BLECH ABRAHAM FRIEDRICH, pastor
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ABRAHAM FRIEDRICH BLECH''' (12 II 1762 Gdańsk – 17 XII 1830 Kiełpino Górne koło Gdańska), pastor. Syn kupca Benjamina Blecha, ojciec | + | '''ABRAHAM FRIEDRICH BLECH''' (12 II 1762 Gdańsk – 17 XII 1830 Kiełpino Górne koło Gdańska), pastor. Syn kupca Benjamina Blecha, ojciec [[BLECH KARL ADOLPH | Karla Adolpha Blecha]]. Od roku 1775 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], od 1782 studiował teologię na uniwersytetach w Getyndze i w Lipsku, gdzie uzyskał doktorat. W Gdańsku od roku 1789 diakon [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela na Zaroślaku]], w 1796 przeszedł do pracy kaznodziejskiej w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościele św. Jakuba]], w 1802 [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. Od 1812 roku profesor historii i geografii w Gimnazjum Akademickim, od 1817 w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]]. Od 1816 członek konsystorza prowincji Prusy Zachodnie. W 1825 ze względu na stan zdrowia przeszedł na emeryturę; właściciel rodzinnego majątku w [[KIEŁPINO GÓRNE | Kiełpinie Górnym]]. Autor dziejów [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (''Geschichte der siebenjährigen Leiden Danzigs von 1807 –1814'', 1815), ukazujących negatywny stosunek cesarza Napoleona i jego polityki do Gdańska; autor podręczników i dramatów historycznych, które wydawał pod pseudonimem Adolf Bergen. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:50, 30 maj 2014
ABRAHAM FRIEDRICH BLECH (12 II 1762 Gdańsk – 17 XII 1830 Kiełpino Górne koło Gdańska), pastor. Syn kupca Benjamina Blecha, ojciec Karla Adolpha Blecha. Od roku 1775 uczeń Gimnazjum Akademickiego, od 1782 studiował teologię na uniwersytetach w Getyndze i w Lipsku, gdzie uzyskał doktorat. W Gdańsku od roku 1789 diakon kościoła Zbawiciela na Zaroślaku, w 1796 przeszedł do pracy kaznodziejskiej w kościele św. Jakuba, w 1802 kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Od 1812 roku profesor historii i geografii w Gimnazjum Akademickim, od 1817 w Gimnazjum Miejskim. Od 1816 członek konsystorza prowincji Prusy Zachodnie. W 1825 ze względu na stan zdrowia przeszedł na emeryturę; właściciel rodzinnego majątku w Kiełpinie Górnym. Autor dziejów I Wolnego Miasta Gdańska (Geschichte der siebenjährigen Leiden Danzigs von 1807 –1814, 1815), ukazujących negatywny stosunek cesarza Napoleona i jego polityki do Gdańska; autor podręczników i dramatów historycznych, które wydawał pod pseudonimem Adolf Bergen.
