EHWALD JACOB GOTTLIEB, pastor kościoła św. Trójcy
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''JACOB GOTTLIEB EHWALD''' (Ewald; Ehwalt) (2 VIII 1765 Gdańsk – 5 VIII 1844 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]]. Syn [[EHWALD JOHANN GOTTFRIED, rektor szkół, kaznodzieja, pastor | Johanna Gottfrieda Ehwalda]], brat Jonatana Ernsta Gottfrieda (lipiec 1762 Gdańsk – 27 XII 1828 Hel), od 1809 pastora w Helu. <br/><br/> | '''JACOB GOTTLIEB EHWALD''' (Ewald; Ehwalt) (2 VIII 1765 Gdańsk – 5 VIII 1844 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]]. Syn [[EHWALD JOHANN GOTTFRIED, rektor szkół, kaznodzieja, pastor | Johanna Gottfrieda Ehwalda]], brat Jonatana Ernsta Gottfrieda (lipiec 1762 Gdańsk – 27 XII 1828 Hel), od 1809 pastora w Helu. <br/><br/> | ||
1 IV 1780 wraz z bratem Jonatanem zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Kończąc naukę i wybierając się na studia obaj żegnani byli wierszem kolegów (''Unsern lieben Freunden Jonathan Gottfried Ernst Ehwalt und Jacob Gottlieb Ehwalt'', 1786). Dzięki stypendium fundacji [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johanna Gotffrieda Diesseldorfa]] studiował teologię, od 1786 w Jenie, od 1790 w Erlangen.<br/><br/> | 1 IV 1780 wraz z bratem Jonatanem zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Kończąc naukę i wybierając się na studia obaj żegnani byli wierszem kolegów (''Unsern lieben Freunden Jonathan Gottfried Ernst Ehwalt und Jacob Gottlieb Ehwalt'', 1786). Dzięki stypendium fundacji [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johanna Gotffrieda Diesseldorfa]] studiował teologię, od 1786 w Jenie, od 1790 w Erlangen.<br/><br/> | ||
| − | W latach 1791–1796 kierownik (rektor) [[SZKOŁA ŚW. KATARZYNY | szkoły św. Katarzyny]]. Wyświęcony 24 maja, od 29 maja 1796 diakon kościoła św. Trójcy, w latach 1812–1844 pastor tego kościoła. Jeszcze jako diakon, w 1806, prasowymi ogłoszeniami zachęcał mieszkańców Gdańska do | + | W latach 1791–1796 kierownik (rektor) [[SZKOŁA ŚW. KATARZYNY | szkoły św. Katarzyny]]. Wyświęcony 24 maja, od 29 maja 1796 diakon kościoła św. Trójcy, w 1810 pierwszy diakon, w latach 1812–1844 pastor tego kościoła. Jeszcze jako diakon, w 1806, prasowymi ogłoszeniami zachęcał mieszkańców Gdańska do |
wpłat na rzecz berlińskiego Towarzystwa Biblijnego. Z uwagi na okoliczności polityczne (wojny napoleońskie) odzew nie był duży, gdańskie | wpłat na rzecz berlińskiego Towarzystwa Biblijnego. Z uwagi na okoliczności polityczne (wojny napoleońskie) odzew nie był duży, gdańskie | ||
[[TOWARZYSTWO BIBLIJNE | Towarzystwo Biblijne]] powołano w 1814. W 1816 został też superintendentem i inspektorem szkolnym diecezji tczewskiej, a po reorganizacji struktur kościelnych w 1834 (w miejsce diecezji Tczew i Gdańsk Wyżyny – diecezje Wejherowo–Pruszcz Gdański i Starogard Gdański) – diecezji Wejherowo–Pruszcz Gdańsk. Brał udział w pracach komisji opracowującej wydanie trzeciego oficjalnego [[KANCJONAŁ | kancjonału]] gdańskiego, był autorem 10 utworów poetyckich, które posłużyły do skomponowania [[KANTATA| kantat]]. Od października 1796 żonaty był z Adelgundą Eleonorą Fahrenholz. