SCHWARZ FRIEDRICH, dyrektor Biblioteki Miejskiej
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Ukończył gimnazjum w Kassel, studiowal filozofię i filologię w Marburgu i do 1902 w Lipsku. Po studiach pracował w Bibliotece Rotschilda we Frankfurcie nad Menem, od 1 XI 1904 w Gdańsku, w Bibliotece Miejskiej, początkowo jako pomocniczy pracownik naukowy, od 1 X 1906 jako drugi bibliotekarz. Podczas I wojny światowej, od 23 III 1916 do 1918 w wojsku. Od 1 IV 1922 dyrektor gdańskiej Biblioteki Miejskiej. Od 1 XII 1935 na emeryturze, 1 I 1936 powołany został w bibliotece na niższe (administracyjne) stanowisko.<br/><br/> | Ukończył gimnazjum w Kassel, studiowal filozofię i filologię w Marburgu i do 1902 w Lipsku. Po studiach pracował w Bibliotece Rotschilda we Frankfurcie nad Menem, od 1 XI 1904 w Gdańsku, w Bibliotece Miejskiej, początkowo jako pomocniczy pracownik naukowy, od 1 X 1906 jako drugi bibliotekarz. Podczas I wojny światowej, od 23 III 1916 do 1918 w wojsku. Od 1 IV 1922 dyrektor gdańskiej Biblioteki Miejskiej. Od 1 XII 1935 na emeryturze, 1 I 1936 powołany został w bibliotece na niższe (administracyjne) stanowisko.<br/><br/> | ||
Autor prac naukowych dotyczących dziejów Gdańska, który uważał za niemieckie miasto, negując jego polski rodowód i prawa Polski do niego. W 1913 wydał katalog zbiorów specjalnych Biblioteki Miejskiej: ikonografii, planów i map. Pisał i publikował życiorysy dawnych gdańszczan do leksykonów i wydawnictw biograficznych, w tym ''Altpreußische Biographie'' ((''Biografia staropruska''; t. I i II, Królewiec 1941 i Marburg/Lahn 1975). W 1927 opublikował album o Gdańsku, w 1936 przewodnik po mieście ''Danzig. Führer durch Stadt und Umgebung'' (''Gdańsk. Przewodnik po mieście i okolicy''). <br/><br/> | Autor prac naukowych dotyczących dziejów Gdańska, który uważał za niemieckie miasto, negując jego polski rodowód i prawa Polski do niego. W 1913 wydał katalog zbiorów specjalnych Biblioteki Miejskiej: ikonografii, planów i map. Pisał i publikował życiorysy dawnych gdańszczan do leksykonów i wydawnictw biograficznych, w tym ''Altpreußische Biographie'' ((''Biografia staropruska''; t. I i II, Królewiec 1941 i Marburg/Lahn 1975). W 1927 opublikował album o Gdańsku, w 1936 przewodnik po mieście ''Danzig. Führer durch Stadt und Umgebung'' (''Gdańsk. Przewodnik po mieście i okolicy''). <br/><br/> | ||
| − | Żonaty był z córką fabrykanta z Barmen w Badenii-Wirtembergii, Elisabeth z domu Dahlhaus (zm. 20 VII 1912, w wieku 33 lat, w [[SZPITAL MIEJSKI WE WRZESZCZU | Szpitalu Miejskim we Wrzeszczu]]). Mieszkał przy Mirchauer Weg 6 (ul. Partyzantów). Od stycznia 1945 w Niemczech zachodnich. Działał w środowisku byłych obywateli [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]], jego 90. urodziny między innymi uczcił [[KEYSER ERICH, historyk, profesor Technische Hochschule Danzig | Erich Keyser]] specjalnym artykułem zamieszczonymi w [[UNSER DANZIG, pismo| „Unser Danzig”]] (1965, nr 17, s. 9). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Żonaty był z córką fabrykanta z Barmen w Badenii-Wirtembergii, Elisabeth z domu Dahlhaus (zm. 20 VII 1912, w wieku 33 lat, w [[SZPITAL MIEJSKI WE WRZESZCZU | Szpitalu Miejskim we Wrzeszczu]]). Mieszkał przy Mirchauer Weg 6 (ul. Partyzantów). Od stycznia 1945 w Niemczech zachodnich. Działał w środowisku byłych obywateli [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]], jego 90. urodziny między innymi uczcił [[KEYSER ERICH, historyk, profesor Technische Hochschule Danzig | Erich Keyser]] specjalnym artykułem zamieszczonymi w [[UNSER DANZIG, pismo| „Unser Danzig”]] (1965, nr 17, s. 9). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | „Unser Danzig”, 1965, nr 17, s. 9.<br/> | ||
| + | Pszczółkowska Lida Z., ''Schwartz Friedrich'', w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, Suplement II, Gdańsk 2002, s. 246–247. | ||
Aktualna wersja na dzień 10:35, 21 lip 2024
FRIEDRICH SCHWARZ (22 VIII 1875 Kassel, Nadrenia – 19 III 1968 Brema), dyrektor gdańskiej Biblioteki Miejskiej.
Ukończył gimnazjum w Kassel, studiowal filozofię i filologię w Marburgu i do 1902 w Lipsku. Po studiach pracował w Bibliotece Rotschilda we Frankfurcie nad Menem, od 1 XI 1904 w Gdańsku, w Bibliotece Miejskiej, początkowo jako pomocniczy pracownik naukowy, od 1 X 1906 jako drugi bibliotekarz. Podczas I wojny światowej, od 23 III 1916 do 1918 w wojsku. Od 1 IV 1922 dyrektor gdańskiej Biblioteki Miejskiej. Od 1 XII 1935 na emeryturze, 1 I 1936 powołany został w bibliotece na niższe (administracyjne) stanowisko.
Autor prac naukowych dotyczących dziejów Gdańska, który uważał za niemieckie miasto, negując jego polski rodowód i prawa Polski do niego. W 1913 wydał katalog zbiorów specjalnych Biblioteki Miejskiej: ikonografii, planów i map. Pisał i publikował życiorysy dawnych gdańszczan do leksykonów i wydawnictw biograficznych, w tym Altpreußische Biographie ((Biografia staropruska; t. I i II, Królewiec 1941 i Marburg/Lahn 1975). W 1927 opublikował album o Gdańsku, w 1936 przewodnik po mieście Danzig. Führer durch Stadt und Umgebung (Gdańsk. Przewodnik po mieście i okolicy).
Żonaty był z córką fabrykanta z Barmen w Badenii-Wirtembergii, Elisabeth z domu Dahlhaus (zm. 20 VII 1912, w wieku 33 lat, w Szpitalu Miejskim we Wrzeszczu). Mieszkał przy Mirchauer Weg 6 (ul. Partyzantów). Od stycznia 1945 w Niemczech zachodnich. Działał w środowisku byłych obywateli II Wolnego Miasta Gdańska, jego 90. urodziny między innymi uczcił Erich Keyser specjalnym artykułem zamieszczonymi w „Unser Danzig” (1965, nr 17, s. 9).
Bibliografia:
„Unser Danzig”, 1965, nr 17, s. 9.
Pszczółkowska Lida Z., Schwartz Friedrich, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, Suplement II, Gdańsk 2002, s. 246–247.
