KOHNKE RICHARD, profesor Technische Hochschule Danzig
| Linia 6: | Linia 6: | ||
'''RICHARD KOHNKE''' (10 VIII 1873 Bytów – 11 III 1931 Sopot), profesor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. Syn nauczyciela Karla. Do gimnazjum uczęszczał w Koszalinie i w Zgorzelcu, gdzie 15 IX 1893 zdał maturę. Studiował budownictwo w Königliche Technische Hochschule w Berlinie, specjalizując się w problematyce statyki. 15 IV 1895 uzyskał państwowe uprawnienia budowlane, 5 VII 1902 kolejne w zakresie budownictwa kolejowego. W latach 1898–1902 pracował w dyrekcjach kolejowych w Berlinie i Halle, współpracował z firmą Siemens und Halske AG przy elektryfikacji kolejowego węzła berlińskiego. Od 1 IV 1903 do 31 VIII 1904 w zarządzie budowlanym Berlina zajmował się rozbudową Królewskiego Ogrodu Botanicznego w Berlinie-Dahlem.<br/><br/> | '''RICHARD KOHNKE''' (10 VIII 1873 Bytów – 11 III 1931 Sopot), profesor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. Syn nauczyciela Karla. Do gimnazjum uczęszczał w Koszalinie i w Zgorzelcu, gdzie 15 IX 1893 zdał maturę. Studiował budownictwo w Königliche Technische Hochschule w Berlinie, specjalizując się w problematyce statyki. 15 IV 1895 uzyskał państwowe uprawnienia budowlane, 5 VII 1902 kolejne w zakresie budownictwa kolejowego. W latach 1898–1902 pracował w dyrekcjach kolejowych w Berlinie i Halle, współpracował z firmą Siemens und Halske AG przy elektryfikacji kolejowego węzła berlińskiego. Od 1 IV 1903 do 31 VIII 1904 w zarządzie budowlanym Berlina zajmował się rozbudową Królewskiego Ogrodu Botanicznego w Berlinie-Dahlem.<br/><br/> | ||
Od 1 X 1904 do śmierci profesor statyki i budownictwa żelbetowego THD. Delegowany do San Francisco (Kalifornia), zniszczonego w 1906 trzęsieniem ziemi i pożarem, gdzie badał przyczyny wielkich zniszczeń w budownictwie ceglanym. Jako statyk współpracował przy projektowaniu i budowie nowego Domu Zdrojowego w Sopocie (1911–1912), żelbetowych spichlerzy zbożowych w porcie gdańskim dla firm eksportowych (w tym zbudowanego w 1909 i istniejącego obecnie elewatora zbożowego dla firmy [[ANKER SIMON, kupiec | Simona Ankera]]), [[BUDYNEK POWSZECHNEJ REJONOWEJ KASY CHORYCH | budynku Powszechnej Rejonowej Kasy Chorych]], [[KINO UFA-PALAST | kina Ufa-Palast]], [[BUDYNEK ZACHODNIOPRUSKIEGO ZAKŁADU UBEZPIECZENIOWEGO (ul. Hucisko) | budynku Zachodniopruskiego Zakładu Ubezpieczeniowego]].<br/><br/> | Od 1 X 1904 do śmierci profesor statyki i budownictwa żelbetowego THD. Delegowany do San Francisco (Kalifornia), zniszczonego w 1906 trzęsieniem ziemi i pożarem, gdzie badał przyczyny wielkich zniszczeń w budownictwie ceglanym. Jako statyk współpracował przy projektowaniu i budowie nowego Domu Zdrojowego w Sopocie (1911–1912), żelbetowych spichlerzy zbożowych w porcie gdańskim dla firm eksportowych (w tym zbudowanego w 1909 i istniejącego obecnie elewatora zbożowego dla firmy [[ANKER SIMON, kupiec | Simona Ankera]]), [[BUDYNEK POWSZECHNEJ REJONOWEJ KASY CHORYCH | budynku Powszechnej Rejonowej Kasy Chorych]], [[KINO UFA-PALAST | kina Ufa-Palast]], [[BUDYNEK ZACHODNIOPRUSKIEGO ZAKŁADU UBEZPIECZENIOWEGO (ul. Hucisko) | budynku Zachodniopruskiego Zakładu Ubezpieczeniowego]].<br/><br/> | ||
