NIEZNALSKI BOGUSŁAW, artysta fotografik
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''BOGUSŁAW NIEZNALSKI''' (ur. 24 V 1948 Sopot), artysta fotografik. W 1968 roku ukończył Technikum Mechaniczne w Gdańsku, w latach 1968–1970 student wieczorowy Politechniki Gdańskiej (PG). Pracownik naukowo-techniczny PG w latach 1968–1970 i 1975–1990 oraz Instytutu Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk (PAN) w latach 1970–1975. W okresie 1974–1990 działał w Gdańskim Towarzystwie Fotograficznym (GTF). Od 1977 do 1981 roku był wiceprezesem, a od 1981 do 1988 prezesem GTF. Należał do Międzynarodowej Federacji Artystów Fotografików z siedzibą w Szwajcarii, w której w 1987 otrzymał honorowy tytuł Artista Fédération Internationale de l’Art Photographique (AFIAP). Od roku 1988 jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach siedemdziesiątych zajmował się fotografią społecznie zaangażowaną. Od 16 VIII 1980 roku był wśród robotników strajkujących w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]]. Wykonał obszerną dokumentację strajku. Po powstaniu [[SOLIDARNOŚĆ | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]] dokumentował na zdjęciach bieżące wydarzenia związane z jego działalnością oraz z życiem społeczno-politycznym w Polsce (m.in. budowę [[POMNIK POLEGŁYCH STOCZNIOWCÓW | pomnika Poległych Stoczniowców]]). W styczniu 1981 jako fotograf towarzyszył delegacji Solidarności do Włoch i Watykanu na spotkanie z papieżem Janem Pawłem II. We wrześniu 1981 roku współorganizował (a następnie tam pracował) Biuro Informacji Prasowej Solidarności na potrzeby I Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” w Gdańsku.<br /><br /> | + | '''BOGUSŁAW NIEZNALSKI''' (ur. 24 V 1948 Sopot), artysta fotografik. W 1968 roku ukończył Technikum Mechaniczne w Gdańsku, w latach 1968–1970 student wieczorowy Politechniki Gdańskiej (PG). Pracownik naukowo-techniczny PG w latach 1968–1970 i 1975–1990 oraz Instytutu Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk (PAN) w latach 1970–1975. W okresie 1974–1990 działał w Gdańskim Towarzystwie Fotograficznym (GTF). Od 1977 do 1981 roku był wiceprezesem, a od 1981 do 1988 prezesem GTF. Należał do Międzynarodowej Federacji Artystów Fotografików z siedzibą w Szwajcarii, w której w 1987 otrzymał honorowy tytuł Artista Fédération Internationale de l’Art Photographique (AFIAP). Od roku 1988 jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach siedemdziesiątych zajmował się fotografią społecznie zaangażowaną. Od 16 VIII 1980 roku był wśród robotników strajkujących w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]]. Wykonał obszerną dokumentację strajku. Po powstaniu [[SOLIDARNOŚĆ | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]] dokumentował na zdjęciach bieżące wydarzenia związane z jego działalnością oraz z życiem społeczno-politycznym w Polsce (m.in. budowę [[POMNIK POLEGŁYCH STOCZNIOWCÓW 1970 | pomnika Poległych Stoczniowców]]). W styczniu 1981 jako fotograf towarzyszył delegacji Solidarności do Włoch i Watykanu na spotkanie z papieżem Janem Pawłem II. We wrześniu 1981 roku współorganizował (a następnie tam pracował) Biuro Informacji Prasowej Solidarności na potrzeby I Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” w Gdańsku.<br /><br /> |
Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej, był na ulicach Gdańska, fotografował starcia ze Zmotoryzowanymi Odwodami Milicji Obywatelskiej (ZOMO). Przez kolejne miesiące i lata uczestniczył z aparatem fotograficznym w wielu wystąpieniach patriotycznych w mieście. 13 marca 1983 roku w czasie dokumentowania kolejnej manifestacji pod pomnikiem Poległych Stoczniowców został aresztowany, przesłuchiwano go w Urzędzie Bezpieczeństwa (zob. [[URZĄD BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO I SŁUŻBA BEZPIECZEŃSTWA | Urząd Bezpieczeństwa Publicznego i Służba Bezpieczeństwa]]); fotografie z tej manifestacji przepadły. W czasie robienia zdjęć manifestacji 1 V 1989 roku został pobity przez ZOMO. W latach 1991–1995 był fotoreporterem [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]]. Jego dwujęzyczny biogram zamieszczono w ''Photographers Encyclopaedia International, 1839 to