WARCHOLL CHRISTOPH, ławnik
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File: Medal_Ch._Warcholl.jpg |thumb| Medal wybity z okazji jubileuszu 25-lecia małżeństwa Christopha i Dorothei Warchollów]] | ||
'''CHRISTOPH WARCHOLL''' (4 IV 1683 – 23 II 1758 Gdańsk), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnik]]. Syn Christopha (ur. 1648) z Freystadt w Prusach (Kisielice), w 1661 ucznia Gimnazjum Akademickiego w Elblągu, następnie sędziego w rodzinnym mieście, przybysza do Gdańska, od 15 XI 1715 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo tego miasta]], oraz poślubionej w 1682 gdańszczanki Dorothei (zm. 1705) Zibor (Cibur), wdowy po poślubionym w 1669 przybyszu ze Świdnicy, tkaczu lnu, Henrichu Müllerze, od 2 XII 1653 obywatelu gdańskim.<br/><br/> | '''CHRISTOPH WARCHOLL''' (4 IV 1683 – 23 II 1758 Gdańsk), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnik]]. Syn Christopha (ur. 1648) z Freystadt w Prusach (Kisielice), w 1661 ucznia Gimnazjum Akademickiego w Elblągu, następnie sędziego w rodzinnym mieście, przybysza do Gdańska, od 15 XI 1715 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo tego miasta]], oraz poślubionej w 1682 gdańszczanki Dorothei (zm. 1705) Zibor (Cibur), wdowy po poślubionym w 1669 przybyszu ze Świdnicy, tkaczu lnu, Henrichu Müllerze, od 2 XII 1653 obywatelu gdańskim.<br/><br/> | ||
Od 1730 był członkiem [[KWARTAŁY | Kwartału Wysokiego]] w [[TRZECI ORDYNEK | Trzecim Ordynku]]. Aktywnie działał w latach 40. i 50. XVIII wieku, w okresie sporów o zmiany ustrojowe w Gdańsku. Wraz z Trzecim Ordynkiem popierał starania króla Augusta III o zwiększenie jego uprawnień w mieście kosztem ograniczenia wszechwładzy [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]]. W lutym 1750 Trzeci Ordynek umieścił go na czele 14-osobowej listy własnych kandydatów do [[ŁAWA MIEJSKA | Ławy]] i Rady Miejskiej. W marcowych wyborach nie został jednak wybrany. W 1754 został mistrzem Kwartału Wysokiego i prowizorem (świeckim zarządcą) [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP). W rok później (1755), ponownie wysunięty przez Trzeci Odrynek, wybrany został ławnikiem. <br/><br/> | Od 1730 był członkiem [[KWARTAŁY | Kwartału Wysokiego]] w [[TRZECI ORDYNEK | Trzecim Ordynku]]. Aktywnie działał w latach 40. i 50. XVIII wieku, w okresie sporów o zmiany ustrojowe w Gdańsku. Wraz z Trzecim Ordynkiem popierał starania króla Augusta III o zwiększenie jego uprawnień w mieście kosztem ograniczenia wszechwładzy [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]]. W lutym 1750 Trzeci Ordynek umieścił go na czele 14-osobowej listy własnych kandydatów do [[ŁAWA MIEJSKA | Ławy]] i Rady Miejskiej. W marcowych wyborach nie został jednak wybrany. W 1754 został mistrzem Kwartału Wysokiego i prowizorem (świeckim zarządcą) [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP). W rok później (1755), ponownie wysunięty przez Trzeci Odrynek, wybrany został ławnikiem. <br/><br/> | ||
Wersja z 11:30, 26 wrz 2024
CHRISTOPH WARCHOLL (4 IV 1683 – 23 II 1758 Gdańsk), ławnik. Syn Christopha (ur. 1648) z Freystadt w Prusach (Kisielice), w 1661 ucznia Gimnazjum Akademickiego w Elblągu, następnie sędziego w rodzinnym mieście, przybysza do Gdańska, od 15 XI 1715 posiadającego kupieckie obywatelstwo tego miasta, oraz poślubionej w 1682 gdańszczanki Dorothei (zm. 1705) Zibor (Cibur), wdowy po poślubionym w 1669 przybyszu ze Świdnicy, tkaczu lnu, Henrichu Müllerze, od 2 XII 1653 obywatelu gdańskim.
Od 1730 był członkiem Kwartału Wysokiego w Trzecim Ordynku. Aktywnie działał w latach 40. i 50. XVIII wieku, w okresie sporów o zmiany ustrojowe w Gdańsku. Wraz z Trzecim Ordynkiem popierał starania króla Augusta III o zwiększenie jego uprawnień w mieście kosztem ograniczenia wszechwładzy Rady Miejskiej. W lutym 1750 Trzeci Ordynek umieścił go na czele 14-osobowej listy własnych kandydatów do Ławy i Rady Miejskiej. W marcowych wyborach nie został jednak wybrany. W 1754 został mistrzem Kwartału Wysokiego i prowizorem (świeckim zarządcą) kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP). W rok później (1755), ponownie wysunięty przez Trzeci Odrynek, wybrany został ławnikiem.
Był właścicielem kamienicy przy Langer Markt (Długim Targu 45). 8 VI 1728 ożenił się z Constancią Florentiną, córką pastora kościoła św. Bartłomieja Michaela Kempina. Z okazji dwudziestej piątej rocznicę ślubu, 8 VI 1753, zlecił wybicie pamiątkowego, srebrnego medalu (średnicy 46 mm), z wyobrażeniem na awersie dwóch gorejących serc na ołtarzu. Ojciec 1/ Florentiny Renaty (chrzest 23 VIII 1731), 2/ Christopha (chrzest 2 VI 1736), 3/ nieznanej z imienia córki (pochowana 22 I 1738), zmarłej w piątym miesiącu życia, 4/ Concordii Dorothei (27 IX 1738 – 3 XI 1779), od ślubu w kościele NMP 21 IX 1758 żony Michaela Gottfrieda Schmidta (1728–1773), od 1763 ławnika, syna burmistrza Michaela Schmidta.
Pochowany został 14 III 1758 w kościele NMP, w zakupionym w 1737 grobie nr 271.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 138; VII, s. 356.
Cieślak Edmund, Konflikty polityczne i społeczne w Gdańsku w połowie XVIII wieku, Wrocław 1972, s. 88, 257.
Rühle Siegfried, Die Danziger Personenmedaillen, „Zeitschrift des Westpreussischen Geschichtsvereins”, H. 70, 1930, s. 155, 172.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 5, 116, 285.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 362.
