AFANASJEW ALINA, pisarka, aktorka, scenograf
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ALINA AFANASJEW''' (ur. 27 VI 1930 Wilno), scenograf teatralny i telewizyjny, scenarzystka. Siostra aktora Ryszarda Ronczewskiego. Od 1945 roku w Sopocie. W roku 1961 absolwentka Wydziału Malarstwa gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych ([[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademia Sztuk Pięknych]]). Od roku 1957 żona [[AFANASJEW JERZY | Jerzego Afanasjewa]]. W latach 1959–1965 prowadziła z mężem teatr Cyrk Rodziny Afanasjeff. Autorka około 100 projektów scenograficznych, m.in. scenografii do współreżyserowanej z mężem sztuki ''Dobry wieczór, błaźnie'', opartej na tekście ich obojga, wystawionej 26 III 1962. Realizowała projekty kostiumów i scenografię m.in. do wystawionych w [[OPERA BAŁTYCKA | Państwowej Operze Bałtyckiej]] 2 przedstawień baletowych Juliusza Łuciuka: ''Niobe'' (premiera 20 V 1967) oraz ''Pancernik Potiomkin'' (6 XI 1967), opowieści scenicznej [[JABŁOŃSKI HENRYK HUBERTUS | Henryka Jabłońskiego]] ''Gdańska noc'' (11 XII 1970), opery ''Rita'' Gaetana Donizettiego (8 X 1992). W [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]] była autorką scenografii m.in. do ''Don Juana'' Moliera (premiera 5 II 1969), ''Pana Damazego'' Józefa Blizińskiego (5 III 1983), ''Teatru'' Michela de Ghelderode (30 III 1985). Dla Teatru Muzycznego w Gdyni przygotowała m.in. scenografię do ''Madame Sans-Gêne'' Stefana Kisielewskiego (premiera 23 II 1975; [[MADAME SANS-GÊNE | Madame Sans-Gêne]]), ''Machiavellego'' Jerzego Wasowskiego (13 VII 1975), ''Żołnierza królowej Madagaskaru'' Juliana Tuwima według farsy Stanisława Dobrzańskiego (7 IV 1991). Wyreżyserowała przedstawienie ''Cyrk rodziny Afanasjeff bis'' i opracowała do niego scenografię (premiera w [[MIEJSKI TEATR „MINIATURA” | Teatrze Miniatura]] 19 XI 2004). Członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Ofiar Grudnia 1970 w Gdyni (od 1980). W latach 1990–1996 radna Sopotu, przewodniczyła Komisji Kultury; 1996–2000 pracowała w Sopockiej Galerii Scenografów. Autorka poświęconej mężowi wystawy ''Afanasjew z Sopotu'' (1993) oraz wystawy ''Sybir Pro Memento'' (2000). W 1999 roku otrzymała Medal Wojewody Pomorskiego, w 2008 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Od 1997 roku mieszka w Gdańsku. {{author:JAK}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''ALINA AFANASJEW''' (ur. 27 VI 1930 Wilno), scenograf teatralny i telewizyjny, scenarzystka. Siostra aktora Ryszarda Ronczewskiego. Od 1945 roku w Sopocie. W roku 1961 absolwentka Wydziału Malarstwa gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych ([[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademia Sztuk Pięknych]]). Od roku 1957 żona [[AFANASJEW JERZY | Jerzego Afanasjewa]]. W latach 1959–1965 prowadziła z mężem teatr Cyrk Rodziny Afanasjeff. Autorka około 100 projektów scenograficznych, m.in. scenografii do współreżyserowanej z mężem sztuki ''Dobry wieczór, błaźnie'', opartej na tekście ich obojga, wystawionej 26 III 1962. Realizowała projekty kostiumów i scenografię m.in. do wystawionych w [[OPERA BAŁTYCKA | Państwowej Operze Bałtyckiej]] 2 przedstawień baletowych Juliusza Łuciuka: ''Niobe'' (premiera 20 V 1967) oraz ''Pancernik Potiomkin'' (6 XI 1967), opowieści scenicznej [[JABŁOŃSKI HENRYK HUBERTUS | Henryka Jabłońskiego]] ''Gdańska noc'' (11 XII 1970), opery ''Rita'' Gaetana Donizettiego (8 X 1992). W [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]] była autorką scenografii m.in. do ''Don Juana'' Moliera (premiera 5 II 1969), ''Pana Damazego'' Józefa Blizińskiego (5 III 1983), ''Teatru'' Michela de Ghelderode (30 III 1985). Dla Teatru Muzycznego w Gdyni przygotowała m.in. scenografię do ''Madame Sans-Gêne'' Stefana Kisielewskiego (premiera 23 II 1975; [[MADAME SANS-GÊNE | Madame Sans-Gêne]]), ''Machiavellego'' Jerzego Wasowskiego (13 VII 1975), ''Żołnierza królowej Madagaskaru'' Juliana Tuwima według farsy Stanisława Dobrzańskiego (7 IV 1991). Wyreżyserowała przedstawienie ''Cyrk rodziny Afanasjeff bis'' i opracowała do niego scenografię (premiera w [[MIEJSKI TEATR „MINIATURA” | Teatrze Miniatura]] 19 XI 2004). Członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Ofiar Grudnia 1970 w Gdyni (od 1980). W latach 1990–1996 radna Sopotu, przewodniczyła Komisji Kultury; 1996–2000 pracowała w Sopockiej Galerii Scenografów. Autorka poświęconej mężowi wystawy ''Afanasjew z Sopotu'' (1993) oraz wystawy ''Sybir Pro Memento'' (2000). W 1999 roku otrzymała Medal Wojewody Pomorskiego, w 2008 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Od 1997 roku mieszka w Gdańsku. {{author:JAK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:19, 30 cze 2014
ALINA AFANASJEW (ur. 27 VI 1930 Wilno), scenograf teatralny i telewizyjny, scenarzystka. Siostra aktora Ryszarda Ronczewskiego. Od 1945 roku w Sopocie. W roku 1961 absolwentka Wydziału Malarstwa gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych ( Akademia Sztuk Pięknych). Od roku 1957 żona Jerzego Afanasjewa. W latach 1959–1965 prowadziła z mężem teatr Cyrk Rodziny Afanasjeff. Autorka około 100 projektów scenograficznych, m.in. scenografii do współreżyserowanej z mężem sztuki Dobry wieczór, błaźnie, opartej na tekście ich obojga, wystawionej 26 III 1962. Realizowała projekty kostiumów i scenografię m.in. do wystawionych w Państwowej Operze Bałtyckiej 2 przedstawień baletowych Juliusza Łuciuka: Niobe (premiera 20 V 1967) oraz Pancernik Potiomkin (6 XI 1967), opowieści scenicznej Henryka Jabłońskiego Gdańska noc (11 XII 1970), opery Rita Gaetana Donizettiego (8 X 1992). W Teatrze Wybrzeże była autorką scenografii m.in. do Don Juana Moliera (premiera 5 II 1969), Pana Damazego Józefa Blizińskiego (5 III 1983), Teatru Michela de Ghelderode (30 III 1985). Dla Teatru Muzycznego w Gdyni przygotowała m.in. scenografię do Madame Sans-Gêne Stefana Kisielewskiego (premiera 23 II 1975; Madame Sans-Gêne), Machiavellego Jerzego Wasowskiego (13 VII 1975), Żołnierza królowej Madagaskaru Juliana Tuwima według farsy Stanisława Dobrzańskiego (7 IV 1991). Wyreżyserowała przedstawienie Cyrk rodziny Afanasjeff bis i opracowała do niego scenografię (premiera w Teatrze Miniatura 19 XI 2004). Członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Ofiar Grudnia 1970 w Gdyni (od 1980). W latach 1990–1996 radna Sopotu, przewodniczyła Komisji Kultury; 1996–2000 pracowała w Sopockiej Galerii Scenografów. Autorka poświęconej mężowi wystawy Afanasjew z Sopotu (1993) oraz wystawy Sybir Pro Memento (2000). W 1999 roku otrzymała Medal Wojewody Pomorskiego, w 2008 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Od 1997 roku mieszka w Gdańsku.