the Present'' (1985). Fotografie Nieznalskiego znajdują się w zbiorach m.in. Centre Georges Pompidou w Paryżu, Biblioteki Watykańskiej, Biblioteki Gdańskiej PAN, Narodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku, Krajowej Komisji NSZZ „Solidarność” w Gdańsku, Instytutu Pamięci Narodowej, [[EUROPEJSKIE CENTRUM SOLIDARNOŚCI (ECS) | Europejskiego Centrum Solidarności]] w Gdańsku, Ośrodka KARTA w Warszawie, a także w prywatnych kolekcjach. Fotografie prezentował na ponad 200 wystawach w kraju i za granicą; były to m.in. ''Drogi do wolności'' w Gdańsku (2000), ''Brama do wolności'' w Stoczni Gdańskiej (2010), ''Fenomen Solidarności'' w Wilson Center w Waszyngtonie (2011), a także wystawa plenerowa ''W przededniu wielkiej zmiany'' w centrum Gdańska (2013). Jego zdjęcia ukazywały się w zagranicznych publikacjach, m.in. w „The Observer”, ''Gdańsk 1980 Pictures from a Strike'' (1981), ''Solidarność: Gdańsk elokuussa 1980'' (1981); ogółem zamieszczone zostały w ponad 200 publikacjach i książkach. Nieznalski jest współautorem albumów, m.in. ''Pomnik'', ''Gdański Sierpień ’80'' (2010), ''Stan wojenny na Pomorzu Nadwiślańskim 1981–1984'' (2012). W 1992 roku założył Oficynę Wydawniczą „POMORZE”, w której na podstawie własnych zdjęć wydał ponad 7000 różnych widokówek z podobiznami wielu polskich miejscowości, z czego około 800 dotyczy Gdańska. Jest laureatem licznych nagród w prestiżowych konkursach fotograficznych, w tym 12 Grand Prix. Za swoją pracę w roku 2000 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]). W 2005 roku Krajowa Komisja NSZZ „Solidarność” przyznała mu Medal 25-lecia Solidarności. W 2008 otrzymał od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski {{author: LKB}} [[Category: Encyklopedia]] | Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej, był na ulicach Gdańska, fotografował starcia ze Zmotoryzowanymi Odwodami Milicji Obywatelskiej (ZOMO). Przez kolejne miesiące i lata uczestniczył z aparatem fotograficznym w wielu wystąpieniach patriotycznych w mieście. 13 marca 1983 roku w czasie dokumentowania kolejnej manifestacji pod pomnikiem Poległych Stoczniowców został aresztowany, przesłuchiwano go w Urzędzie Bezpieczeństwa (zob. [[URZĄD BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO I SŁUŻBA BEZPIECZEŃSTWA | Urząd Bezpieczeństwa Publicznego i Służba Bezpieczeństwa]]); fotografie z tej manifestacji przepadły. W czasie robienia zdjęć manifestacji 1 V 1989 roku został pobity przez ZOMO. W latach 1991–1995 był fotoreporterem [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]]. Jego dwujęzyczny biogram zamieszczono w ''Photographers Encyclopaedia International, 1839 to the Present'' (1985). Fotografie Nieznalskiego znajdują się w zbiorach m.in. Centre Georges Pompidou w Paryżu, Biblioteki Watykańskiej, Biblioteki Gdańskiej PAN, Narodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku, Krajowej Komisji NSZZ „Solidarność” w Gdańsku, Instytutu Pamięci Narodowej, [[EUROPEJSKIE CENTRUM SOLIDARNOŚCI (ECS) | Europejskiego Centrum Solidarności]] w Gdańsku, Ośrodka KARTA w Warszawie, a także w prywatnych kolekcjach. Fotografie prezentował na ponad 200 wystawach w kraju i za granicą; były to m.in. ''Drogi do wolności'' w Gdańsku (2000), ''Brama do wolności'' w Stoczni Gdańskiej (2010), ''Fenomen Solidarności'' w Wilson Center w Waszyngtonie (2011), a także wystawa plenerowa ''W przededniu wielkiej zmiany'' w centrum Gdańska (2013). Jego zdjęcia ukazywały się w zagranicznych publikacjach, m.in. w „The Observer”, ''Gdańsk 1980 Pictures from a Strike'' (1981), ''Solidarność: Gdańsk elokuussa 1980'' (1981); ogółem zamieszczone zostały w ponad 200 publikacjach i książkach. Nieznalski jest współautorem albumów, m.in. ''Pomnik'', ''Gdański Sierpień ’80'' (2010), ''Stan wojenny na Pomorzu Nadwiślańskim 1981–1984'' (2012). W 1992 roku założył Oficynę Wydawniczą „POMORZE”, w której na podstawie własnych zdjęć wydał ponad 7000 różnych widokówek z podobiznami wielu polskich miejscowości, z czego około 800 dotyczy Gdańska. Jest laureatem licznych nagród w prestiżowych konkursach fotograficznych, w tym 12 Grand Prix. Za swoją pracę w roku 2000 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]). W 2005 roku Krajowa Komisja NSZZ „Solidarność” przyznała mu Medal 25-lecia Solidarności. W 2008 otrzymał od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski {{author: LKB}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:58, 24 cze 2014
