JEZIORO KARAŚ
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JEZIORO KARAŚ''', w | + | '''JEZIORO KARAŚ''', w [[REZERWATY PRZYRODY | rezerwacie przyrody]] Ptasi Raj. Nazwę zawdzięcza jednemu z gatunków występujących tu ryb. Zanikające (zarastające szuwarami trzcinowymi), wydzieliło się z [[JEZIORO PTASI RAJ | jeziora Ptasi Raj]] prawdopodobnie w 1. połowie XX wieku jako efekt zjawiska lądowienia, jeszcze w początku XX wieku miało z nim połączenie. Obecnie połączone powierzchniowo z Ptasim Rajem systemem kanałów melioracyjnych o łącznej długości 1630 m i średniej szerokości 0,5 m. Powierzchnia wynosi 8,8 ha, głębokość średnia i maksymalna odpowiednio 0,7 i 2,5 m, objętość 60,5 tysięcy m³. Wydziela się w nim dwa akweny: zachodni i wschodni. Pierwszy, odznaczający się powierzchnią na poziomie około 70% całkowitej powierzchni zbiornika, charakteryzuje się niewielkimi głębokościami, nieprzekraczającymi 1,1 m. Układ izobat jest wyrównany. Drugi akwen ma wyraźnie podłużny kształt i zajmuje około 30% całkowitej powierzchni. Układ izobat jest zagęszczony i właściwie niemal u samego brzegu osiąga swoją maksymalną głębokość, tj. 2,5 m. Granicę między akwenami stanowi wyraźne przewężenie w kształcie jeziora, gdzie głębokości wynoszą około 60 cm. Płyciznę porastają trzciny, szczególnie w okresie letnim, przez co zauważalna jest linia dzieląca zbiorniki. Kwestią czasu wydaje się rozczłonkowanie jeziora na dwa odrębne akweny. {{author: RC}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 12:55, 20 cze 2014
JEZIORO KARAŚ, w rezerwacie przyrody Ptasi Raj. Nazwę zawdzięcza jednemu z gatunków występujących tu ryb. Zanikające (zarastające szuwarami trzcinowymi), wydzieliło się z jeziora Ptasi Raj prawdopodobnie w 1. połowie XX wieku jako efekt zjawiska lądowienia, jeszcze w początku XX wieku miało z nim połączenie. Obecnie połączone powierzchniowo z Ptasim Rajem systemem kanałów melioracyjnych o łącznej długości 1630 m i średniej szerokości 0,5 m. Powierzchnia wynosi 8,8 ha, głębokość średnia i maksymalna odpowiednio 0,7 i 2,5 m, objętość 60,5 tysięcy m³. Wydziela się w nim dwa akweny: zachodni i wschodni. Pierwszy, odznaczający się powierzchnią na poziomie około 70% całkowitej powierzchni zbiornika, charakteryzuje się niewielkimi głębokościami, nieprzekraczającymi 1,1 m. Układ izobat jest wyrównany. Drugi akwen ma wyraźnie podłużny kształt i zajmuje około 30% całkowitej powierzchni. Układ izobat jest zagęszczony i właściwie niemal u samego brzegu osiąga swoją maksymalną głębokość, tj. 2,5 m. Granicę między akwenami stanowi wyraźne przewężenie w kształcie jeziora, gdzie głębokości wynoszą około 60 cm. Płyciznę porastają trzciny, szczególnie w okresie letnim, przez co zauważalna jest linia dzieląca zbiorniki. Kwestią czasu wydaje się rozczłonkowanie jeziora na dwa odrębne akweny.
