gdańsku ([[KOLEJ | kolej]]), zbudowany przez Pruską Kolej Wschodnią (Preußische Ostbahn) dla obsługi odnogi (od Tczewa) linii Berlin – Kostrzyń – Krzyż – Piła – Bydgoszcz – Tczew – Królewiec ([[KOLEJ | kolej]]). Lokalizację w oddaleniu od centrum wymusiły władze wojskowe, wyrażając zgodę tylko na niewielki wyłom w miejskich [[FORTYFIKACJE | fortyfikacjach]] przy bastionie Żubr (na południe od ul. Toruńskiej), tworząc bramę kolejową z otworami strzelniczymi i wnękami, które w razie konieczności pozwalały na zaryglowanie przejazdu żelaznymi sztabami. Była to stacja końcowa dla pociągów z Tczewa. Zaprojektowany jak dworzec czołowy, w stylu neogotyckim, jako dwupiętrowy budynek z wiatą. Otwarty 5 VIII 1852 roku; wnętrza przebudowano w latach 1871–1872. W 1886 roku uzyskał połączenie tramwajem konnym ([[TRAMWAJE | tramwaje]]) z [[TARG RYBNY | Targiem Rybnym]], w 1884 z dworca poprowadzono bocznicę wzdłuż [[SPICHLERZE | Spichlerzy]], w 1893 bocznicę do Zakładów Mięsnych przy Englischer Damm (ul. Angielska Grobla). Zaprzestał przyjmowania pociągów pasażerskich 1 X 1896; jego funkcję przejął [[DWORZEC CENTRALNY | Dworzec Centralny]]. Obsługiwał odtąd tylko ruch towarowy. Przebudowany podczas I wojny światowej (według projektu z 1913 roku) na biura odpraw towarowych i celnych (Güter- und Zollabfertigungs-Gebäude), pełnił czasowo funkcję Szpitala Polowego Czerwonego Krzyża. W 1945 roku budynek dawnego dworca pasażerskiego uległ zniszczeniu; częściowo odbudowany przyjmował następnie transporty z repatriantami. Potem wykorzystywany do ekspedycji towarowej (PKP, PSK)oraz obsługi prywatnych przesyłek kolejowych, w tym w ruchu zagranicznym, obsługiwanym przez ekspozyturę celną (odprawiano tu bagaże osób udających się na emigrację). Obsługę taboru zabezpieczała niewielka parowozownia. Po roku 1995 zamknięty. {{author: MrGl}} {{author: MZM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] |
Wersja z 08:52, 3 lip 2014
DWORZEC BRAMA NIZINNA (początkowo bez nazwy, następnie określany Danzig Leege Tor – Brama Nizinna, ewentualnie Ostbahnhof – Dworzec Wschodni, Güterbahnhof Leege Tor, Gdańsk Południe), przy Thornscherweg 10 (ul. Toruńska). Pierwszy dworzec kolejowy w Gdańsku ( kolej), zbudowany przez Pruską Kolej Wschodnią (Preußische Ostbahn) dla obsługi odnogi (od Tczewa) linii Berlin – Kostrzyń – Krzyż – Piła – Bydgoszcz – Tczew – Królewiec ( kolej). Lokalizację w oddaleniu od centrum wymusiły władze wojskowe, wyrażając zgodę tylko na niewielki wyłom w miejskich fortyfikacjach przy bastionie Żubr (na południe od ul. Toruńskiej), tworząc bramę kolejową z otworami strzelniczymi i wnękami, które w razie konieczności pozwalały na zaryglowanie przejazdu żelaznymi sztabami. Była to stacja końcowa dla pociągów z Tczewa. Zaprojektowany jak dworzec czołowy, w stylu neogotyckim, jako dwupiętrowy budynek z wiatą. Otwarty 5 VIII 1852 roku; wnętrza przebudowano w latach 1871–1872. W 1886 roku uzyskał połączenie tramwajem konnym ( tramwaje) z Targiem Rybnym, w 1884 z dworca poprowadzono bocznicę wzdłuż Spichlerzy, w 1893 bocznicę do Zakładów Mięsnych przy Englischer Damm (ul. Angielska Grobla). Zaprzestał przyjmowania pociągów pasażerskich 1 X 1896; jego funkcję przejął Dworzec Centralny. Obsługiwał odtąd tylko ruch towarowy. Przebudowany podczas I wojny światowej (według projektu z 1913 roku) na biura odpraw towarowych i celnych (Güter- und Zollabfertigungs-Gebäude), pełnił czasowo funkcję Szpitala Polowego Czerwonego Krzyża. W 1945 roku budynek dawnego dworca pasażerskiego uległ zniszczeniu; częściowo odbudowany przyjmował następnie transporty z repatriantami. Potem wykorzystywany do ekspedycji towarowej (PKP, PSK)oraz obsługi prywatnych przesyłek kolejowych, w tym w ruchu zagranicznym, obsługiwanym przez ekspozyturę celną (odprawiano tu bagaże osób udających się na emigrację). Obsługę taboru zabezpieczała niewielka parowozownia. Po roku 1995 zamknięty.
