FORSTER ALBERT MARIA, gauleiter Gdańska
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Forster Albert Maria.JPG|thumb|Albert Maria Forster]] | [[File:Forster Albert Maria.JPG|thumb|Albert Maria Forster]] | ||
| − | '''ALBERT MARIA FORSTER''' (26 VII 1902 Fürth, Bawaria – przypuszczalnie 28 II 1952 w więzieniu na Mokotowie, Warszawa), działacz polityczny. W latach 1912–1920 uczeń gimnazjum humanistycznego; naukę przerwał po 6 klasach; pracownik bankowy, w okresie 1924–1928 bezrobotny. Od 1923 roku członek NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) i SA, od września 1930 roku poseł do Reichstagu z terenu Frankonii. 15 X 1930 mianowany gdańskim gauleiterem (szefem okręgu NSDAP), w Gdańsku od 24 października. Nadał gdańskiemu NSDAP większą dynamikę, przyczynił się w maju 1933 roku do zdobycia przez nią ponad 50% miejsc w | + | '''ALBERT MARIA FORSTER''' (26 VII 1902 Fürth, Bawaria – przypuszczalnie 28 II 1952 w więzieniu na Mokotowie, Warszawa), działacz polityczny. W latach 1912–1920 uczeń gimnazjum humanistycznego; naukę przerwał po 6 klasach; pracownik bankowy, w okresie 1924–1928 bezrobotny. Od 1923 roku członek NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) i SA, od września 1930 roku poseł do Reichstagu z terenu Frankonii. 15 X 1930 mianowany gdańskim gauleiterem (szefem okręgu NSDAP), w Gdańsku od 24 października. Nadał gdańskiemu NSDAP większą dynamikę, przyczynił się w maju 1933 roku do zdobycia przez nią ponad 50% miejsc w [[VOLKSTAG | Volkstagu]]; założył [[DER DANZIGER VORPOSTEN | „Danziger Vorposten”]]. 14 VII 1933 nadano mu [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowe obywatelstwo miasta]]. Zwalczał partie opozycyjne, doprowadził do dymisji prezydenta [[RAUSCHNING HERMANN | Hermanna Rauschninga]]. Zwolennik przyłączenia [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] do Niemiec; od 4 VI 1939 honorowy obywatel Sopotu. 23 VIII 1939 Senat Gdańska ogłosił go głową państwa, co stanowiło złamanie gdańskiej konstytucji. 26 X 1939, w nowo utworzonej prowincji [[OKRĘG RZESZY GDAŃSK-PRUSY ZACHODNIE | Okręg Rzeszy Gdańsk Prusy-Zachodnie]], został gauleiterem i namiestnikiem Rzeszy. Wobec ludności polskiej prowadził bezwzględną politykę eksterminacyjną ([[OBÓZ STUTTHOF | obóz Stutthof]]). W 1945 roku zbiegł na Zachód; zatrzymany w sierpniu 1946, wydany władzom polskim. W publicznym procesie w Gdańsku ([[OPERA BAŁTYCKA | Państwowa Opera Bałtycka. Budynek]]) 5–29 IV 1948 roku skazany przez Najwyższy Trybunał Narodowy za zbrodnie ludobójstwa i przestępstwa wojenne na karę śmierci ([[KARA ŚMIERCI W GDAŃSKU 1945–1987 | kara śmierci w Gdańsku 1945–1987]]). Motywy odwlekania jego egzekucji nie są jednoznacznie wyjaśnione. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 22:32, 11 cze 2014
ALBERT MARIA FORSTER (26 VII 1902 Fürth, Bawaria – przypuszczalnie 28 II 1952 w więzieniu na Mokotowie, Warszawa), działacz polityczny. W latach 1912–1920 uczeń gimnazjum humanistycznego; naukę przerwał po 6 klasach; pracownik bankowy, w okresie 1924–1928 bezrobotny. Od 1923 roku członek NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) i SA, od września 1930 roku poseł do Reichstagu z terenu Frankonii. 15 X 1930 mianowany gdańskim gauleiterem (szefem okręgu NSDAP), w Gdańsku od 24 października. Nadał gdańskiemu NSDAP większą dynamikę, przyczynił się w maju 1933 roku do zdobycia przez nią ponad 50% miejsc w Volkstagu; założył „Danziger Vorposten”. 14 VII 1933 nadano mu honorowe obywatelstwo miasta. Zwalczał partie opozycyjne, doprowadził do dymisji prezydenta Hermanna Rauschninga. Zwolennik przyłączenia II Wolnego Miasta Gdańska do Niemiec; od 4 VI 1939 honorowy obywatel Sopotu. 23 VIII 1939 Senat Gdańska ogłosił go głową państwa, co stanowiło złamanie gdańskiej konstytucji. 26 X 1939, w nowo utworzonej prowincji Okręg Rzeszy Gdańsk Prusy-Zachodnie, został gauleiterem i namiestnikiem Rzeszy. Wobec ludności polskiej prowadził bezwzględną politykę eksterminacyjną ( obóz Stutthof). W 1945 roku zbiegł na Zachód; zatrzymany w sierpniu 1946, wydany władzom polskim. W publicznym procesie w Gdańsku ( Państwowa Opera Bałtycka. Budynek) 5–29 IV 1948 roku skazany przez Najwyższy Trybunał Narodowy za zbrodnie ludobójstwa i przestępstwa wojenne na karę śmierci ( kara śmierci w Gdańsku 1945–1987). Motywy odwlekania jego egzekucji nie są jednoznacznie wyjaśnione.
