BRAMA CHLEBNICKA

'''BRAMA CHLEBNICKA''', wodna, zamykająca od strony [[MOTŁAWA | Motławy]] obecną [[CHLEBNIKCA, | ul. Chlebnicką]], trzykondygnacyjna, ceglana, na planie wydłużonego prostokąta o rzucie około 25,5 × 7,5 m, ustawiona wzdłuż linii nabrzeża i zamykająca wylot ulicy. Istniała już w 2. połowie XIV wieku, o czym świadczy zachowany nad przejazdem (od strony Motławy) herb Gdańska w postaci sprzed roku 1457: 2 krzyże na tarczy, bez dodanej korony, oraz prosty profil kształtek wieżyczki północnej. Od strony ul. Chlebnickiej, nad przejazdem, umieszczono znak, interpretowany jako lilia ([[SOBIESŁAWICE | Sobiesławice]]). Stąd w XV wieku zwana była również Lilia. W obecnej formie pochodzi z początku 2. połowy XV wieku, po przebudowie nadano jej formę gotyckiej architektury flamandzkiej. W osi bramy umieszczony jest ujęty ostrołukowymi kamiennymi obrzeżami przejazd o szerokości około 5,5 m. Obrzeża, podobnie jak tarcze herbowe, to najprawdopodobniej pozostałości pierwotnej bramy. Obie elewacje są rozczłonkowane wysokimi blendami (płytkimi wnękami w murze), zamkniętymi od góry podwójnym ostrołukiem. Krawędzie blend wykonane z profilowanej cegły. Ściany zwieńczone są profilowanym ceglanym gzymsem. Całość nakrywa dwuspadowy dach o kalenicy biegnącej równolegle do Motławy. Nad przejazdami znajdują się schodkowe szczyty zwieńczone krenelażem i także podzielone, tym razem pojedynczymi, ostrołukowymi blendami. Od strony Motławy miała pierwotnie 2 ośmiokątne smukłe wieżyczki, na których wznosiły się strzeliste iglice. Obecnie zachowała się jedynie wieżyczka północna, nakryta niskim stożkowym daszkiem. Rok 1945 przetrwała w stosunkowo dobrym stanie, wypaleniu uległy jedynie mury obwodowe, wnętrze i dach. Odbudowana w latach 1959–1961 jako budynek mieszkalny, dzięki czemu zachowała kształt znany z dawnych fotografii. {{author: GS}} [[Category: Encyklopedia]]