KÜHN EMANUEL, rektor szkoły św. Jana
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''EMANUEL KÜHN''' (Immanuel; Kühnius) (1673 Kolberg (Kołobrzeg) – 30 IV 1710 Gdańsk), rektor [[SZKOŁA ŚW. JANA| szkoły św. Jana]] w Gdańsku. Uczeń gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], respondent debaty poprowadzonej tamże przez prof. Johanna Gottlieba Möllera i wydanej drukiem (''Debitas metaphysicae laudes, contra quoscunque in excessu peccantes, in disput. philosoph ... vindicabit ...''; Gedani 1696) oraz w podobnych rolach rok później (''De Seculi III. Scriptoribus Ictis, Medicis, ac Philologis, Et Seculi IV…'', Gedani 1697).<br/><br/> | '''EMANUEL KÜHN''' (Immanuel; Kühnius) (1673 Kolberg (Kołobrzeg) – 30 IV 1710 Gdańsk), rektor [[SZKOŁA ŚW. JANA| szkoły św. Jana]] w Gdańsku. Uczeń gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], respondent debaty poprowadzonej tamże przez prof. Johanna Gottlieba Möllera i wydanej drukiem (''Debitas metaphysicae laudes, contra quoscunque in excessu peccantes, in disput. philosoph ... vindicabit ...''; Gedani 1696) oraz w podobnych rolach rok później (''De Seculi III. Scriptoribus Ictis, Medicis, ac Philologis, Et Seculi IV…'', Gedani 1697).<br/><br/> | ||
| − | Student teologii w Rostocku, gdzie pod kierunkiem Johanna Nicolausa Quistorpa (1651–1715) poprowadził wydaną drukiem dysputę (''Lutheranismi defensi, contra larvatum Papistam Johannem Sattelsdorffium ...'' (''W obronie luteranizmu przeciwko zamaskowanemu papiście Johannesowi Sattelsdorffiusowi''; Rostochi 1704). Autor mów pogrzebowych, m.in. żony profesora teologii i filozofii rostockiej uczelni, superintendenta Johanna Fechta (1636–1716), Marii Magdaleny Obrecht ( | + | Student teologii w Rostocku, gdzie pod kierunkiem Johanna Nicolausa Quistorpa (1651–1715) poprowadził wydaną drukiem dysputę (''Lutheranismi defensi, contra larvatum Papistam Johannem Sattelsdorffium ...'' (''W obronie luteranizmu przeciwko zamaskowanemu papiście Johannesowi Sattelsdorffiusowi''; Rostochi 1704). Autor mów pogrzebowych, m.in. żony profesora teologii i filozofii rostockiej uczelni, superintendenta Johanna Fechta (1636–1716), Marii Magdaleny Obrecht (Rostochi 1704).<br/><br/> |
| − | 27 VII 1709 wprowadzony na urząd rektora szkoły św. Jana przez sekretarza gdańskiej Rady Miejskiej (późniejszego burmistrza) [[WAHL JOHANN, burmistrz Gdańska | Johanna Wahla]]. Miesiąc później zachorował, zmarł na dżumę w kwietniu 1710. {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | 27 VII 1709 wprowadzony na urząd rektora szkoły św. Jana przez sekretarza gdańskiej Rady Miejskiej (późniejszego burmistrza) [[WAHL JOHANN, burmistrz Gdańska | Johanna Wahla]]. Miesiąc później zachorował, zmarł po roku na dżumę w kwietniu 1710 w wieku 37 lat, bezżennie. {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
Wersja z 20:10, 18 paź 2024
EMANUEL KÜHN (Immanuel; Kühnius) (1673 Kolberg (Kołobrzeg) – 30 IV 1710 Gdańsk), rektor szkoły św. Jana w Gdańsku. Uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, respondent debaty poprowadzonej tamże przez prof. Johanna Gottlieba Möllera i wydanej drukiem (Debitas metaphysicae laudes, contra quoscunque in excessu peccantes, in disput. philosoph ... vindicabit ...; Gedani 1696) oraz w podobnych rolach rok później (De Seculi III. Scriptoribus Ictis, Medicis, ac Philologis, Et Seculi IV…, Gedani 1697).
Student teologii w Rostocku, gdzie pod kierunkiem Johanna Nicolausa Quistorpa (1651–1715) poprowadził wydaną drukiem dysputę (Lutheranismi defensi, contra larvatum Papistam Johannem Sattelsdorffium ... (W obronie luteranizmu przeciwko zamaskowanemu papiście Johannesowi Sattelsdorffiusowi; Rostochi 1704). Autor mów pogrzebowych, m.in. żony profesora teologii i filozofii rostockiej uczelni, superintendenta Johanna Fechta (1636–1716), Marii Magdaleny Obrecht (Rostochi 1704).
27 VII 1709 wprowadzony na urząd rektora szkoły św. Jana przez sekretarza gdańskiej Rady Miejskiej (późniejszego burmistrza) Johanna Wahla. Miesiąc później zachorował, zmarł po roku na dżumę w kwietniu 1710 w wieku 37 lat, bezżennie.
Bibliografia:
Faber Walther, Die Johannisschule in Danzig vom Mittelalter bis zum Jahre 1824, Danzig 1925, s. 73, 112.
Prätorius Ephraim, Athenae Gedanenses sive commentarius ..., Leipzig, 1713, s. 182.
