GRUPPE OTTO FRIEDRICH, pisarz, historyk
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''OTTO FRIEDRICH GRUPPE''' (Grupe) (15 IV 1804 Gdańsk – 7 I 1876 Berlin), pisarz, historyk filozofii i literatury. Wnuk | + | '''OTTO FRIEDRICH GRUPPE''' (Grupe) (15 IV 1804 Gdańsk – 7 I 1876 Berlin), pisarz, historyk filozofii i literatury. Wnuk zamieszkałego na |
| + | [[SIEDLCE |Siedlcach]] Carla Gottlieba, który 28 XI 1759 uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], syn kupca Johanna Friedricha (1760–1831), od 14 III 1793 posiadającego potwierdzone gdańskie kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli).<br/><br/> | ||
Ukończył w 1825 [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]], studiował filozofię, germanistykę i nauki przyrodnicze na uniwersytecie w Berlinie. Po studiach dziennikarz, urzędnik ministerialny; od 1844 profesor uniwersytetu w Berlinie, wykładał logikę i historię filozofii, w 1863 sekretarz Akademii Sztuk. Uprawiał poezję liryczną (''Gedichte'', 1835) i epicką (''Königin Bertha'', 1848; ''Kaiser Karl'', 1852; ''Ruth, Tobias, Sulamith'', 1857), pisał dramaty (''Otto von Wittelsbach'', 1860), wydawał antologie (''Deutscher Dichterwald'', 1849; ''Sagen und Geschichten des deutschen Volkes aus dem Munde seiner Dichter'', 1854), publikował prace poświęcone filozofii (''Gegenwart und Zukunft der Philosophie in Deutschland'', 1855), sztuce przekładu (''Deutsche Übersetzerkunst'', 1858) i poezji (''Die römische Elegie'', 1838; ''Leben und Werke deutscher Dichter'', 1864–1868). Zmarł porażony apopleksją. <br/><br/> | Ukończył w 1825 [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]], studiował filozofię, germanistykę i nauki przyrodnicze na uniwersytecie w Berlinie. Po studiach dziennikarz, urzędnik ministerialny; od 1844 profesor uniwersytetu w Berlinie, wykładał logikę i historię filozofii, w 1863 sekretarz Akademii Sztuk. Uprawiał poezję liryczną (''Gedichte'', 1835) i epicką (''Königin Bertha'', 1848; ''Kaiser Karl'', 1852; ''Ruth, Tobias, Sulamith'', 1857), pisał dramaty (''Otto von Wittelsbach'', 1860), wydawał antologie (''Deutscher Dichterwald'', 1849; ''Sagen und Geschichten des deutschen Volkes aus dem Munde seiner Dichter'', 1854), publikował prace poświęcone filozofii (''Gegenwart und Zukunft der Philosophie in Deutschland'', 1855), sztuce przekładu (''Deutsche Übersetzerkunst'', 1858) i poezji (''Die römische Elegie'', 1838; ''Leben und Werke deutscher Dichter'', 1864–1868). Zmarł porażony apopleksją. <br/><br/> | ||
| − | W 1850 w Berlinie poślubił Marię Müller (1831 – po 1902). Syn Otto (1851–1921) był profesorem filologii klasycznej w szkołach średnich, zajmował się też mitologią grecką i rzymską, autor licznych publikacji. O córce brak bliższych informacji. {{author: EK}} {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | W 1850 w Berlinie poślubił Marię Müller (1831 – po 1902). Syn Otto (1851–1921) był profesorem filologii klasycznej w szkołach średnich, zajmował się też mitologią grecką i rzymską, autor licznych publikacji. O córce brak bliższych informacji. {{author: EK}} {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 263; t. VIII, s. 254.<br/> | ||
| + | „Danziger Zeitung”, 10 I 1876 (życiorys).<br/> | ||
| + | Allgemeine Deutsche Biographie, t. 10, Lipsk 1879, s. 64–65. | ||
Wersja z 15:50, 30 cze 2024
OTTO FRIEDRICH GRUPPE (Grupe) (15 IV 1804 Gdańsk – 7 I 1876 Berlin), pisarz, historyk filozofii i literatury. Wnuk zamieszkałego na
Siedlcach Carla Gottlieba, który 28 XI 1759 uzyskał obywatelstwo Gdańska, syn kupca Johanna Friedricha (1760–1831), od 14 III 1793 posiadającego potwierdzone gdańskie kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli).
Ukończył w 1825 Gimnazjum Miejskie, studiował filozofię, germanistykę i nauki przyrodnicze na uniwersytecie w Berlinie. Po studiach dziennikarz, urzędnik ministerialny; od 1844 profesor uniwersytetu w Berlinie, wykładał logikę i historię filozofii, w 1863 sekretarz Akademii Sztuk. Uprawiał poezję liryczną (Gedichte, 1835) i epicką (Königin Bertha, 1848; Kaiser Karl, 1852; Ruth, Tobias, Sulamith, 1857), pisał dramaty (Otto von Wittelsbach, 1860), wydawał antologie (Deutscher Dichterwald, 1849; Sagen und Geschichten des deutschen Volkes aus dem Munde seiner Dichter, 1854), publikował prace poświęcone filozofii (Gegenwart und Zukunft der Philosophie in Deutschland, 1855), sztuce przekładu (Deutsche Übersetzerkunst, 1858) i poezji (Die römische Elegie, 1838; Leben und Werke deutscher Dichter, 1864–1868). Zmarł porażony apopleksją.
W 1850 w Berlinie poślubił Marię Müller (1831 – po 1902). Syn Otto (1851–1921) był profesorem filologii klasycznej w szkołach średnich, zajmował się też mitologią grecką i rzymską, autor licznych publikacji. O córce brak bliższych informacji.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 263; t. VIII, s. 254.
„Danziger Zeitung”, 10 I 1876 (życiorys).
Allgemeine Deutsche Biographie, t. 10, Lipsk 1879, s. 64–65.
