SCHONDORF JOHANN GEORG, ogrodnik
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JOHANN GEORG''' (Gustav?) '''SCHONDORF''' (Schondorff, 8 II 1810 – 25 X 1884 Oliwa), ogrodnik. Od 1836 do 1881 roku następca | + | '''JOHANN GEORG''' (Gustav?) '''SCHONDORF''' (Schondorff, 8 II 1810 – 25 X 1884 Oliwa), ogrodnik. Od 1836 do 1881 roku następca [[SALTZMANN JOHANN GEORG NICOLAUS | Johanna Saltzmanna]] na stanowisku inspektora ogrodu królewskiego w Oliwie. Zasadniczo zmienił charakter ogrodu: zarzucił sentymentalny nastrój wprowadzony przez poprzednika, zafascynowany nowo odkrytymi możliwościami aklimatyzacji roślin z innych stref klimatycznych, stopniowo zamieniał go w kolekcję dendrologiczną. Sprowadzał do Oliwy gatunki południowoeuropejskie, amerykańskie i azjatyckie. Sadził i aklimatyzował: kasztany jadalne, magnolie, rododendrony, miłorzęby, cyprysy kalifornijskie, sosny czarne, dęby północnoamerykańskie, tulipanowce i wiele innych. Wyniki swoich badań nad odpornością roślin egzotycznych w warunkach klimatycznych Pomorza opublikował w 1859 roku w czasopiśmie „Wochenschrift für Gärtnerei und Pflanzenkunde”. Współzałożyciel i pierwszy przewodniczący [[TOWARZYSTWO BUDOWY OGRODÓW | Towarzystwa Budowy Ogrodów]]. Od roku 1845 członek loży Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). {{author: MrGl}} {{author: KR}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 12:13, 27 maj 2014
JOHANN GEORG (Gustav?) SCHONDORF (Schondorff, 8 II 1810 – 25 X 1884 Oliwa), ogrodnik. Od 1836 do 1881 roku następca Johanna Saltzmanna na stanowisku inspektora ogrodu królewskiego w Oliwie. Zasadniczo zmienił charakter ogrodu: zarzucił sentymentalny nastrój wprowadzony przez poprzednika, zafascynowany nowo odkrytymi możliwościami aklimatyzacji roślin z innych stref klimatycznych, stopniowo zamieniał go w kolekcję dendrologiczną. Sprowadzał do Oliwy gatunki południowoeuropejskie, amerykańskie i azjatyckie. Sadził i aklimatyzował: kasztany jadalne, magnolie, rododendrony, miłorzęby, cyprysy kalifornijskie, sosny czarne, dęby północnoamerykańskie, tulipanowce i wiele innych. Wyniki swoich badań nad odpornością roślin egzotycznych w warunkach klimatycznych Pomorza opublikował w 1859 roku w czasopiśmie „Wochenschrift für Gärtnerei und Pflanzenkunde”. Współzałożyciel i pierwszy przewodniczący Towarzystwa Budowy Ogrodów. Od roku 1845 członek loży Eugenia ( wolnomularstwo).