| − | Mieszkał w Sopocie, w pierwszych latach przy Rickertstraße 31 (ul. Obrońców Westerplatte), następnie przy Schulstraße 56 (ul. Kościuszki). Po 1904 był żonaty z Lottą Lehn (zm. po 1939), małżeństwo pozostało bezdzietne. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Mieszkał w Sopocie, w pierwszych latach przy Rickertstraße 31 (ul. Obrońców Westerplatte), następnie przy Schulstraße 56 (ul. Kościuszki). Po 1904 był żonaty z Lottą Lehn (zm. po 1939), małżeństwo pozostało bezdzietne. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, 988, t. 196–199 (akta osobowe pracowników Technische Hochschule Danzig); Urząd Stanu Cywilnego Sopot, nr 66/31 (akt zgonu).<br/> | ||
| + | „Danziger Neueste Nachrichten”, 12 III 1931 (nekrolog).<br/> | ||
| + | ''Beiträge und Dokumente zur Geschichte der Technischen Hochschule Danzig 1904–1945'', Hannover 1979, s. 144. | ||
Aktualna wersja na dzień 12:49, 28 cze 2024
RICHARD KOHNKE (10 VIII 1873 Bytów – 11 III 1931 Sopot), profesor Technische Hochschule Danzig. Syn nauczyciela Karla. Do gimnazjum uczęszczał w Koszalinie i w Zgorzelcu, gdzie 15 IX 1893 zdał maturę. Studiował budownictwo w Königliche Technische Hochschule w Berlinie, specjalizując się w problematyce statyki. 15 IV 1895 uzyskał państwowe uprawnienia budowlane, 5 VII 1902 kolejne w zakresie budownictwa kolejowego. W latach 1898–1902 pracował w dyrekcjach kolejowych w Berlinie i Halle, współpracował z firmą Siemens und Halske AG przy elektryfikacji kolejowego węzła berlińskiego. Od 1 IV 1903 do 31 VIII 1904 w zarządzie budowlanym Berlina zajmował się rozbudową Królewskiego Ogrodu Botanicznego w Berlinie-Dahlem.
Od 1 X 1904 do śmierci profesor statyki i budownictwa żelbetowego THD. Delegowany do San Francisco (Kalifornia), zniszczonego w 1906 trzęsieniem ziemi i pożarem, gdzie badał przyczyny wielkich zniszczeń w budownictwie ceglanym. Jako statyk współpracował przy projektowaniu i budowie nowego Domu Zdrojowego w Sopocie (1911–1912), żelbetowych spichlerzy zbożowych w porcie gdańskim dla firm eksportowych (w tym zbudowanego w 1909 i istniejącego obecnie elewatora zbożowego dla firmy Simona Ankera), budynku Powszechnej Rejonowej Kasy Chorych, kina Ufa-Palast, budynku Zachodniopruskiego Zakładu Ubezpieczeniowego.
Mieszkał w Sopocie, w pierwszych latach przy Rickertstraße 31 (ul. Obrońców Westerplatte), następnie przy Schulstraße 56 (ul. Kościuszki). Po 1904 był żonaty z Lottą Lehn (zm. po 1939), małżeństwo pozostało bezdzietne.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 988, t. 196–199 (akta osobowe pracowników Technische Hochschule Danzig); Urząd Stanu Cywilnego Sopot, nr 66/31 (akt zgonu).
„Danziger Neueste Nachrichten”, 12 III 1931 (nekrolog).
Beiträge und Dokumente zur Geschichte der Technischen Hochschule Danzig 1904–1945, Hannover 1979, s. 144.
