ULRICH JOHANN GOTTLIEB, jubiler
| Linia 6: | Linia 6: | ||
W latach 1804–1808 czeladnikiem u niego był [[GERLACH HEINRICH AUGUST, jubiler | Heinrich August Gerlach]]. Pracę mistrzowską wykonał u niego w 1812 Carl Friedrich Raths (1782 – 21 XII 1814). Uczniami, którzy ukończyli naukę rzemiosła pod jego kierunkiem byli: zapisany w 1805 Christian August Oertel, Johann Benjamin Bruhn (1808), [[WINKELMANN CARL AUGUST, złotnik, jubiler | Carl August Winkelmann]] (1823) i [[MOMBER CARL HEINRICH, jubiler | Carl Heinrich Momber]] (1828). Nauki nie ukończyli zapisany w 1805 Michael David Nellinger, uczeń nieznany z imienia i nazwiska (1812), Carl Gottlieb Miller (1815), Ludwig Leopold Soldansky (1819) i Carl Eduard Bohlschau (1830).<br/><br/> | W latach 1804–1808 czeladnikiem u niego był [[GERLACH HEINRICH AUGUST, jubiler | Heinrich August Gerlach]]. Pracę mistrzowską wykonał u niego w 1812 Carl Friedrich Raths (1782 – 21 XII 1814). Uczniami, którzy ukończyli naukę rzemiosła pod jego kierunkiem byli: zapisany w 1805 Christian August Oertel, Johann Benjamin Bruhn (1808), [[WINKELMANN CARL AUGUST, złotnik, jubiler | Carl August Winkelmann]] (1823) i [[MOMBER CARL HEINRICH, jubiler | Carl Heinrich Momber]] (1828). Nauki nie ukończyli zapisany w 1805 Michael David Nellinger, uczeń nieznany z imienia i nazwiska (1812), Carl Gottlieb Miller (1815), Ludwig Leopold Soldansky (1819) i Carl Eduard Bohlschau (1830).<br/><br/> | ||
W 1808 przeniósł swój zakład z 2. Damm (ul. Grobla II) na Goldschmiedegasse 1068 (ul. Złotników 3), do kamienicy nabytej od spadkobierców jubilera [[ELLERHOLTZ EMMANUEL, jubiler | Emmanuela Ellerholtza]]. W 1812, 1816 i 1820 starszy cechu złotników w Gdańsku (zob. [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]). Swoje wyroby w złocie i srebrze sygnował znakiem „Ulrich” lub literą „U”. W zbiorach [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego]] w Gdańsku znajdują się dwa jego srebrne wyroby: plakietka młynarza i łyżka. Z kolei w [[MUZEUM GDAŃSKA | Muzeum Gdańska]] znajduje się srebrna empirowa cukiernica.<br/><br/> | W 1808 przeniósł swój zakład z 2. Damm (ul. Grobla II) na Goldschmiedegasse 1068 (ul. Złotników 3), do kamienicy nabytej od spadkobierców jubilera [[ELLERHOLTZ EMMANUEL, jubiler | Emmanuela Ellerholtza]]. W 1812, 1816 i 1820 starszy cechu złotników w Gdańsku (zob. [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]). Swoje wyroby w złocie i srebrze sygnował znakiem „Ulrich” lub literą „U”. W zbiorach [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego]] w Gdańsku znajdują się dwa jego srebrne wyroby: plakietka młynarza i łyżka. Z kolei w [[MUZEUM GDAŃSKA | Muzeum Gdańska]] znajduje się srebrna empirowa cukiernica.<br/><br/> | ||