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | [[TOWARZYSTWO BIBLIJNE | Towarzystwo Biblijne]] powołano w 1814. W 1816 został też superintendentem i inspektorem szkolnym diecezji tczewskiej, a po reorganizacji struktur kościelnych w 1834 (w miejsce diecezji Tczew i Gdańsk Wyżyny – diecezje Wejherowo–Pruszcz Gdański i Starogard Gdański) – diecezji Wejherowo–Pruszcz Gdańsk. Brał udział w pracach komisji opracowującej wydanie trzeciego oficjalnego [[KANCJONAŁ | kancjonału]] gdańskiego, był autorem 10 utworów poetyckich, które posłużyły do skomponowania [[KANTATA| kantat]]. Od października 1796 żonaty był z Adelgundą Eleonorą Fahrenholz. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…'', Königsberg 1834, s. 60.<br/> | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…'', Königsberg 1834, s. 60.<br/> | ||
Rühle Siegfried, ''Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums'', „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 57.<br/> | Rühle Siegfried, ''Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums'', „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 57.<br/> | ||
| + | Schmidt Paul, ''Die St. Trinitatis Kirche zu Danzig nach Vergangenheit und Gegenwart'', Danzig 1901, s. 88–89. <br/> | ||
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, 2, 207. | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, 2, 207. | ||
Aktualna wersja na dzień 10:28, 12 lis 2024
JACOB GOTTLIEB EHWALD (Ewald; Ehwalt) (2 VIII 1765 Gdańsk – 5 VIII 1844 Gdańsk), pastor kościoła św. Trójcy. Syn Johanna Gottfrieda Ehwalda, brat Jonatana Ernsta Gottfrieda (lipiec 1762 Gdańsk – 27 XII 1828 Hel), od 1809 pastora w Helu.
1 IV 1780 wraz z bratem Jonatanem zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Kończąc naukę i wybierając się na studia obaj żegnani byli wierszem kolegów (Unsern lieben Freunden Jonathan Gottfried Ernst Ehwalt und Jacob Gottlieb Ehwalt, 1786). Dzięki stypendium fundacji Johanna Gotffrieda Diesseldorfa studiował teologię, od 1786 w Jenie, od 1790 w Erlangen.
W latach 1791–1796 kierownik (rektor) szkoły św. Katarzyny. Wyświęcony 24 maja, od 29 maja 1796 diakon kościoła św. Trójcy, w 1810 pierwszy diakon, w latach 1812–1844 pastor tego kościoła. Jeszcze jako diakon, w 1806, prasowymi ogłoszeniami zachęcał mieszkańców Gdańska do
wpłat na rzecz berlińskiego Towarzystwa Biblijnego. Z uwagi na okoliczności polityczne (wojny napoleońskie) odzew nie był duży, gdańskie
Towarzystwo Biblijne powołano w 1814. W 1816 został też superintendentem i inspektorem szkolnym diecezji tczewskiej, a po reorganizacji struktur kościelnych w 1834 (w miejsce diecezji Tczew i Gdańsk Wyżyny – diecezje Wejherowo–Pruszcz Gdański i Starogard Gdański) – diecezji Wejherowo–Pruszcz Gdańsk. Brał udział w pracach komisji opracowującej wydanie trzeciego oficjalnego kancjonału gdańskiego, był autorem 10 utworów poetyckich, które posłużyły do skomponowania kantat. Od października 1796 żonaty był z Adelgundą Eleonorą Fahrenholz.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 362.
Amtsblatt der Regierung zu Danzig, 1834, s. 273-274.
Kociumbas Piotr, Kancjonał luterańskiego Gdańska 1587–1810. Studium nad źródłami lokalnej niemieckiej pieśni kościelnej, Warszawa 2017, s. 272.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…, Königsberg 1834, s. 60.
Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 57.
Schmidt Paul, Die St. Trinitatis Kirche zu Danzig nach Vergangenheit und Gegenwart, Danzig 1901, s. 88–89.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, 2, 207.
