GLUMMERT JOHANN DANIEL, pisarz, kompozytor
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JOHANN DANIEL GLUMMERT''' (ochrzczony 29 III 1734 Gdańsk – 8 X 1788 Gdańsk), pisarz, klawesynista, kompozytor, organizator koncertów. Od 11 IX 1742 uczęszczał do | + | '''JOHANN DANIEL GLUMMERT''' (ochrzczony 29 III 1734 Gdańsk – 8 X 1788 Gdańsk), pisarz, klawesynista, kompozytor, organizator koncertów. Od 11 IX 1742 uczęszczał do [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]; muzyki uczył się u [[GRONAU DANIEL MAGNUS | Daniela Magnusa Gronaua]] i [[DU GRAIN JEAN JEREMIAS | Jeana Jeremiasa du Graina]]. W latach 1756–1758 pisarz kancelaryjny u księcia Fryderyka Michała Czartoryskiego w Wołczynie, 1758–1762 sekretarz i bibliotekarz Stanisława Augusta Poniatowskiego w Warszawie. Od 1763 w Gdańsku jako notariusz królewski i pisarz kancelaryjny [[URZĄD WAŁOWY | Urzędu Wałowego]]. Autor ód, m.in. na śmierć księżnej Konstancji Czartoryskiej (''Ode auf den Tod der Castellanin von Krakau, geb. Fürstin Czartoriska'', Warszawa 1759) i o uprowadzeniu króla polskiego przez konfederatów barskich w 1771 roku (''Der dritte November'', Gdańsk 1771), sztuk teatralnych, m.in. komedii ''Das bestimmte Paar'' (Gdańsk i Lipsk 1766). Grał na klawesynie, komponował i organizował cykle koncertów, m.in. zimą 1781/1782 w winiarni Petera Klotha przy Langgasse 57 (ul. Długa), których program opublikował w broszurze ''Briefwechsel über Danziger Musik und Musiker'' (Berlin 1785), będącej polemiką z krytykującą gdańskich muzyków broszurą ''Über Danziger Musik und Musiker'' Johanna Gottfrieda Hingelberga (Elbląg 1785). Od 1769 członek loży masońskiej Zu den drei Bleiwagen ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 15:49, 17 cze 2014
JOHANN DANIEL GLUMMERT (ochrzczony 29 III 1734 Gdańsk – 8 X 1788 Gdańsk), pisarz, klawesynista, kompozytor, organizator koncertów. Od 11 IX 1742 uczęszczał do Gimnazjum Akademickiego; muzyki uczył się u Daniela Magnusa Gronaua i Jeana Jeremiasa du Graina. W latach 1756–1758 pisarz kancelaryjny u księcia Fryderyka Michała Czartoryskiego w Wołczynie, 1758–1762 sekretarz i bibliotekarz Stanisława Augusta Poniatowskiego w Warszawie. Od 1763 w Gdańsku jako notariusz królewski i pisarz kancelaryjny Urzędu Wałowego. Autor ód, m.in. na śmierć księżnej Konstancji Czartoryskiej (Ode auf den Tod der Castellanin von Krakau, geb. Fürstin Czartoriska, Warszawa 1759) i o uprowadzeniu króla polskiego przez konfederatów barskich w 1771 roku (Der dritte November, Gdańsk 1771), sztuk teatralnych, m.in. komedii Das bestimmte Paar (Gdańsk i Lipsk 1766). Grał na klawesynie, komponował i organizował cykle koncertów, m.in. zimą 1781/1782 w winiarni Petera Klotha przy Langgasse 57 (ul. Długa), których program opublikował w broszurze Briefwechsel über Danziger Musik und Musiker (Berlin 1785), będącej polemiką z krytykującą gdańskich muzyków broszurą Über Danziger Musik und Musiker Johanna Gottfrieda Hingelberga (Elbląg 1785). Od 1769 członek loży masońskiej Zu den drei Bleiwagen ( wolnomularstwo).
