CZERWONY DWÓR
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Biały_Dwór.jpg|thumb| Czerwony Dwór (Rothof Saspe) na mapie z 1919: Seestraße to obecnie ul. Pomorska wiodąca do Jelitkowa (Glettkau), Kaisersteg to obecna ul. Piastowska, Sasper Weg to obecna ul. Bora Komorowskiego, Weißhof Saspe to [[BIAŁY DWÓR| Biały Dwór]]]] | [[File:Biały_Dwór.jpg|thumb| Czerwony Dwór (Rothof Saspe) na mapie z 1919: Seestraße to obecnie ul. Pomorska wiodąca do Jelitkowa (Glettkau), Kaisersteg to obecna ul. Piastowska, Sasper Weg to obecna ul. Bora Komorowskiego, Weißhof Saspe to [[BIAŁY DWÓR| Biały Dwór]]]] | ||
| − | '''CZERWONY DWÓR''' (Rothof), najstarszy z dworów (samodzielnych gospodarstw, położonych z dala od centrum) wsi [[ZASPA | Zaspa]], przy drodze (Rothöferweg) z [[ROZSTAJE | Rozstajów]] do [[KONRADSHAMMER | Konradshammer]] ([[PRZYMORZE | Przymorze]]), obecnie w tym miejscu zabudowa ul. Jagiellońskiej nr 42 i 44. Najprawdopodobniej istniał już w 1637; nazwa pochodzi od koloru nowych dachówek, położonych w 1765 przez ówczesną właścicielkę Annę Reginę Deysingen. W początkach XIX wieku gospodarstwo o powierzchni ok. 33 hektarów, w 1858 już o powierzchni ok. 122 hektarów, nastawione głównie na produkcję mleczną, właścicielom przysługiwało prawo kopania torfu i pozyskiwania bursztynu. W 1885 znajdowało się tu osiem budynków mieszkalnych, zamieszkiwanych przez 99 osób, w 1895 odnotowano już tylko trzy budynki i 107 mieszkańców, w 1905 dwa budynki i 42 mieszkańców. Od drugiej ćwierci XIX wieku w sezonie letnim oferowano wynajem obiektów na kwatery dla plażowiczów. W latach 1829–1898 własność aż 23 kolejnych właścicieli | + | '''CZERWONY DWÓR''' (Rothof), najstarszy z dworów (samodzielnych gospodarstw, położonych z dala od centrum) wsi [[ZASPA | Zaspa]], przy drodze (Rothöferweg) z [[ROZSTAJE | Rozstajów]] do [[KONRADSHAMMER | Konradshammer]] ([[PRZYMORZE | Przymorze]]), obecnie w tym miejscu zabudowa ul. Jagiellońskiej nr 42 i 44. Najprawdopodobniej istniał już w 1637; nazwa pochodzi od koloru nowych dachówek, położonych w 1765 przez ówczesną właścicielkę Annę Reginę Deysingen. W początkach XIX wieku gospodarstwo o powierzchni ok. 33 hektarów, w 1858 już o powierzchni ok. 122 hektarów, nastawione głównie na produkcję mleczną, właścicielom przysługiwało prawo kopania torfu i pozyskiwania bursztynu. W 1885 znajdowało się tu osiem budynków mieszkalnych, zamieszkiwanych przez 99 osób, w 1895 odnotowano już tylko trzy budynki i 107 mieszkańców, w 1905 dwa budynki i 42 mieszkańców. Od drugiej ćwierci XIX wieku w sezonie letnim oferowano wynajem obiektów na kwatery dla plażowiczów. W latach 1829–1898 własność aż 23 kolejnych właścicieli. Od 1898 własność Maxa Hartmana (zob. więcej o nim [[CEGIELNIA SUCHANINO| cegielnia na Suchaninie]]), w 1898 współzałożyciela i współwłaściciela spółki pozyskującej nieruchomości na Zaspie „Weisshof” Grunderwerbs-Gesellschaft mit beschränkter Haftung, w 1911 odsprzedanych z zyskiem miastu. <br/><br/> |
Włączony w granice administracyjne Gdańska 1 IV 1914. Zniszczony w czasie walk o [[LOTNISKO WE WRZESZCZU | lotnisko we Wrzeszczu]] w marcu 1945. Obecnie część Przymorza Wielkiego. {{author: ZdK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | Włączony w granice administracyjne Gdańska 1 IV 1914. Zniszczony w czasie walk o [[LOTNISKO WE WRZESZCZU | lotnisko we Wrzeszczu]] w marcu 1945. Obecnie część Przymorza Wielkiego. {{author: ZdK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 09:50, 7 lis 2024
CZERWONY DWÓR (Rothof), najstarszy z dworów (samodzielnych gospodarstw, położonych z dala od centrum) wsi Zaspa, przy drodze (Rothöferweg) z Rozstajów do Konradshammer ( Przymorze), obecnie w tym miejscu zabudowa ul. Jagiellońskiej nr 42 i 44. Najprawdopodobniej istniał już w 1637; nazwa pochodzi od koloru nowych dachówek, położonych w 1765 przez ówczesną właścicielkę Annę Reginę Deysingen. W początkach XIX wieku gospodarstwo o powierzchni ok. 33 hektarów, w 1858 już o powierzchni ok. 122 hektarów, nastawione głównie na produkcję mleczną, właścicielom przysługiwało prawo kopania torfu i pozyskiwania bursztynu. W 1885 znajdowało się tu osiem budynków mieszkalnych, zamieszkiwanych przez 99 osób, w 1895 odnotowano już tylko trzy budynki i 107 mieszkańców, w 1905 dwa budynki i 42 mieszkańców. Od drugiej ćwierci XIX wieku w sezonie letnim oferowano wynajem obiektów na kwatery dla plażowiczów. W latach 1829–1898 własność aż 23 kolejnych właścicieli. Od 1898 własność Maxa Hartmana (zob. więcej o nim cegielnia na Suchaninie), w 1898 współzałożyciela i współwłaściciela spółki pozyskującej nieruchomości na Zaspie „Weisshof” Grunderwerbs-Gesellschaft mit beschränkter Haftung, w 1911 odsprzedanych z zyskiem miastu.
Włączony w granice administracyjne Gdańska 1 IV 1914. Zniszczony w czasie walk o lotnisko we Wrzeszczu w marcu 1945. Obecnie część Przymorza Wielkiego.
