KLEIN FRIEDRICH, pastor kościoła Zbawiciela
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę KLEIN FRIEDRICH, kaznodzieja kościoła Zbawiciela na KLEIN FRIEDRICH, pastor kościoła Zbawiciela, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File: Friedrich_Klein.jpg |thumb| Strona tytułowa ody Friedricha Kleina przygotowanej z okazji trzechsetlecia inkorporacji Gdańska do Polski, 1754]] | [[File: Friedrich_Klein.jpg |thumb| Strona tytułowa ody Friedricha Kleina przygotowanej z okazji trzechsetlecia inkorporacji Gdańska do Polski, 1754]] | ||
| − | '''FRIEDRICH KLEIN''' (25 III 1722 Gdańsk – 16 I 1761 Gdańsk), | + | '''FRIEDRICH KLEIN''' (25 III 1722 Gdańsk – 16 I 1761 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] (Salwatora) na [[ZAROŚLAK | Zaroślaku]]. 24 V 1740 zapisany do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. W 1743 studiował teologię w Rostocku, jesienią tego roku w imieniu studentów witał podróżującego do Szwecji księcia biskupa Lubeki i przyszłego króla Szwecji, Adolfa Friedricha, w 1746 kontynuował studia w Jenie. Po powrocie do Gdańska od 5 II 1748 był kandydatem [[LUTERANIE | Ministerium Duchownego]], od 1755 do śmierci pierwszym pastorem w kościele Zbawiciela.<br/><br/> |
W 1754 autor obszernego poematu (ody: ''Das befreyte Preussen an dem dritten Jubelfeste welches die Stadt Danzig zum erneuerten Andenken dieser Befreyung feyerte besungen von Friedrich Klein, E.E. Minist. Cand.'') wygłoszonego w Gimnazjum Akademickim w trzechsetną rocznicę wyzwolenia się Gdańska spod władzy zakonu krzyżackiego, z historycznym wywodem dziejów miasta od czasów legendarnego księcia [[SOBIESŁAW I | Sobiesława I]] po czasy [[WOJNA TRZYNASTOLETNIA| wojny trzynastoletniej]] i króla Kazimierza Jagiellończyka. Podkreślał pomyślny rozwój Gdańska pod władzą królów polskich, kończył przesłaniem do aktualnie panującego króla Augusta III o kontynuację tej tradycji. Tekst poematu drukowano jako dodatek do oracji wygłoszonej na tejże uroczystości przez prof. [[WERNSDORFF GOTTLIEB, profesor Gimnazjum Akademickiego | Gottlieba Wernsdorffa]]. Za utwór ten otrzymał od władz Gdańska nagrodę w wysokości 200 guldenów. <br/><br/> | W 1754 autor obszernego poematu (ody: ''Das befreyte Preussen an dem dritten Jubelfeste welches die Stadt Danzig zum erneuerten Andenken dieser Befreyung feyerte besungen von Friedrich Klein, E.E. Minist. Cand.'') wygłoszonego w Gimnazjum Akademickim w trzechsetną rocznicę wyzwolenia się Gdańska spod władzy zakonu krzyżackiego, z historycznym wywodem dziejów miasta od czasów legendarnego księcia [[SOBIESŁAW I | Sobiesława I]] po czasy [[WOJNA TRZYNASTOLETNIA| wojny trzynastoletniej]] i króla Kazimierza Jagiellończyka. Podkreślał pomyślny rozwój Gdańska pod władzą królów polskich, kończył przesłaniem do aktualnie panującego króla Augusta III o kontynuację tej tradycji. Tekst poematu drukowano jako dodatek do oracji wygłoszonej na tejże uroczystości przez prof. [[WERNSDORFF GOTTLIEB, profesor Gimnazjum Akademickiego | Gottlieba Wernsdorffa]]. Za utwór ten otrzymał od władz Gdańska nagrodę w wysokości 200 guldenów. <br/><br/> | ||
