SZAMOCKI GRZEGORZ, ksiądz, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
m |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''GRZEGORZ SZAMOCKI''' (ur. 22 V 1963 Śliwice, powiat tucholski), duchowny katolicki, biblista, historyk. W roku 1982 absolwent liceum ogólnokształcącego w Czersku, w latach 1982–1988 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, 1988–1991 pracował jako wikariusz i nauczyciel religii w Pucku. W latach 1991–1993 odbywał studia w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (biblistyka), w 1993 na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie (język hebrajski), 1993–1995 na Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma w Münster (egzegeza biblijna i historia starożytna), 1995–1996 na uniwersytecie w Kolonii (filologia staroorientalna: języki sumeryjski i akadyjski, także języki hebrajski i grecki), 1996–2000 w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie (biblistyka). Od 1995 doktor (Akademia Teologii Katolickiej w Warszawie), od 2000 pracownik naukowy | + | '''GRZEGORZ SZAMOCKI''' (ur. 22 V 1963 Śliwice, powiat tucholski), duchowny katolicki, biblista, historyk. W roku 1982 absolwent liceum ogólnokształcącego w Czersku, w latach 1982–1988 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, 1988–1991 pracował jako wikariusz i nauczyciel religii w Pucku. W latach 1991–1993 odbywał studia w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (biblistyka), w 1993 na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie (język hebrajski), 1993–1995 na Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma w Münster (egzegeza biblijna i historia starożytna), 1995–1996 na uniwersytecie w Kolonii (filologia staroorientalna: języki sumeryjski i akadyjski, także języki hebrajski i grecki), 1996–2000 w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie (biblistyka). Od 1995 doktor (Akademia Teologii Katolickiej w Warszawie), od 2000 pracownik naukowy [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Gdańskiego Seminarium Duchownego]], od 2005 Instytutu Historii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Od 2009 rektor Gdańskiego Seminarium Duchownego. Od 2011 doktor habilitowany i profesor nadzwyczajny UG. Specjalista w zakresie historii starożytnej i biblijnej, języków biblijnych, egzegezy i teologii Starego Testamentu. Autor m.in.: ''Greka Nowego Testamentu. Intensywny kurs podstawowy'' (2004, 2005), ''Przejście Izraelitów przez Jordan (Joz 3,1–5,1). Historiografia, teologia, pareneza'' (2011), ''Kapłan starotestamentowy na tle kapłaństwa starożytnego Bliskiego Wschodu'', w: ''Kapłaństwo i urząd'' („Christianitas antiqua. Fontes et commentationes”, vol. II, 2009), ''Tożsamość biblijnego Izraela a postawy tolerancyjne w świetle Starego Testamentu'' („Studia Gdańskie”, 2011). Od 2000 członek Stowarzyszenia Biblistów Polskich i Pomorskiego Towarzystwa Filozoficzno-Teologicznego. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 18:46, 24 maj 2014
GRZEGORZ SZAMOCKI (ur. 22 V 1963 Śliwice, powiat tucholski), duchowny katolicki, biblista, historyk. W roku 1982 absolwent liceum ogólnokształcącego w Czersku, w latach 1982–1988 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, 1988–1991 pracował jako wikariusz i nauczyciel religii w Pucku. W latach 1991–1993 odbywał studia w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (biblistyka), w 1993 na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie (język hebrajski), 1993–1995 na Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma w Münster (egzegeza biblijna i historia starożytna), 1995–1996 na uniwersytecie w Kolonii (filologia staroorientalna: języki sumeryjski i akadyjski, także języki hebrajski i grecki), 1996–2000 w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie (biblistyka). Od 1995 doktor (Akademia Teologii Katolickiej w Warszawie), od 2000 pracownik naukowy Gdańskiego Seminarium Duchownego, od 2005 Instytutu Historii Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Od 2009 rektor Gdańskiego Seminarium Duchownego. Od 2011 doktor habilitowany i profesor nadzwyczajny UG. Specjalista w zakresie historii starożytnej i biblijnej, języków biblijnych, egzegezy i teologii Starego Testamentu. Autor m.in.: Greka Nowego Testamentu. Intensywny kurs podstawowy (2004, 2005), Przejście Izraelitów przez Jordan (Joz 3,1–5,1). Historiografia, teologia, pareneza (2011), Kapłan starotestamentowy na tle kapłaństwa starożytnego Bliskiego Wschodu, w: Kapłaństwo i urząd („Christianitas antiqua. Fontes et commentationes”, vol. II, 2009), Tożsamość biblijnego Izraela a postawy tolerancyjne w świetle Starego Testamentu („Studia Gdańskie”, 2011). Od 2000 członek Stowarzyszenia Biblistów Polskich i Pomorskiego Towarzystwa Filozoficzno-Teologicznego.