FEHLAU CONSTANTIN, pastor kościoła Zbawiciela
(korekta_EJ) |
|||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''CONSTANTIN FEHLAU''' (Thelav) (chrzest 27 IX 1655 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) – 4 IX 1711 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] (Salwatora) na [[ZAROŚLAK | Zaroślaku]]. Jeden z sześciorga dzieci diakona kościoła NMP Georga (1624–1672).<br/><br/> | '''CONSTANTIN FEHLAU''' (Thelav) (chrzest 27 IX 1655 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) – 4 IX 1711 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] (Salwatora) na [[ZAROŚLAK | Zaroślaku]]. Jeden z sześciorga dzieci diakona kościoła NMP Georga (1624–1672).<br/><br/> | ||
W sierpniu 1670 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Studiował w latach 1678–1680 w Lipsku i Wittenberdze, magister filozofii. W Wittenberdze przewodniczył m.in. dyspucie Adama Leopolda Michlinga ''Disputationem Philosophicam, De Quaestione, Utrum Iudex Secundum Acta Et Probata, An Secundum Conscientiam Iudicare Debeat?'' (1680). Od 1685 do 1689 pastor w Müggenhahl (Rokitnica), 27 VI 1689 mianowany kaznodzieją, 24 lipca wprowadzony na urząd do szpitalnej [[KAPLICA ŚW. GERTRUDY | kaplicy św. Gertrudy]] zastępującej zniszczony kościół Zbawiciela. Nadzorował odbudowę tego kościoła (1695–1697) i m.in. przeniesienie do niego z kaplicy ołtarza, chrzcielnicy i kazalnicy, poświęcił go 25 XII 1697 i przeniósł doń stałą siedzibę. Podupadającą kaplicę zamknięto i z czasem rozebrano, po jego śmierci nie powoływano już do niej duchownych.<br/><br/> | W sierpniu 1670 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Studiował w latach 1678–1680 w Lipsku i Wittenberdze, magister filozofii. W Wittenberdze przewodniczył m.in. dyspucie Adama Leopolda Michlinga ''Disputationem Philosophicam, De Quaestione, Utrum Iudex Secundum Acta Et Probata, An Secundum Conscientiam Iudicare Debeat?'' (1680). Od 1685 do 1689 pastor w Müggenhahl (Rokitnica), 27 VI 1689 mianowany kaznodzieją, 24 lipca wprowadzony na urząd do szpitalnej [[KAPLICA ŚW. GERTRUDY | kaplicy św. Gertrudy]] zastępującej zniszczony kościół Zbawiciela. Nadzorował odbudowę tego kościoła (1695–1697) i m.in. przeniesienie do niego z kaplicy ołtarza, chrzcielnicy i kazalnicy, poświęcił go 25 XII 1697 i przeniósł doń stałą siedzibę. Podupadającą kaplicę zamknięto i z czasem rozebrano, po jego śmierci nie powoływano już do niej duchownych.<br/><br/> | ||
| − | Po śmierci matki Catheriny z domu Bartholdi, do drukowanego kazania wygłoszonego 26 V 1707 nad jej grobem przez pastora kościoła NMP [[SCHÜTZ CONSTANTIN, pastor kościoła NMP| Constantina Schütza]], dołączył własny wiersz pożegnalny. Pochowany 18 IX 1711 w kościele NMP pod płytą nr 202. {{author:BŚ}} {{author:JANSZ}} <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Po śmierci matki Catheriny z domu Bartholdi, do drukowanego kazania wygłoszonego 26 V 1707 nad jej grobem przez pastora kościoła NMP [[SCHÜTZ CONSTANTIN, pastor kościoła NMP| Constantina Schütza]], dołączył własny wiersz pożegnalny. Pochowany 18 IX 1711 w kościele NMP pod płytą nr 202. {{author:BŚ}} {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 220.<br/> | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 220.<br/> | ||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
Schnaase Eduard, ''Geschichte der evangelischen Kirche Danzigs actenmässig Dargestellt'', Danzig 1863, s. 137, 147, 341..<br/> | Schnaase Eduard, ''Geschichte der evangelischen Kirche Danzigs actenmässig Dargestellt'', Danzig 1863, s. 137, 147, 341..<br/> | ||
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 237. | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 237. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Aktualna wersja na dzień 09:57, 16 paź 2024
CONSTANTIN FEHLAU (Thelav) (chrzest 27 IX 1655 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) – 4 IX 1711 Gdańsk), pastor kościoła Zbawiciela (Salwatora) na Zaroślaku. Jeden z sześciorga dzieci diakona kościoła NMP Georga (1624–1672).
W sierpniu 1670 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Studiował w latach 1678–1680 w Lipsku i Wittenberdze, magister filozofii. W Wittenberdze przewodniczył m.in. dyspucie Adama Leopolda Michlinga Disputationem Philosophicam, De Quaestione, Utrum Iudex Secundum Acta Et Probata, An Secundum Conscientiam Iudicare Debeat? (1680). Od 1685 do 1689 pastor w Müggenhahl (Rokitnica), 27 VI 1689 mianowany kaznodzieją, 24 lipca wprowadzony na urząd do szpitalnej kaplicy św. Gertrudy zastępującej zniszczony kościół Zbawiciela. Nadzorował odbudowę tego kościoła (1695–1697) i m.in. przeniesienie do niego z kaplicy ołtarza, chrzcielnicy i kazalnicy, poświęcił go 25 XII 1697 i przeniósł doń stałą siedzibę. Podupadającą kaplicę zamknięto i z czasem rozebrano, po jego śmierci nie powoływano już do niej duchownych.
Po śmierci matki Catheriny z domu Bartholdi, do drukowanego kazania wygłoszonego 26 V 1707 nad jej grobem przez pastora kościoła NMP Constantina Schütza, dołączył własny wiersz pożegnalny. Pochowany 18 IX 1711 w kościele NMP pod płytą nr 202.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 220.
Duisburg Friedrich Carl Gottlieb, Versuch einer historisch-topographischen Beschreibung der Königl.-Preuß. See- und Handelsstadt Danzig, Zweite Auflage, Danzig 1816, s. 342.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig, 1760, s. 22, 23, 64.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 71, 72, 85.
Schnaase Eduard, Geschichte der evangelischen Kirche Danzigs actenmässig Dargestellt, Danzig 1863, s. 137, 147, 341..
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 237.
