FÖRSTER CASPER jr, muzyk, śpiewak
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''CASPER FÖRSTER jr''' (chrzest 22 II 1616 Gdańsk – pochowany 1 III 1673 Oliwa), muzyk. Syn | + | '''CASPER FÖRSTER jr''' (chrzest 22 II 1616 Gdańsk – pochowany 1 III 1673 Oliwa), muzyk. Syn [[FÖRSTER CASPER sen. | Caspra Förstera]], brat księgarza Georga ([[KSIĘGARSTWO | księgarstwo]]). Jako chłopiec śpiewał w kapeli [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP). W latach 1633–1636 uczył się w rzymskim Collegium Germanicum. W okresie 1637–1651 śpiewak kapeli królewskiej w Warszawie, a 1652–1655 i 1661–1667 kapelmistrz na dworze Fryderyka III w Kopenhadze. W latach 1555–1557 kapelmistrz w kościele NMP. W 1657 roku wyjechał do Włoch, brał udział w wojnie Wenecji z Turcją; odznaczony za waleczność Orderem św. Marka. Ostatnie pięć lat życia spędził w Oliwie. Zachowało się ponad 40 jego rękopiśmiennych kompozycji wokalno-instrumentalnych i 7 sonat instrumentalnych, przechowywanych w bibliotece uniwersytetu w Uppsali, a pojedyncze kopie w bibliotece Berlina i Drezna. Jego twórczość świadczy o adaptowaniu nowych ówcześnie wzorów włoskich, stanowiąc wkład w ich propagowanie. {{author: DS}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 22:34, 11 cze 2014
CASPER FÖRSTER jr (chrzest 22 II 1616 Gdańsk – pochowany 1 III 1673 Oliwa), muzyk. Syn Caspra Förstera, brat księgarza Georga ( księgarstwo). Jako chłopiec śpiewał w kapeli kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP). W latach 1633–1636 uczył się w rzymskim Collegium Germanicum. W okresie 1637–1651 śpiewak kapeli królewskiej w Warszawie, a 1652–1655 i 1661–1667 kapelmistrz na dworze Fryderyka III w Kopenhadze. W latach 1555–1557 kapelmistrz w kościele NMP. W 1657 roku wyjechał do Włoch, brał udział w wojnie Wenecji z Turcją; odznaczony za waleczność Orderem św. Marka. Ostatnie pięć lat życia spędził w Oliwie. Zachowało się ponad 40 jego rękopiśmiennych kompozycji wokalno-instrumentalnych i 7 sonat instrumentalnych, przechowywanych w bibliotece uniwersytetu w Uppsali, a pojedyncze kopie w bibliotece Berlina i Drezna. Jego twórczość świadczy o adaptowaniu nowych ówcześnie wzorów włoskich, stanowiąc wkład w ich propagowanie.