Był także autorem wierszy żałobnych: w 1759 po śmierci kupca Andreasa Gnuschkego, w 1760 po śmierci Anny Louisy z domu Jefferyes, żony [[ROSENBERG HEINRICH WILHELM, kolekcjoner, bibliofil | Heinricha Wilhelma Rosenberga]].<br/><br/> | Był także autorem wierszy żałobnych: w 1759 po śmierci kupca Andreasa Gnuschkego, w 1760 po śmierci Anny Louisy z domu Jefferyes, żony [[ROSENBERG HEINRICH WILHELM, kolekcjoner, bibliofil | Heinricha Wilhelma Rosenberga]].<br/><br/> | ||
Od 1750 żonaty, ojciec zapewne Friedricha, od 1785 żonatego z Susanną Elisabethą (1761–1812), córką Michaela Grabowskiego. {{author:BŚ}} {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Od 1750 żonaty, ojciec zapewne Friedricha, od 1785 żonatego z Susanną Elisabethą (1761–1812), córką Michaela Grabowskiego. {{author:BŚ}} {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | ''Das jetzte-lebende Dantzig'', Dantzig 1756, s. 71; 1760, s. 71. <br/> | ||
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 327.<br/> | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 327.<br/> | ||
Kotarski Edmund, ''Gdańska poezja okolicznościowa XVIII wieku'', Gdańsk 1997, s. 40, 75, 341.<br/> | Kotarski Edmund, ''Gdańska poezja okolicznościowa XVIII wieku'', Gdańsk 1997, s. 40, 75, 341.<br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 22:05, 7 lis 2024
FRIEDRICH KLEIN (25 III 1722 Gdańsk – 16 I 1761 Gdańsk), pastor kościoła Zbawiciela (Salwatora) na Zaroślaku. 24 V 1740 zapisany do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. W 1743 studiował teologię w Rostocku, jesienią tego roku w imieniu studentów witał podróżującego do Szwecji księcia biskupa Lubeki i przyszłego króla Szwecji, Adolfa Friedricha, w 1746 kontynuował studia w Jenie. Po powrocie do Gdańska od 5 II 1748 był kandydatem Ministerium Duchownego, od 1755 do śmierci pierwszym pastorem w kościele Zbawiciela.
W 1754 autor obszernego poematu (ody: Das befreyte Preussen an dem dritten Jubelfeste welches die Stadt Danzig zum erneuerten Andenken dieser Befreyung feyerte besungen von Friedrich Klein, E.E. Minist. Cand.) wygłoszonego w Gimnazjum Akademickim w trzechsetną rocznicę wyzwolenia się Gdańska spod władzy zakonu krzyżackiego, z historycznym wywodem dziejów miasta od czasów legendarnego księcia Sobiesława I po czasy wojny trzynastoletniej i króla Kazimierza Jagiellończyka. Podkreślał pomyślny rozwój Gdańska pod władzą królów polskich, kończył przesłaniem do aktualnie panującego króla Augusta III o kontynuację tej tradycji. Tekst poematu drukowano jako dodatek do oracji wygłoszonej na tejże uroczystości przez prof. Gottlieba Wernsdorffa. Za utwór ten otrzymał od władz Gdańska nagrodę w wysokości 200 guldenów.
Był także autorem wierszy żałobnych: w 1759 po śmierci kupca Andreasa Gnuschkego, w 1760 po śmierci Anny Louisy z domu Jefferyes, żony Heinricha Wilhelma Rosenberga.
Od 1750 żonaty, ojciec zapewne Friedricha, od 1785 żonatego z Susanną Elisabethą (1761–1812), córką Michaela Grabowskiego.
Bibliografia:
Das jetzte-lebende Dantzig, Dantzig 1756, s. 71; 1760, s. 71.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 327.
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVIII wieku, Gdańsk 1997, s. 40, 75, 341.
Löschin Matthias, Geschichte Danzigs von der ältesten bis zur neuesten Zeit, Danzig 1828, s. 298.
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig, 1760, s. 23, 93.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 72.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 87.
