OKOŃSKI ZBIGNIEW WOJCIECH, radny, minister
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: | + | [[File:Okoński Zbigniew.JPG|thumb|Zbigniew Okoński]] |
| + | |||
'''ZBIGNIEW WOJCIECH OKOŃSKI''' (ur. 12 II 1949 Gdańsk), ekonomista, polityk. Absolwent studiów ekonomicznych na Uniwersytecie Gdańskim, także inżynierskich (rybołówstwo morskie) Akademii Rolniczej w Szczecinie. W latach 1973–1987 pracował w [[NAVIMOR | PHZ Navimor]], w roku 1988 dyrektor handlowy norweskiej firmy Vico A.S., w 1990 dyrektor firmy Comfort SA w Gdańsku. Od lutego do grudnia 1991 w rządzie premiera [[BIELECKI JAN KRZYSZTOF | Jana Krzysztofa Bieleckiego]] podsekretarz stanu i zastępca ministra w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. W okresie 1992–1994 I zastępca ministra w tym ministerstwie (odpowiedzialny za stosunki z krajami byłego ZSRR i Dalekiego Wschodu), jednocześnie prezes Rady Nadzorczej Państwowej Agencji Inwestycji Zagranicznych SA i prezes Rady Nadzorczej Banku Rozwoju Eksportu SA, w roku 1992 również dyrektor handlowy w przedsiębiorstwie B&T International. Od 1 marca do 22 grudnia 1995 minister obrony narodowej, podał się do dymisji na dzień przed zaprzysiężeniem na prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego. W latach 1996–1997 doradca dyrektora generalnego, następnie dyrektor do spraw koordynacji handlowych i członek zarządu Elektrimu SA. W roku 1998 członek zarządu i zastępca dyrektora generalnego spółki Elektrim-Volt SA. Od 1998 również wiceprezes Prokom Investments SA (odpowiadał za sektor nieruchomości, współautor projektu Miasteczko Wilanów), a od 2001 prezes zarządu Fundacji Ryszarda Krazue. Od 2007 roku prezes zarządu grupy deweloperskiej Robyg SA. w 2011 został prezesem zarządu Polskiego Związku Firm Deweloperskich. W tym samym roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; w gronie osób zasłużonych dla przemian ustrojowych w Polsce. {{author:RED}} [[Category: Encyklopedia]] | '''ZBIGNIEW WOJCIECH OKOŃSKI''' (ur. 12 II 1949 Gdańsk), ekonomista, polityk. Absolwent studiów ekonomicznych na Uniwersytecie Gdańskim, także inżynierskich (rybołówstwo morskie) Akademii Rolniczej w Szczecinie. W latach 1973–1987 pracował w [[NAVIMOR | PHZ Navimor]], w roku 1988 dyrektor handlowy norweskiej firmy Vico A.S., w 1990 dyrektor firmy Comfort SA w Gdańsku. Od lutego do grudnia 1991 w rządzie premiera [[BIELECKI JAN KRZYSZTOF | Jana Krzysztofa Bieleckiego]] podsekretarz stanu i zastępca ministra w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. W okresie 1992–1994 I zastępca ministra w tym ministerstwie (odpowiedzialny za stosunki z krajami byłego ZSRR i Dalekiego Wschodu), jednocześnie prezes Rady Nadzorczej Państwowej Agencji Inwestycji Zagranicznych SA i prezes Rady Nadzorczej Banku Rozwoju Eksportu SA, w roku 1992 również dyrektor handlowy w przedsiębiorstwie B&T International. Od 1 marca do 22 grudnia 1995 minister obrony narodowej, podał się do dymisji na dzień przed zaprzysiężeniem na prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego. W latach 1996–1997 doradca dyrektora generalnego, następnie dyrektor do spraw koordynacji handlowych i członek zarządu Elektrimu SA. W roku 1998 członek zarządu i zastępca dyrektora generalnego spółki Elektrim-Volt SA. Od 1998 również wiceprezes Prokom Investments SA (odpowiadał za sektor nieruchomości, współautor projektu Miasteczko Wilanów), a od 2001 prezes zarządu Fundacji Ryszarda Krazue. Od 2007 roku prezes zarządu grupy deweloperskiej Robyg SA. w 2011 został prezesem zarządu Polskiego Związku Firm Deweloperskich. W tym samym roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; w gronie osób zasłużonych dla przemian ustrojowych w Polsce. {{author:RED}} [[Category: Encyklopedia]] | ||
Wersja z 07:02, 19 cze 2014
ZBIGNIEW WOJCIECH OKOŃSKI (ur. 12 II 1949 Gdańsk), ekonomista, polityk. Absolwent studiów ekonomicznych na Uniwersytecie Gdańskim, także inżynierskich (rybołówstwo morskie) Akademii Rolniczej w Szczecinie. W latach 1973–1987 pracował w PHZ Navimor, w roku 1988 dyrektor handlowy norweskiej firmy Vico A.S., w 1990 dyrektor firmy Comfort SA w Gdańsku. Od lutego do grudnia 1991 w rządzie premiera Jana Krzysztofa Bieleckiego podsekretarz stanu i zastępca ministra w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. W okresie 1992–1994 I zastępca ministra w tym ministerstwie (odpowiedzialny za stosunki z krajami byłego ZSRR i Dalekiego Wschodu), jednocześnie prezes Rady Nadzorczej Państwowej Agencji Inwestycji Zagranicznych SA i prezes Rady Nadzorczej Banku Rozwoju Eksportu SA, w roku 1992 również dyrektor handlowy w przedsiębiorstwie B&T International. Od 1 marca do 22 grudnia 1995 minister obrony narodowej, podał się do dymisji na dzień przed zaprzysiężeniem na prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego. W latach 1996–1997 doradca dyrektora generalnego, następnie dyrektor do spraw koordynacji handlowych i członek zarządu Elektrimu SA. W roku 1998 członek zarządu i zastępca dyrektora generalnego spółki Elektrim-Volt SA. Od 1998 również wiceprezes Prokom Investments SA (odpowiadał za sektor nieruchomości, współautor projektu Miasteczko Wilanów), a od 2001 prezes zarządu Fundacji Ryszarda Krazue. Od 2007 roku prezes zarządu grupy deweloperskiej Robyg SA. w 2011 został prezesem zarządu Polskiego Związku Firm Deweloperskich. W tym samym roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; w gronie osób zasłużonych dla przemian ustrojowych w Polsce.