| − | Od października 1808 żonaty z Julianną Pauliną z domu Pitschner (1782 – 15 XI 1831). Pozostawił trzy córki, w tym Laurę Adelaidę, żonę złotnika i jubilera [[WINKELMANN CARL AUGUST, złotnik, jubiler | Carla Augusta Winkelmanna]], Emilię Annetę (ur. 20 XI 1809), od 13 VIII 1833 żonę Johanna Gottlieba Fossa, oraz syna, Cordela Alexandra, który nie ukończył rozpoczętej w 1830 u ojca nauki rzemiosła. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Od października 1808 żonaty z Julianną Pauliną z domu Pitschner (1782 – 15 XI 1831). Pozostawił trzy córki, w tym Laurę Adelaidę, żonę złotnika i jubilera [[WINKELMANN CARL AUGUST, złotnik, jubiler | Carla Augusta Winkelmanna]], Emilię Annetę (ur. 20 XI 1809), od 13 VIII 1833 żonę Johanna Gottlieba Fossa, macochę m.in. historyka [[FOSS HERMANN RUDOLF ALEXANDER, pedagog, historyk| Hermanna Fossa]], oraz syna, Cordela Alexandra, który nie ukończył rozpoczętej w 1830 u ojca nauki rzemiosła. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 269, 17 XI 1831, s. 2732 (nekrolog żony); nr 283, 2 XII 1848, s. 2900 (nekrolog). | „Danziger Intelligenzblatt”, nr 269, 17 XI 1831, s. 2732 (nekrolog żony); nr 283, 2 XII 1848, s. 2900 (nekrolog). | ||
Wersja z 17:12, 29 cze 2024
JOHANN GOTTLIEB ULRICH (24 I 1770 Gdańsk – 1 XII 1848 Gdańsk), jubiler. Uczył się u Carla Ludwiga Berendta, 4 VIII 1793 – 12 XII 1794 czeladnik w St. Petersburgu u Hermanna Gottlieba Ungera, 1802–1804 czeladnik u Johanna Carla Endego (13 XI 1763 – 25 I 1804). Uprawnienia mistrzowskie uzyskał w 1804 po wykonaniu pracy dyplomowej w warsztacie Johanna Gottlieba Fischera. W 1812, 1816 i 1820 był starszym cechu złotników, w 1811, 1815 i 1819 kompanem (podstarszym).
W latach 1804–1808 czeladnikiem u niego był Heinrich August Gerlach. Pracę mistrzowską wykonał u niego w 1812 Carl Friedrich Raths (1782 – 21 XII 1814). Uczniami, którzy ukończyli naukę rzemiosła pod jego kierunkiem byli: zapisany w 1805 Christian August Oertel, Johann Benjamin Bruhn (1808), Carl August Winkelmann (1823) i Carl Heinrich Momber (1828). Nauki nie ukończyli zapisany w 1805 Michael David Nellinger, uczeń nieznany z imienia i nazwiska (1812), Carl Gottlieb Miller (1815), Ludwig Leopold Soldansky (1819) i Carl Eduard Bohlschau (1830).
W 1808 przeniósł swój zakład z 2. Damm (ul. Grobla II) na Goldschmiedegasse 1068 (ul. Złotników 3), do kamienicy nabytej od spadkobierców jubilera Emmanuela Ellerholtza. W 1812, 1816 i 1820 starszy cechu złotników w Gdańsku (zob. złotnictwo). Swoje wyroby w złocie i srebrze sygnował znakiem „Ulrich” lub literą „U”. W zbiorach Muzeum Narodowego w Gdańsku znajdują się dwa jego srebrne wyroby: plakietka młynarza i łyżka. Z kolei w Muzeum Gdańska znajduje się srebrna empirowa cukiernica.
Od października 1808 żonaty z Julianną Pauliną z domu Pitschner (1782 – 15 XI 1831). Pozostawił trzy córki, w tym Laurę Adelaidę, żonę złotnika i jubilera Carla Augusta Winkelmanna, Emilię Annetę (ur. 20 XI 1809), od 13 VIII 1833 żonę Johanna Gottlieba Fossa, macochę m.in. historyka Hermanna Fossa, oraz syna, Cordela Alexandra, który nie ukończył rozpoczętej w 1830 u ojca nauki rzemiosła.
Bibliografia:
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 269, 17 XI 1831, s. 2732 (nekrolog żony); nr 283, 2 XII 1848, s. 2900 (nekrolog).
