JUNG REGINA, działaczka opozycji demokratycznej
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | '''REGINA JUNG''' (ur. 5 IX 1934 Gdynia), działaczka opozycji demokratycznej. Córka Józefa Weltza i Marii z domu Jóźwiak. Siostra Wincentego (ur. 1932) i Adriana (ur. 1942), oraz Aleksandry (ur. 1933), Brygidy (ur. 1936), Benigny (ur. 1937) i Lidii (ur. 1938). W latach 1948–1952 ukończyła w Gdyni szkołę podstawową i szkołę ogólnokształcącą stopnia licealnego. W latach 1952–1957 studiowała na [[WYDZIAŁ INŻYNIERII LĄDOWEJ I ŚRODOWISKA POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ | Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej]], magister inżynier w zakresie budownictwa portowego i morskiego. <br/><br/> | ||
| + | Od lutego do lipca 1958 pracowała na stanowisku inżyniera portu w Przedsiębiorstwie Połowów i Usług Rybackich „Szkuner” we Władysławowie. Przeniosła się do Szczecina, gdzie od września 1958 do maja 1959 pracowała w Szczecińskim Urzędzie Morskim (jako kierowniczka oddziału), od maja 1959 do czerwca 1960 w Przedsiębiorstwie Robót Kolejowych nr 15 (na stanowisku starszego kalkulatora), od lipca 1960 do października 1962 ponownie w Szczecińskim Urzędzie Morskim (jako starszy inspektor techniczny). <br/><br/> | ||
| + | Od 1962 w Gdańsku, do 1982 zatrudniona była jako projektantka i starsza projektantka w Biurze Projektów Budownictwa Morskiego „Projmors”. W lipcu 1981 była delegatką na I Walne Zebranie Delegatów NSZZ „Solidarność” Regionu Gdańskiego; wybrana została do Zarządu Regionu Gdańskiego (ZRG) NSZZ [[SOLIDARNOŚĆ | „Solidarność”]], a w czasie [[PIERWSZY KRAJOWY ZJAZD DELEGATÓW NSZZ „SOLIDARNOŚĆ” (1981) | Pierwszego (I) Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”]] w Gdańsku (wrzesień – październik 1981 wybrana została w skład Krajowej Komisji Rewizyjnej. <br/><br/> | ||
| + | Po ogłoszeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]], w dniach 13-15/16 XII 1981 brała udział w strajku protestacyjnym w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]]. Jako członkini ZRG weszła w skład Regionalnego Komitetu Strajkowego. Zatrzymana po pacyfikacji protestu 16 XII 1981, dwa dni później została aresztowana i osadzona w [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | Areszcie Śledczym]] w Gdańsku. Po śledztwie i procesie 29 V 1982 wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku została skazana w trybie doraźnym na karę trzech lat pozbawienia wolności. Po wyroku przewieziona do Zakładu Karnego w Bydgoszczy–Fordonie. Wypuszczona na wolność 26 VII 1983 na mocy ustawy o amnestii. W czasie pobytu w Areszcie została zwolniona z pracy w „Projmorsie”, w latach 1983–1989 pozostawała bez zatrudnienia. Po 1989, na mocy zadośćuczynienia ofiarom represji politycznych, została przywrócona do pracy w tymże zakładzie, pracowała tam do czasu przejścia na emeryturę w 1992. <br/><br/> | ||
| + | W latach 1993–2002 była animatorką Ruchu Kultury Chrześcijańskiej Odrodzenie przy [[KOŚCIÓŁ MATKI BOSKIEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ | kościele Matki Boskiej Częstochowskiej]]. W 1973 otrzymała tytuł honorowego obywatela Miasta Fromborka, w 2009 odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. {{author:ArKa}} | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
[[Category: Hasła w przygotowaniu]] | [[Category: Hasła w przygotowaniu]] | ||
Wersja z 20:37, 13 gru 2024
REGINA JUNG (ur. 5 IX 1934 Gdynia), działaczka opozycji demokratycznej. Córka Józefa Weltza i Marii z domu Jóźwiak. Siostra Wincentego (ur. 1932) i Adriana (ur. 1942), oraz Aleksandry (ur. 1933), Brygidy (ur. 1936), Benigny (ur. 1937) i Lidii (ur. 1938). W latach 1948–1952 ukończyła w Gdyni szkołę podstawową i szkołę ogólnokształcącą stopnia licealnego. W latach 1952–1957 studiowała na Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej, magister inżynier w zakresie budownictwa portowego i morskiego.
Od lutego do lipca 1958 pracowała na stanowisku inżyniera portu w Przedsiębiorstwie Połowów i Usług Rybackich „Szkuner” we Władysławowie. Przeniosła się do Szczecina, gdzie od września 1958 do maja 1959 pracowała w Szczecińskim Urzędzie Morskim (jako kierowniczka oddziału), od maja 1959 do czerwca 1960 w Przedsiębiorstwie Robót Kolejowych nr 15 (na stanowisku starszego kalkulatora), od lipca 1960 do października 1962 ponownie w Szczecińskim Urzędzie Morskim (jako starszy inspektor techniczny).
Od 1962 w Gdańsku, do 1982 zatrudniona była jako projektantka i starsza projektantka w Biurze Projektów Budownictwa Morskiego „Projmors”. W lipcu 1981 była delegatką na I Walne Zebranie Delegatów NSZZ „Solidarność” Regionu Gdańskiego; wybrana została do Zarządu Regionu Gdańskiego (ZRG) NSZZ „Solidarność”, a w czasie Pierwszego (I) Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” w Gdańsku (wrzesień – październik 1981 wybrana została w skład Krajowej Komisji Rewizyjnej.
Po ogłoszeniu stanu wojennego, w dniach 13-15/16 XII 1981 brała udział w strajku protestacyjnym w Stoczni Gdańskiej. Jako członkini ZRG weszła w skład Regionalnego Komitetu Strajkowego. Zatrzymana po pacyfikacji protestu 16 XII 1981, dwa dni później została aresztowana i osadzona w Areszcie Śledczym w Gdańsku. Po śledztwie i procesie 29 V 1982 wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku została skazana w trybie doraźnym na karę trzech lat pozbawienia wolności. Po wyroku przewieziona do Zakładu Karnego w Bydgoszczy–Fordonie. Wypuszczona na wolność 26 VII 1983 na mocy ustawy o amnestii. W czasie pobytu w Areszcie została zwolniona z pracy w „Projmorsie”, w latach 1983–1989 pozostawała bez zatrudnienia. Po 1989, na mocy zadośćuczynienia ofiarom represji politycznych, została przywrócona do pracy w tymże zakładzie, pracowała tam do czasu przejścia na emeryturę w 1992.
W latach 1993–2002 była animatorką Ruchu Kultury Chrześcijańskiej Odrodzenie przy kościele Matki Boskiej Częstochowskiej. W 1973 otrzymała tytuł honorowego obywatela Miasta Fromborka, w 2009 odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