BOGUSŁAW NIEZNALSKI (ur. 24 V 1948 Sopot), artysta fotografik. W 1968 roku ukończył Technikum Mechaniczne w Gdańsku, w latach 1968–1970 student wieczorowy Politechniki Gdańskiej (PG). Pracownik naukowo-techniczny PG w latach 1968–1970 i 1975–1990 oraz Instytutu Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk (PAN) w latach 1970–1975. W okresie 1974–1990 działał w Gdańskim Towarzystwie Fotograficznym (GTF). Od 1977 do 1981 roku był wiceprezesem, a od 1981 do 1988 prezesem GTF. Należał do Międzynarodowej Federacji Artystów Fotografików z siedzibą w Szwajcarii, w której w 1987 otrzymał honorowy tytuł Artista Fédération Internationale de l’Art Photographique (AFIAP). Od roku 1988 jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach siedemdziesiątych zajmował się fotografią społecznie zaangażowaną. Od 16 VIII 1980 roku był wśród robotników strajkujących w Stoczni Gdańskiej. Wykonał obszerną dokumentację strajku. Po powstaniu Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” dokumentował na zdjęciach bieżące wydarzenia związane z jego działalnością oraz z życiem społeczno-politycznym w Polsce (m.in. budowę pomnika Poległych Stoczniowców). W styczniu 1981 jako fotograf towarzyszył delegacji Solidarności do Włoch i Watykanu na spotkanie z papieżem Janem Pawłem II. We wrześniu 1981 roku współorganizował (a następnie tam pracował) Biuro Informacji Prasowej Solidarności na potrzeby I Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” w Gdańsku.
Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej, był na ulicach Gdańska, fotografował starcia ze Zmotoryzowanymi Odwodami Milicji Obywatelskiej (ZOMO). Przez kolejne miesiące i lata uczestniczył z aparatem fotograficznym w wielu wystąpieniach patriotycznych w mieście. 13 marca 1983 roku w czasie dokumentowania kolejnej manifestacji pod pomnikiem Poległych Stoczniowców został aresztowany, przesłuchiwano go w Urzędzie Bezpieczeństwa (zob. Urząd Bezpieczeństwa Publicznego i Służba Bezpieczeństwa); fotografie z tej manifestacji przepadły. W czasie robienia zdjęć manifestacji 1 V 1989 roku został pobity przez ZOMO. W latach 1991–1995 był fotoreporterem „Dziennika Bałtyckiego”. Jego dwujęzyczny biogram zamieszczono w Photographers Encyclopaedia International, 1839 to the Present (1985). Fotografie Nieznalskiego znajdują się w zbiorach m.in. Centre Georges Pompidou w Paryżu, Biblioteki Watykańskiej, Biblioteki Gdańskiej PAN, Narodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku, Krajowej Komisji NSZZ „Solidarność” w Gdańsku, Instytutu Pamięci Narodowej, Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku, Ośrodka KARTA w Warszawie, a także w prywatnych kolekcjach. Fotografie prezentował na ponad 200 wystawach w kraju i za granicą; były to m.in. Drogi do wolności w Gdańsku (2000), Brama do wolności w Stoczni Gdańskiej (2010), Fenomen Solidarności w Wilson Center w Waszyngtonie (2011), a także wystawa plenerowa W przededniu wielkiej zmiany w centrum Gdańska (2013). Jego zdjęcia ukazywały się w zagranicznych publikacjach, m.in. w „The Observer”, Gdańsk 1980 Pictures from a Strike (1981), Solidarność: Gdańsk elokuussa 1980 (1981); ogółem zamieszczone zostały w ponad 200 publikacjach i książkach. Nieznalski jest współautorem albumów, m.in. Pomnik, Gdański Sierpień ’80 (2010), Stan wojenny na Pomorzu Nadwiślańskim 1981–1984 (2012). W 1992 roku założył Oficynę Wydawniczą „POMORZE”, w której na podstawie własnych zdjęć wydał ponad 7000 różnych widokówek z podobiznami wielu polskich miejscowości, z czego około 800 dotyczy Gdańska. Jest laureatem licznych nagród w prestiżowych konkursach fotograficznych, w tym 12 Grand Prix. Za swoją pracę w roku 2000 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska ( nagrody miasta Gdańska). W 2005 roku Krajowa Komisja NSZZ „Solidarność” przyznała mu Medal 25-lecia Solidarności. W 2008 otrzymał od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski