PAHL CONSTANTIN, burmistrz Gdańska
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''CONSTANTIN PAHL''' (początek października 1632 Gdańsk – 5 IX 1691 Gdańsk), burmistrz. Syn | + | '''CONSTANTIN PAHL''' (początek października 1632 Gdańsk – 5 IX 1691 Gdańsk), burmistrz. Syn [[PAHL NICOLAUS | Nicolausa Pahla]]. W 1644 roku i ponownie w 1651 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], następnie studiował na uniwersytecie w Rostoku w roku 1653, Lejdzie w 1654 oraz Strasburgu w 1656. Od 1663 roku przedstawiciel [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]] (Kwartał Wysoki; [[KWARTAŁY | kwartały]]), w latach 1666–1672 ławnik, 1673–1686 rajca, sędzia od 1676, burmistrz 1687–1691. W roku 1677 zaangażowany w spór między [[RADA MIEJSKA | Radą Miejską]] a opozycją rzemieślniczą, szukającą poparcia u króla polskiego Jana III Sobieskiego; jej przedstawiciele we wrześniu 1677, podczas pobytu monarchy w Gdańsku, postawili Pahlowi zarzut, że pełniąc w roku 1676 funkcję sędziego Głównego Miasta, dopuścił się wielu nadużyć i manipulacji sądowych. Rzemieślnicy zażądali, aby oczyścił się z zarzutów, bezskutecznie apelowali do władcy, by pozbawił go urzędu. Posiadał bogaty księgozbiór. Jego pośmiertny portret graficzny powstał w roku 1692 na podstawie obrazu [[STECH ANDREAS | Andreasa Stecha]]. {{author: DK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:42, 30 maj 2014
CONSTANTIN PAHL (początek października 1632 Gdańsk – 5 IX 1691 Gdańsk), burmistrz. Syn Nicolausa Pahla. W 1644 roku i ponownie w 1651 uczeń Gimnazjum Akademickiego, następnie studiował na uniwersytecie w Rostoku w roku 1653, Lejdzie w 1654 oraz Strasburgu w 1656. Od 1663 roku przedstawiciel Trzeciego Ordynku (Kwartał Wysoki; kwartały), w latach 1666–1672 ławnik, 1673–1686 rajca, sędzia od 1676, burmistrz 1687–1691. W roku 1677 zaangażowany w spór między Radą Miejską a opozycją rzemieślniczą, szukającą poparcia u króla polskiego Jana III Sobieskiego; jej przedstawiciele we wrześniu 1677, podczas pobytu monarchy w Gdańsku, postawili Pahlowi zarzut, że pełniąc w roku 1676 funkcję sędziego Głównego Miasta, dopuścił się wielu nadużyć i manipulacji sądowych. Rzemieślnicy zażądali, aby oczyścił się z zarzutów, bezskutecznie apelowali do władcy, by pozbawił go urzędu. Posiadał bogaty księgozbiór. Jego pośmiertny portret graficzny powstał w roku 1692 na podstawie obrazu Andreasa Stecha.
